jo schreef op zondag, 20 juni 2004, 15:47:


Dames toch... mag ik dit even kortsluiten?

1)
Tölt is gewoon één van de nogal vele manieren waarop paarden hun poten door elkaar kunnen husselen. Het is met zekerheid geen speciaal kenmerk van ijslanders of paso's, of welk "ras" dan ook. Het is een van nature aanwezige eigenschap.

2)
Het lijkt zo dat sommige rassen de "meergangen"-eigenschap meer in zich hebben dan andere. Ook daar wordt nogal over gespeculeerd - is dit erfelijk , of ligt het aan de bouw? Dat soort vragen meer...
Ik WEET dit net zo min als ieder ander zeker, maar nmm kun je een aardig eind "nieten" wegstrepen d.m.v. waarneming: het ligt niet aan de bouw, want zeer uiteenlopend gebouwde paarden kunnen tölten (of iets wat er op lijkt / in ieder geval meer dan stap/draf/galop), en wat die vererfing betreft... het is nog niet duidelijk hoe "gangenkennis" vererft en/of aanleert! Hier zijn experimenten mogelijk, zoals willekeurige veulens zonder enige gangenachtergrond door supertöltende moeders te laten grootbrengen etc. maar die zijn bij mijn weten nog niet gedaan. Wel is het zo dat ieder paard meer gangen kan leren.


3)
Zeker, daar kijk ik al jaren lang naar.
Er is nogal veel dierenmishandeling onder "gangenpaarden" gaande, niet alleen het bekende trekken, schoppen en slaan, maar ook bijv. "soring". Het gangenshowgebeuren is echter weer zo een mensenspelletje, net als springen, dressuur, endurance, cutting, spinning, of wat paarden al niet meer voor de kost moeten doen. Het heeft niets te maken met natuurlijke aanleg, hoogstens met uitbuiting/roofbouw.

Nog een paar opmerkingen:
Een werkelijk goed (NIET "SHOW") töltend paard voel je niet eens gaan - je zit stil! het tempo kan oplopen tot "galop voor gewoon paard".
Tölt kun je eigenlijk moeilijk zien, maar des te beter horen (4-takt).
Tölt is best aardig vergelijkbaar met snelwandelen (google maar eens naar hoe je dat technisch doen moet).
Of het "verzameld" moet heten weet ik niet, maar slechts paarden die vanuit de achterhand lopen (en vele paarden hebben daar onder de ruiter enige training voor nodig) kunnen verantwoord tölten (dan heb ik het dus NIET over in tölt trekken/schoppen!).
Last but not least: ik kan met Draupnir demonstreren dat tölt ook zonder bit/zadel, getrek en geschop kan.

My 2 cents, Egon

Esther schreef op zondag, 20 juni 2004, 20:18:


Nee hoor, Es - zo te lezen leer je in no-time prima bij!
En je was me net voor met posten

Wat Ebby aan gaat: ik heb jou toch op de IFIJP-chat een tijdje terug behoorlijk tot in détail verteld wat je met Skella doen moet? Er staat me bij als 1ste probleem haar neiging tot rennen (weet je nog), en als 2e hoe jullie moeten leren tölten. Waarom doe je dan niet gewoon wat ik gezegd heb?
Ik GARANDEER dat dat goed gaat, en het advies wat notabene gratis!

Groeten, Egon.

e m kraak schreef op zondag, 20 juni 2004, 20:52:


Nu moet ik er zeker voor betalen? . Nee, ik herinner me je advies weer, was wel een tijd geleden en dus ff weggezakt. Het probleem met rennen is totaal opgelost. Als ik het me goed herinner was jou advies: Eerst schouderbinnenwaarts en dan door op de kleine volte. Heel vaak doen en dan een keer niet door op de volte maar gewoon rechtdoor. Dan zou ze een paar passen moeten tolten. Ik zie echter een paar haken en ogen, bij Stella moet je nl alles afwisselen en niet te lang op een ding door gaan. Anders zecht ze: je bekijkt het maar! dus een keer dat doen gaat, 2x ook nog maar bij de 3e keer gaat ze in protest. En daarnaast, elke keer als ik wil gaan tolten dat te gaan doen lijkt me ook neit echt handig. En veder dan een paar passen kom je dan neit.
Iemand nog een andere manier? In haar mond zit ik amper maar het staat me gewoon tegen dat ik iets aan haar vraag dat ze neit snapt en zo tegen het randje aan zit. Ze wil het wel maar snapt het gewoon niet.
groetjes Ebby

