Vorige week liep ik door de campo, een zeer dunbevolkt gebied met zo af en toe een boerderijtje aan een stenig, vastgereden, pad.
Op weg naar onze Duitse vrienden, Anne en Jochem.
Er was gevraagd of ik eventjes naar de hoeven, met name de stralen, wilde kijken van hun drie Haflingertjes.... want daar hingen stukjes aan?
Hun vraag was of ze die dan af moesten snijden?
Al lopend kwam ik koppels patrijzen tegen, boos tetterend omdat ik hun rust verstoorde.
Ze zijn nl. nu heel druk met een partner uitkiezen waarmee ze 1 dezer dagen een nestje bakken en hopelijk veel nazaten gaan krijgen. Het honend gelach van de groene specht klonk boven alles uit... de koekoek maakte zich druk en zal waarschijnlijk z'n legsel bij iemand anders in het nest deponeren..... verder zag ik grote troepen met blauwe eksters en zo af en toe een zwart/wit gekuifde hop.... 1 van de meest prachtige vogels die hier voorkomen.
De Portugezen noemen de hop: vogel in z'n pyama!
Zoek maar met Google waarom
)
Heerlijk om deze mooie vogels door de vrije natuur te zien scharrelen!
Ineens komt er 'n paashaas de bocht omscheuren.... het dier schrok zich helemaal 'n hoedje van de mens op z'n pad.
Weleens een haas een slidingstop zien maken? Ik nu wel! Geweldig.... hij schoof op die grote achterpoten van 'm nog 'n stukje door... z'n oren rechtop in de vaanstand....... maar dat kwam natuurlijk ook door het gewicht van de mand met paaseieren die hij bij zich had!
Ik zei hem vrolijk gedag..... en zoefffffff weg was hij weer. Altijd druk bezig he, die paashazen!
Bij Anne en Jochem aangekomen hebben we samen naar de voeten van de 3 paardjes gekeken.
Het zijn paarden die vrij rondlopen op ongeveer acht hectare aan grond. Net zoals hier, is niets daar recht. Allemaal steile hellingen en dalen. Die paardjes lopen dus vrijwel de hele dag op en neer. Naar beneden voor b.v. hun water... of omdat er wat gras staat, en weer naar boven als ze hooi willen eten. Het is 'n regelrechte paarden/paddock paradise, gemaakt door de natuur.
Gewéldige voeten! Alledrie, zonder uitzondering. In feite hoef ik ze eigenlijk slechts 1 a 2 x per jaar te fatsoeneren, maar eerlijk gezegd is dat méér mijn eigen 'bekappers' idee van 'iets willen doen'..... dan dat het echt noodzakelijk is
)
Mooie brede stralen, goed ontwikkelde hoeven, met 'n natuurlijke slijtage. Precies wat wij op dit forum allemaal zo graag nastreven.
De stralen waren wat ruwig, met wat losse stukjes eraan, dat is gewoon de overgang van een droge naar een nattere seizoensperiode.
Ik heb ze dan ook uitgelegd waarom ze er beter helemaal niet aan zouden snijden en de stralen gewoon hun goede werk laten doen, nl. voor hoefgroei zorgen.
Toen kwam de volgende vraag. Er waren 'problemen' met de jongste Haflinger, een nu drie-jarige hengst, Florian.
(En evenals z'n oudere broer..... een PLAAAAAAAATJE om te zien!!
)
(Er komt daar iemand die hun paardjes 'traint', ja, ik heb er al eerder hier over geschreven. En dat was wat mij betreft absoluut geen positieve ervaring.
Het bekende SM-koffertje werd opengetrokken en daar komen zaken uit die ik op paarden niet wens te gebruiken
. Dat soort trainingen hoef ik niet meer te zien en mee te maken.)
Nu is deze Florian ook niet achterlijk, en die had al snel door dat stomme rondjes rennen in een picadera met 'n zweep achter z'n gat en een krijsend mens in het midden..... niet z'n allergrootste hobby zou gaan worden.
Hij wilde dus niet meelopen en volgens Jochem, als ie al liep, was dat als een paard wat een doos slaappillen opgevreten had!!
(Moest wel lachen om die opmerking hoor.... (hihi) )
Behalve weigeren om netjes mee te lopen draaide hij tijdens de 'trainingen' in de picadera z'n hoofd naar binnen toe en ging dan stil staan te wachten. Florian staakte dus. En helaas is ook Anne niet capabel genoeg om ervoor te zorgen dat Florian wel netjes met háár meeliep.
