InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!
Verhalen
Paardenverhalen
 
2 berichten
Pagina 1½ van 1
Je leest nu onderwerp "Quality training time", gefilterd op rubriek
Volg datum > Datum: dinsdag 28 september 2004, 22:2228-9-04 22:22 Nr:12594
Volg auteur > Van: Michiel Opwaarderen Re:12593
Volg onderwerp > Onderwerp: Re: Quality training time Structuur

Michiel
Homepage
Zwolle
Nederland

Jarig op 19-7

2652 berichten
sinds 8-2-2004

Vandaag vond ik het 1e geweldige wat er gebeurde toen ik wilde gaan rijden, dat Falki zelf terwijl ik hem stond te borstelen vast zijn hoofstel van het haakje afwipte. Het viel op de grond, en Fálki nam het bit in zijn mond (verkeerd om, maar hee, da's maar een detail hè ;-) Vervolgens kijkt hij naar mij, met het bit in zijn mond, 1 voorbeen vragend omhoog, met een ondeugende blik en de vraag "GAAN we nou?!" Ik heb hem niet geleerd (niet met de clicker of anderszins) dat het bit in zijn mond nemen belonend is. En dan te bedenken dat ze hem op z'n vorige adres niet eens konden te pakken kregen in de wei ...

Tenslotte het 2e geweldige van vandaag. Ik ging rijden samen met mijn
buurmeisje, zij reed op Baldur, de IJslander die ervoor heeft gezorgd dat ik nu zelf een IJslander heb. Na een stuk gereden te heben kwamen we langs een akker, waar enorme hoeveelheden zand (zwart zand, akkerbouwgrond) gestort zijn. Het was nog niet geëgaliseerd, dus het was een heel grote akker met daarop honderden hopen zand; heuvels varierend in hoogte van zo'n 30 centimeter tot wel 3 meter. Soms met vrij ruime tractorpaden ertussen, op andere plekken hoge bergen zand naast elkaar, dus met alleen een kloof ertussen.

Fálki en Baldur zagen dat en alsof het afgesproken werk was sloegen beide heren ongevraagd rechtsaf, die akker op, om er vervolgens beide in een flink tempo vandoor te gaan. Niet in een ongecontroleerd tempo er vandoor, maar ze gingen beide vanuit stap aan een lange teugel, HUP rechtsaf die akker op en daarna in drölt en galopölt over de zanbergen. Cindy (mijn buurmeisje) en ik waren allebei verbaasd, maar we vonden het ook wel lachen. We hebben onze beide heren (Fálki is 20, Baldur is 18; de meeste IJslander worden zo'n 32 - 38 jaar oud) helemaal vrij gelaten, en ik heb nog nooit van mijn leven 2 paarden zo fantastisch zien spelen! (en al helemaal nooit met allebei een ruiter op hun rug).

Ze klommen heuvel op, heuvel af, en toen vanaf de ene hoge heuvel springen naar de top van de volgende hoge heuvel ... Ze werden steeds doller en vrolijker, gingen bovenop hogere heuvels met behulp van hun voorbenen zandklodders naar beneden gooien, vervolgens zand/modder naar elkaar spetteren, samen op de smalle top van een heuvel staan en dan elkaar duwen om te kijken wie kon blijven staan en wie niet, en met stijf gestrekte achterbenen (onder het lichaam) van heuvels af roetsjen.... Zo GEWELDIG! Zoiets als dit heb ik in m'n leven met paarden nog nooit meegemaakt. Baldur en Fálki leken wel veulens in plaats van opa's, en ik - ach ik voelde me 12 of zo ... ;-)

groeten van een heel gelukkige Karen!
Je leest nu onderwerp "Quality training time", gefilterd op rubriek
Verhalen
Paardenverhalen
 
2 berichten
Pagina 1½ van 1
 InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!

Deelnemers online: 0 verborgen deelnemers.
contact