Wat is eigenlijk de hulp voor tolten?
en hoe leer je het een paar wat het nog nooit onder het zadel heeft gedaan.
toen ik mijn ( half ijslander, of meer ijslander en nog een ander ras) aan het longeren was; dacht ik een tolt te zien. ik weet het niet zeker.

augusta schreef op donderdag 24 november 2005, 18:06:


Ik zeg: 'Arabella:... ¡tölt!' en dan gaat ze in tölt. Ik hou verder licht kontakt met de halsring (normaal vrij van de hals) en ga iets dieper zitten.

Het aanleren heb ík gedaan vanuit de overgangspas van draf naar galop.
Als ik de beschikking had gehad over een met gangenpaarden ervaren lesgeefmens, zou ik die er bij gehaald hebben vóór ik zelf aan het proberen ging.

Dat is niet zo, er staan afwisselend 1 en twee benen op de grond en door het laterale en diagonale spiergebruik kun je net zo goed gymmen. Alleen het gymmen is net als in de andere gangen door ontspanning, inbuiging enz enz.
Doordat er ook een diagonaal moment inzit is er echter wel training van de spieren door de gang.
De voetvolgorde is links achter, linksachter en linksvoor, linksvoor, linksvoor en rechtsachter, rechtsachter, rechtsachter en rechtsvoor, rechtsvoor, rechtsvoor en linksachter en dan weer linksachter. Door die takt (als het een perfecte 4-tact is, dan staat elk been exact even lang aan de grond) is de gang zeker gymnastiserend. Alleen wanneer de takt verschuift naar het laterale (dan staan steeds de benenparen linksachter en linksvoor en rechtsachter en rechtsvoor langer aan de grond als de benenparen linksachter en rechtsvoor en rechtsachter en rechtsvoor) dan kan het paard zijn rug weer veel stijver houden en is het dus nauwelijks nuttig tot averechts werkend.
Oorzaak gevolg is ook belangrijk, een paard kan tact verliezen door een stijve rug maar een ook stijve rug krijgen van het tact verliezen.

Intolten is ook per paard afhankelijk. Het kan vanuit een goede stap zoals Esther beschijft, maar sommige paarden vinden het weer makkelijker om vanuit draf of galop erin te komen. Voor zulke paarden is hoger tempo gemakkelijker, paarden die vanuit stap willen starten vinden juist het lagere tempo makkelijker. Het hangt van je paard af hoe zijn hoofdhouding en knieactie is. Natuurlijk doet dwang veel, maar ook de aanleg is verschillend en paarden bieden het verschillend aan. De verschillen tussen de toltende rassen zijn ook groot qua aanleg en (gewenste) tactverschuiving.

Er is wel veel over te vinden op internet. Ook kan misschien een ijslanderinstructeur/trice je op weg helpen. Al zit er wel veel verschil in, sommigen vinden dwang en hulpmiddelen veel minder een probleem dan anderen.

Groetjes Karin

augusta schreef op donderdag 24 november 2005, 18:06:


Doe jezelf een lol en neem ergens (liefst bij verschillende lesgevers en paarden, in NL wrsch ijslanders) LES in tölten zodat je zelf eerst leert voelen waar je heen moet. Zolang je dat niet weet ben je onnodig kansloos.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op donderdag 24 november 2005, 20:43:


Helemaal eens Egon, give the horse a break! Eerst zelf aan de bak. Veel plezier daarmee. Maatje

Maatje Bon schreef op vrijdag 25 november 2005, 18:25:

Onder het motto "domme vragen bestaan niet" :
wat is zwijnenpas??

dank, groeten,
j.