ik ben mijn verzorgpaardje aan het leren wijken voor druk, ik doe het precies zoals Frans het uitlegt op de site.
ik begin met een minimale druk, en ga steeds wat meer druk leggen, hij wijkt NIET, ik blijf proberen, maar het is wel heel vermoeiend, fysiek bedoel ik dan.
als hij ten minste al een beetje zou meegeven kon ik metteen alle druk laten vallen en dan zou hij het wel snel door hebben wat ik bedoel, maar hij geeft geen krimp, en als ik het dan opgeef, begrijpt hij natuurlijk niet waarom ik daar nu tegen hem aan stond et leunen.
ligt het probleem bij mij en wat doe ik fout?

greetz
kim

kim geyskens schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 19:57:


Als een paard wil dat de ander voor hem opzij gaat, geeft hij een beet.
Als jij zo hard moet duwen, wees dan creatief........knijp, ritsel met een zak, zorg dat je zijn aandacht krijgt en begint te begrijpen wat je wil.


Hij zal je niet begrijpen.
Of is een (ex) draafpaard?
Leg beloning in je stem of geef in het begin wanneer hij voor je wijkt een stukje wortel/appel.

daar had ik idd nog niet aan gedacht, hopelijk werkt dit, zal het laten weten.

nee, geen draafpaard, maar spijtig genoeg wel een manegepaard, alhoewel dit nog goed meevalt, er rijden maar 2 of 3 verschillende mensen op hem, met mij bij.
het is wel niet metteen een van de fijnste paardjes (qua lichaamsbouw), hij is een kruising van een appalooza en een boerenpaard, stevige bouw dus. misschien dat dit er ook iets mee te maken heeft, hij is het nu eemaal gewoon dat anderen voor hem wijken en niet andersom.

groeten
kim

kim geyskens schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 19:57:


Je moet er inderdaad wel voor zorgen dat je uiteindelijk naar een fase toe werkt die effectief is. Kom je fysieke kracht te kort dan kun je het eens proberen met een autosleutel in je hand en die uiteindelijk langzaam tegen zijn vel duwen. Er komt dan echt een moment waarop hij een stapje opzij doet en dat is het moment waarop je alle druk laat vallen. Doorgaans is dit maar twee keer nodig en daarna denk het paard al in een eerder stadium 'laat ik maar vast opzij gaan want dadelijk begint het weer heel erg te prikken'.
Be passively persistent: Ik heb nog nooit een paard urenlang tegen een doornenstruik zien duwen.
Als je het maar langzaam opbouwt en je paard in ieder stadium gelegenheid geeft om te wijken dan is dit een zeer vriendelijke doch effectieve methode.

Groeten en succes,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:50:


Kim, je schrijft dat je verzorgpaard een manegepaard is.Kan het zo zijn dat hij wat hulpen betreft wat "afgestompt " is ? Sorry dat ik dat zo ongenuanceerd zeg.... Als veel verschillende mensen aan hem
prutsen kan het zijn dat hij zich onderhand afgesloten heeft van zijn omgeving, in dat geval zul jij hem eerst moeten "openen", interesseren voor datgene wat jij met hem wilt. Niet te rechtstreeks maar door spelletjes zijn interesse wekken, of gewoon wandelen, leuke dingen met hem doen. Ik ben volledig overtuigd van jouw goede bedoelingen maar een paard leren wijken voor druk terwijl nog niemand anders ooit de moeite heeft gedaan om grondwerk met hem te doen is naar mijn mening een kleuter van 4 vragen het Wilhelmus te zingen.Misschien een tip om meer "onderaan " te beginnen, wandelen, volgen, kijkt hij naar je, hoe is de stand van zijn oren,komt hij naar je toe, heb je het gevoel echt contact met hem te hebben enz. Geen druk, alleen ongedwongenheid, niks vragen, eerst contact.Veel friendly game, aaien en stem als beloning, hem motiveren. Je bent vast creatief genoeg om een en ander te verzinnen. Anders vraag je maar..... Groet, Pien

hai pien, niet erg hoor dat ja het zo zegt want zo zijn er idd veel paarden op onze manege, maar ik rij al 6 jaar op hem, ben als eerste met hem beginnen werken, kennen doet hij me goed. loopt meeste-al zonder leidkoort of zo achter me aan, blijft mooi bij me staan...
er rijd ook maximum 3 man op hem met bij en da is nog niet altij, dus ik denk niet dat dat echt het probleem is.

