Huertecilla schreef op zaterdag, 24 september 2005, 9:27:


Moet dit niet de longworm zijn? En die is zeer gevaarlijk voor paarden.
Vandaar dat het niet zo handig is paarden en ezels samen te houden.

Een paar nummer terug van Bit magazine had een artikel over een wat oudere dame die met een ezel reed. Die daar zeel veel plezier aan beleefde ook.

jose schreef op zaterdag, 24 september 2005, 11:33:
Ja, mea culpa, longworm. Wat ik zeg; tot dodelijk voor paarden maar een non-probleem als.... en dan kan je ze gewoon samen houden. Het ís een potentieel probleem maar je moet het ook niet overdrijven omdat het erg eenvoudig uit te sluiten is.
Over het houden van ezels/mulos en paarden is hier natuurlijk érg veel bekend; dat doet men hier al bijna drieduizend jaar en niemand hier wil zijn kostbare bezit verliezen...
Verder zit het ezelcentrum van Europa hier op 'steenworp' vandaan in Rute en de mulo-vereniging nog dichterbij.

Link: http://www.americanmuleassociation.com/index.html

Erg komisch is, en dat wist ik al vóór wij zelf aan PNH begonnen, is dat PP met/door muildieren tot het beginnen 'zijn' PNH is gekomen

Huertecilla schreef op vrijdag, 23 september 2005, 23:41:


persoonlijk zou ik voor de 'Noir-de-Berry' gaan, wel wat kleiner
én fijner gebouwd, eleganter quoi ! én mooi zwart met witte buik;
Poitou's zijn zo'n haarballen.
Dat in colombië had ik ook al gezien hoor, tierra de toros hé.
In het imprinting-boek van dr dinges staan er ook een paar mooie exemplaren,
kruisingen met QH of morgan dacht ik.
Mijn volbloed is ondertussen afgeschreven voor de fok,
haar apparaatje funktioneert niet echt meer.
Tot halfweg vorige eeuw werden in het NW van de US
met mammoth-jack en appaloosa mooie sterke muildieren gefokt
voor trails en packtrips door de woestenijen
(zie oa. 'an American Appaloosa Anthology" door Palmer Wagner,
een man die het allemaal zelf meemaakte en zag
en beschreef toen ie al een eind over de negentig was.)
Peter

jose schreef op zaterdag, 24 september 2005, 11:33:


Ja dat klopt! ik wilde destijds ook graag een ezel als maatje voor Djahleena, want ik vind het prachtige dieren. Het werd me door een dierenarts sterk afgeraden, vanwege die longwormen.

Groetjes Collane

Help mee Jacobskruiskruid te
bestrijden, teken op
http://kruiskruid.petities.nl

Collane schreef op zaterdag, 24 september 2005, 13:58:

En dat is dus een niet helemaal correct verhaal.

Peter, de 'Mammoth' is zelfs nog iets kleiner dan de andalusische ezel. Deze werden speciaal voor de muildieren van het Spaanse leger en de boeren gehouden.
George Washington was naast grondlegger van de VS ook muildierfokker. Hij wilde graag spaanse ezelhengsten maar kon daar niet aan komen. Hij kreeg er als staatsgeschenk twee cadeau.

De molly is van ons trouwens
Ze lag plat op haar zij te zonnen en bewoog alleen de oren naar ons toe zo lekker zelfverzekerd is ze. We stonden er hooguit 4 meter bij vandaan.
Ik kan goed met Alonso door de bocht en hij is een gróót fan van hoe wij rijden dus dat is prettig onderhandelen.
Hij moest ook erg lachen dat we voor déze mula kwamen kijken omdat we haar vanaf de weg hadden zien staan. 'Ja, ze is wel een stúk mooier dan gangbaar ja.'
Ik mag alleen hier niet zeggen waar ik haar voor gekocht heb en moet de gangbare prijs voor zo'n jong onbeleerd muildier noemen.
Ik ga vanmiddag en morgen nog even bij haar in de wei zitten en ga haar maandag ophalen.

Huertecilla schreef op zaterdag, 24 september 2005, 14:17:


en dan meteen MSN opstarten,
MollyS Natuurlijk....
sukses dus met Mollita !

Peter Donck schreef op zaterdag, 24 september 2005, 14:50:


Bedankt maar een naam heeft ze al. Het 'ik-ook' fenomeen speelde; 'Als papá
een mula mag, mag ik een pony' dus "Als Bor een pony mag mag ik een ezeltje." Dat kan zelfs een muildier-bruin niet trekken dus Bor gemotiveerd dat de mula óók mooi is en Richelle mocht de naam geven Mulán.
Verder is voor mij 'natuurlijk' een interne tegenstelling mbt gedomesticeerd paard.