Els Kleverlaan schreef op vrijdag 11 november 2005, 9:53:


Hallo,
Ik liep in het verleden ook constant met een hoefkrabber heen en weer, mijn paard was een toonbeeld van ellende als haar hoeven vol troep zaten, vreselijk kreupel. Ze weigerde ook maar een stap van de bak op harde ondergrond te doen.
Nu haar hoeven eindelijk hol zijn heeft ze daar geen last meer van (en we zijn nu dus een jaar verder!). Ze loopt met de week beter en de troep vliegt er zelf uit na enkele stappen. Zelfs als het hardnekkig blijft plakken loopt mijn paard niet meer kreupel.
Ik zou gewoon rustig aan doen, grind eerst zoveel mogelijk vermijden, dat komt later wel. Zogauw je paard goed loopt over een harde ondergrond kun je proberen wat je paard aankan en voorzichtig een stukje over heel fijn grind lopen. (Ik heb geluk dat bij ons in de buurt een aantal paden zijn met erg fijn grind!) Je moet echter geduld hebben en je paard aan laten geven wat kan en niet kan, absoluut niet forceren! Bij mijn paard ging dat ook niet in een keer goed, kon ze ergens niet over dan deed ik gewoon een stapje terug. Of een omweg of hoefschoenen aan totdat het slechte stuk voorbij was. Ik probeerde wel af en toe of ze over fijn grind wilde en op een gegeven moment liep ze er goed overheen. We komen nu steeds een stapje verder, mijn paard kan nu over aardig grof grind en behoorlijk ongelijke ondergrond zonder dat ze kreupel loopt.
Monique

Piet schreef op woensdag 9 november 2005, 10:57:


Geweldig dat Carlos al zo oud is! Haalde maar alle paarden dit. Over harde vlakke ondergrond stappen is inderdaad het fijnst voor paardjes die de neiging tot hoefbenvangenheid hebben. Heb bij Bully gemerkt dat toen hij nog pijn had, hij makkelijk over de betonplaat draafde. terwijl hij dit door de berm niet zou doen. We hebben hem toen ook op een erhard stuk gezet waar hij kon lopen zodat hij makkelijk aan zijn beweging kwam. Opzich als je er overna denkt is het eigenlijk wel logisch, want er drukt op zo'n verhard stuk niets tegen de zolen aan.

Margot

Margot van Lare schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:12:


Hoi Margot, het verhaal van Carlos is van 2005. Inmiddels is ie 45 dus.
Hij loopt nog steeds perfect.en van wat ik toen dacht dat zijn voeten niet meer mooi zouden worden klopte niks, hij heeft mooie strakke voorvoeten, niet te zien of te merken dat hij ooit bevangen is geweest.
Het aardige is ook dat ik nog nooit een millimeter van zijn zool afgehaald heb. Zo zie je dat dat ook werkt.
Inmiddels heb ik dat natuurlijk bij veel paarden gezien.
Ik denk dat we hiermee bewijzen dat hoe oud een paard ook is, hoefbevangenheid op zich nooit een doodsoorzaak is.
De uitdrukking: "hoefbevangenheid is al een been bij de slager" is gelukkig achterhaald .

Piet

Piet schreef op vrijdag 2 maart 2007, 9:46:


Hai Piet, wat een leeftijd van jouw Carlos, en ik maar denken dat de hengst waar ik voor zorg oud is............35! Ook mooie voeten, al een hele tijd niet meer bekapt, doet ie zelf. Heb je een foto van je ouwe heer? En zo ja, zou ik die eventueel op m'n website mogen gebruiken ( pagina is in de maak)En ook fijn te lezen dat ook jij nooit iets van zijn zolen hebt afgehaald!
Er was eens in de US ook zo'n monument, paard van 50! Hij "werkte" met gehandicapte kinderen, pràchtig gewoon ( stond oit in het Readers Digest)
Caatje

Caatje schreef op vrijdag 2 maart 2007, 16:35:



Caatje als het allemaal werkt is dit een foto van vorig jaar meen ik. En ja hoor je mag hem overal voorgebruiken .
Piet