Florian heeft ergens dus geleerd dat stilstaan beloond wordt..... want hij gedroeg zich als het welbekende rotsblok.
Oogjes halfgesloten.... (ik ben er niet!!) en trekken helpt niet.
Logisch dat toen ik een leadrope aan het halster deed, hij bij mij precies hetzelfde gedrag vertoonde. Behaalde successen in het verleden geven garantie in de toekomst???
Zoiets zal ie gedacht hebben.
Hij was idd. vet aan de stakerij en ik kan 'm eigenlijk geen ongelijk geven.
Hoe moet 'n dier anders aangeven dat alleen rondjes rennen op 'n klein stukje, terwijl je normaliter 8 hectare + nog 'n toffe merrie hebt..... niet echt spannend en leerzaam is?
Precies. Ik ben maar eens van links naar rechts gaan wiegen. 'm uit z'n evenwicht gehaald... en zodra er 1 voet verzet werd stevig in de beloning gegooid. Nog 'n worteltje erbij om Florian ervan te overtuigen dat ik best een gezellig mens was en het waard was om gevolgd te worden.... m'n leiderschap getoond door extra alert op de omgeving te zijn (overdreven links/rechts kijken), de longe achter z'n kont en voorwaarts sturen.... en dat was weer het begin van een paard wat in ieder geval weer wat vooruit wilde.
Zo kwamen we in de picadera. Hehe..... Oh ja.... ik kreeg echt wel controlevragen hoor.... (stilstaan, naar je toedraaien... kijken hoe jij reageert) de kunst is om precies te kunnen inschatten wanneer ze komen en een 'n seconde voor dát punt al te reageren.
Moet zeggen dat er 1 volle ronde is geweest dat Florian écht liet zien wat ie in huis had en een mooi tempo showde.
Ik heb 'm daarvoor beloond en ben gelijk gestopt. Al met al ben ik nog geen half uur bezig geweest, de meeste training lag vóór de picadera, in die paar meter dat we daar samen naar toe moesten lopen.
Florian lui??? Nee. Florian onbetrouwbaar? Nee, absoluut niet! Florian slim? Ja
)
We hebben nog eventjes samen, heel interessant, alles grasjes en kruidjes geinspecteerd.... en daarna was het klaar. Het eindigde met een paardje wat zonder leadrope, zonder halster of wat dan ook.... mij volgde waarheen ik liep. Een paardje wat graag wil werken voor je en 'n paardje wat blij was dat ie het goed gedaan had en als beloning weer naar z'n kudde toe mocht.
En dat was dan weer dat. Anne en Jochem blij dat er helemaal niets met hoeven aan de hand was.... en Florian ook zonder slaappillen goed bleek te kunnen lopen.
Ik blij omdat het paardje zo z'n best gedaan had en er gelukkig geen probleem met hem was.
Ik vervolgde m'n weg terug door de campo. De vogels floten, het zonnetje scheen en het was een mooie dag.
Ineens...... vlak voor de bocht..... komt die paashaas weer aanscheuren! Ditmaal was de slidingstop beduidend minder, het eiermandje was ook een stuk leger als een paar uur daarvoor.
Ditmaal had meneer de paashaas wel tijd voor een gesprekje en dat ging als volgt:
'Zo Wil.... gelukt met die Florian? Leuk paardje he?'
'Ja meneer de Paashaas, (je moet altijd beleefd blijven tegen de paashaas, je weet maar nooit!!
) er was ook niet echt een probleem. Florian mag nog zo'n 2 jaar verder gaan met groeien en daarna zal het een heel leuk rijpaardje worden.
We zullen Anne en Jochem zo af en toe wel wat verder helpen hoe met Florian om te gaan, zodat ze het zelf allemaal kunnen trainen. Komt wel goed.'
'OK Wil, hier heb je je paaseieren...... neem maar mee en eet smakelijk! Leuk dat ik je eventjes gezien heb. Doe vooral mijn hartelijke groeten aan al die mensen op dat PaardNatuurlijk forum waar jij schrijft en wens ze een fijne Pasen!'
Bij deze dus: Feliz Páscoa, melhor cumprimentos do coelhinho
da Páscoa!
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Verhalen