Niet te
toch vind ik je raar over spelletjees met hem spelen wel interessant, waaraan had ja zoal gedacht?
wandelen en zo doen we veel, ook geef ik hem vaak een massage (massage borstel) vind hij geweldig.

groetjes
kim

kim geyskens schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 22:13:


Super dat je hem masseert en dat je veel met hem wandelt.Probeer het ook eens met je handen, helemaal tot onderaan zijn hoeven, je zult zien dat hij er echt voor gaat "staan", en als jij je concentreert en niet staat te praten met vriendinnen kun je je helemaal met zijn "binnenste" verbinden. Wat leuke dingen doen betreft : Grondwerk, over balkjes wandelen, een figuur leggen van balken (vierkant)---> in- en uit stappen, draaien binnen het vierkant, balken in een waaiervorm, over plastic lopen, door plassen lopen, spelen met een bal of barrel (regenton, voerton)in de bak,slalom om pionnen, achterwaarts gaan tussen strobalen, lekker gek met hem rennen (niet opjagen), aan de fiets. Laat hem linksom en rechtsom kennismaken met deze nieuwe dingen, zodat hij dit met beide ogen kan ervaren. Dit motiveert zijn denkvermogen. Pien

Hallo,
Tot mijn verbijstering lees ik hier dat de web master van deze site het zeer paardvriendelijk vindt om een paard te leren wijken voor druk waarbij een autosleutel wordt gebruikt, als de trainer fysieke kracht tekort komt. Het paard leert dan te denken 'laat ik maar vast opzij gaan want dadelijk begint het weer heel erg te prikken'.
Ik vind dit helemaal GEEN voorbeeld van paardvriendelijk trainen. Het paard gehoorzaamt omdat er anders negatieve consequenties volgen. Dat is geen basis voor een paardvriendelijke methode!

Ook uit de inhoud van de web site krijg ik de idruk dat de webmaster(s) slechts 1 methode voorstaan, die koste wat 't kost goed zou moeten zijn, zelfs al heb een autosleutel nodig om je paard te forceren om te wijken, als je zelf nie hard genoeg kunt prikken. Jammer hoor. Natural Horsemanship en "savvy" betekent voor mij onder andere dat je inziet hebt in hoe een paard leert en dat je een koffer vol paadvriendelijke trainingsmogelijkheden als bagage hebt, waarbij je afhankelijk van de situatie en het individuele paard de beste mogelijkheid kiest. Het is NIET nodig om je paard pijn te doen als middel om hem iets te leren en paardvriendelijk is dat natuurlijk al helemaal nooit. Een beetje pijn of veel pijn doet er niet toe het gaat om het principe.
Mijn complimenten voor andere mensen die op dezelfde vraag gereageerd hebben door aan te bevelen eerst de relatie met het paard te verdiepen. Dat getuigt van respect voor het paard (een onmisbaar element van natural horsemanship), prikken met een autosleutel om een paard iets aan te leren is geen respect.
Lianne


Frans Veldman schreef op dinsdag, 4 mei 2004, 21:50:>

groeten,
Lianne

Michiel en Lianne schreef op woensdag, 5 mei 2004, 2:13:



Er zijn fases vooraf gegaan. Eerst begin je met een hele lichte vingerdruk op de haren, dat bouw je steeds een beetje op. Tsja als je paard dan nog niet reageert als je bij fase 4 bent dan kun je natuurlijk een hele trucendoos opentrekken om ervoor te zorgen dat je paard wel wijkt. Ik vind een sleutel, hoevenkrabber of whatever helemaal niet onvriendelijk. Zolang je alles eerlijk met fases doet is het eerlijk. Je paard heeft namelijk alle tijd om te reageren, het is ZIJN verantwoordelijkheid of hij dat wel of niet doet.

Net zoals paarden bij elkaar doen... Die gaan ook niet iets verzinnen om het andere paard dan op een andere manier aan de kant te krijgen. Gaat ie niet weg dan is het jammer maar dan voelt ie het wel.

Een simpel ding als wijken voor druk betekent gewoon dat hij moet wijken voor druk. Simpel. Hij krijgt tijd, het wordt is fases opgebouwd en als hij meegeeft (al is het maar een halve cm) dan wordt er direct 'gereleased', de druk weggehaald dus. Zolang je eerlijk je fases gebruikt en niet boos wordt is er echt niets ergs aan.


Ach baladeika ging ook pas goed voor jack opzij toen ze al eens goed geraakt was door hem. Toch zijn het de dikste maatjes hoor, als paarden van andere paarden kunnen houden dan houden zij van elkaar.... Maar als puntje bij paaltje komt moet ZIJ wijken, no matter what.


Het principe is het beginnen met de lichtste druk van de wereld en daarmee verder te gaan. Roofdierachtig is meteen pats boem een grote druk op het paard te zetten, en DAT doe je dus ook NIET.


Ik heb het helemaal niet gevolgd hoor die hele discussie maar wijken voor druk is zo'n basisprincipe dat dit advies erg zweverig op mij overkomt. We hebben het hier echt over iets basics, niet een een of ander lastig iets.....

Groet Ilona

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 5 mei 2004, 11:50:


Nou, Ilona, ik ben het helemaal met je eens behalve dat van dat zweverige. Jij hebt toch ook de relatie met je paard eerst verdiept voordat je aan wijken voor druk bent begonnen ? Je gaat toch niet boempats je paard zonder enige voorbereiding laten wijken voor druk als je niet eerst de voorbereidende oefeningen gedaan hebt ? In feite zeggen we dus allebei hetzelfde. Hij moet het toch doen.... Pien

Ilona Kooistra schreef op woensdag, 5 mei 2004, 11:50:


ja, sorry hoor, maar als de sleutel of hoevenkrabber niet werkt, stap je dan maar over op een stroomstok? Ik vind dit een idiote oplossing. Volgens mij is het een stuk verstandiger om als mens eens te kijken naar je EIGEN houding en uitstraling, als je je paard vraagt te wijken. Weet je zeker dat je ook uitstraalt dat je paard moet wijken of sta je er een beetje slapjes bij?
Misschien kan je het eens op een mens uitproberen, die kan feedback geven over je houding: krijgt diegene het gevoel dat je echt wilt dat hij opzij gaat, of laat je onbewust in je houding zien dat jeniet echt verwacht dat hij opzij gaat.

Ik denk dat jullie even vergeten dat de eerste levels van Parelli erover gaan dat MENSEN moeten leren hoe met paarden om te gaan en niet andersom.

groetjes, Helene

Helene schreef op woensdag, 5 mei 2004, 14:16:

Hij raadt dan een spoor aan. Is ook net zoiets als een sleutel. Maar voordat je op dat punt ben heb je al heel wat fases gehad. En kijk in een kudde, ook daar wordt heftiger gereageerd na flink wat fases. Bovendien heeft het paard een keuze. Hij kan gewoon aan de kant gaan dus tot die sleutel hoeft het niet eens te komen. En IK vind het wel prettig ja, dat die 550 kg voor mij aan de kant gaat ipv mij te pletten. Het is toch een kwestie van leiden of geleidt worden en wie maakt wie nageeflijk.

cornelie

Ja, maar ik vind het erg vervelend om mn paard pijn te doen (sleutel voelt vast niet prettig) terwijl IK of mn paard nog in de leerfase zit. Hebben ze het principe eenmaal door dan zal bijna elk paard willen wijken voor fase 1 of 2, mits jouw houding goed is. Maar hebben ze het principe nog niet door, dan is het toch niet eerlijk om je paard pijn te doen.
Gelukkig kon mn vroegere verzorgpaard het meteen en heb ik het niet hoeven uitproberen. maar ik ga morgen beginnen met een "nieuwe" pony, en ik neem dan echt geen sleutel mee.
Iemand misschien een alternatief?

groeten sandra

ik ga morgen beginnen met een

hey sandra,

ik heb ondertussen al enkele opties gelezen en ga het zelf nog eens rustig aan proberen, beginnen bij het begin.

ik denk dat het spirithorses was (weet het niet meer zeker) die voorstelde om eens te knijpen (zoals paarden bij elkaar ook doen) of met een plastiek zakje als het niet lukt. dat kan ja dus ook altij proberen.

en persoonlijk denk ik niet dat Frans met die sleutel bedoelde dat je hem echt in het vel van je paard moet rammen, maar stilletjes een beetje druk zetten, totdat hij een beetje beweegt. dit is dus ongeveer hetzelfde als knijpen en je hoeft hem echt geen pijn te doen zoals veel mensen insinueren.
veel succes!

groetjes
kim

Als ik het goed begrijp is wijken voor druk hetzelfde als wijken voor de
kuit? Juist of heb ik het mis?

Nicole