Marianne schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 13:17:


= aan "volgende parelli-fase", hoe je dat ook inkleed.


Is dat anders dan je venijnige tikje met zweep op kont?


Zoals het hier op mij overkomt is het eufemisme.


Ik wil er best diepgaander over met je in discussie, maar ben hier en nu een beetje bang Sannie hopeloos in de war te maken. Op zich is het niet resultaatloos wat je zegt, maar wel een kwestie van voorkeuze; dit is de keus van "roofdier" spelen. Ik vind psycholoog spelen leuker.

Sannie: er spelen hier nmm 2 dingen.
Allereerst de reeds ontstane "slechte" gewoonte van ongecontroleerd stofzuigeren. Het is natuurlijk heel onpraktisch je paard onder het rijden toe te staan een beetje te lopen grazen want dat schiet niet op... maar (consequent!) wat "soms" niet mag, mag NOOIT (paardenlogica is veel consequenter dan mensenbedenksels die algauw een veel groter "politiek" gehalte hebben) !!!

Ik zou (en dat is vast heel on-hippisch, on-rijkunstig, of hoe je dat zeggen wil) toch eerst mijn paard de betekenis van het woord "nee" aanleren. Denk er eerst, voor je iets doet, zelf maar eens heel goed over na waar dat woord "Nee" dan precies voor staat. Pas als die betekenis als concept goed begrepen is, maar alsnog in de wind geslagen, volgt mijn "fase 100"
Je kunt natuurlijk ook hele ritsen andere verbale aanwijzingen aanleren, maar het bijzondere van "nee" is dat, als het maar goed begrepen is, dit woord een heleboel p+ kan voorkomen.

Groeten, Egon

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:54:


Beste Sannie,
Mijn paard heeft op een kwartiertje geleerd om onder het zadel niet te eten (ik geeft toe dat ik hem wel af en toe moet herinneren aan de afspraak).
Met stem, benen en de dressurzweep. En je hoeft er niet mee te slaan, een paard dat nooit met een zweep gestraft wordt is zowiso al verbaasd als hij een tikje krijgt. Neen zeggen, benen er aan en een tikje werken heel goed. Zogauw het paard doorstap alert blijven, wanneer hij de volgende hap wil nemen zit hij namelijk al te denken 'komt er reactie?'. Als die er dan op dat moment al komt voor hij iets te eten in zijn mond heeft is het snel geleerd..
Veel succes,
Elke

sannie schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 12:54:


hallo sannie

ik denk dat het inderdaad het berucht respect probleem is !

volgens mij moet je eerst zorgen dat er bij het los grondwerk geen problemen meer zijn en dat hij jou volledig respecteerd !

weet je niemand bij jou in de buurt die je daarmee kan helpen

Wat is eigenlijk het probleem van af en toe een happie gras onder een buitenrit?

Een buitenrit is leuk voor beide, ruiter en paard.
Èèn van de leuke dingen is het voedsel wat het paard ziet/ruikt en proeft dat in zijn wei niet is.

Bijvoorbeeld appels onder een appelboom.
Hoog opgegroeide distels (de knoppen).
Grassoorten, kruiden, dennen/sparrenknoppen.

Soms staat het ook zo hoog, dat ookal wil je het paard niet laten eten....ze hun hoofd niet eens hoeven te buigen om toch iets te pakken te krijgen.

Ik heb er niet zo een probleem mee.
Op deze manier leer ik ook mijn paard dat het leuk is om met mij een wandeling te maken.
Ik ben de "leidsmerrie", die haar meeneemt naar plekjes met ander eten.

Wat wel een probleem wordt is helling af en een sukkel die dan een hap wilt pakken dat al achter zijn voorbenen is en daardoor naar beneden struikelt door zijn eigen gewicht die hem inhaalt.

Dus dan hoort mijn paard duidelijk "nee" en twee kuiten voelt hij dan.
Maar vaak zie je het al aankomen en kun je het voor zijn.
Hij kijkt, gewicht/balance veranderd en dan moet je al je boodschap doorgegeven hebben.

Vooral zonder zadel en helling af komt een doorbuigende nek ook niet handig uit.

Maar verder............................... ieder zijn lolletje onderweg.
Ik zie het punt niet zo.

boers sandra schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:28:


en leer hem ook een duidelijk woord wanneer iets niet mag ! bv heel hard en duidelijk nee roepen en inderdaad een tikje met de zweep , maar ik zou eerst gaan zoeken of het probleem niet zit in het wederzijdse respect tussen jou en je paard , laat daarom iemand die goed op de hoogte is van nh jou en je paard eens bestuderen terwijl je met hem loswerkt en misschien zit de fout daar wel

veel succes

jo schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:31:


Haar probleem is dus dat het paard zowat over zijn eigen pootjes struikelt om iedere graspol af te grazen en af en toe op zijn knieen beland. Gevaarlijke situatie dus.
Dit heeft ze duidelijk in haar vraagstelling uitgelegd....
maar misschien zat je toen het bekappingsboek te bewonderen

Groetjes,
Cindy

e m kraak schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 14:10:


.............

Okay, laten we er een boompje over opzetten!
Maar niet nadat ik nog eens in z'n algemeenheid zeg dat ik bepaald niet als eerste naar een zweep zal grijpen.

Het touw v.s. zweepje ... ik ken dat Parelli-gedoe niet maar probeer me een voorstelling te maken die in de lijn van mijn gedachtengang ligt: een touwtje is slap en onhandig om een tikje mee uit te delen. Je moet daar toch een hand voor van de teugel afnemen anders kun je er niet mee richten. Een zweepje hou je gewoon met teugel en al in je hand en kun je gelijktijdig gebruiken. De bedoeling is toch dat het tikje ( hoeft niet venijnig hoor!, kan ook een extra kriebeltje zijn!) gelijktijd aankomt met de beenhulp. Eerst een hulp, en dan pas een tik, is verwarrend en kan door het paard ook als 'straf' begrepen worden.

Over respect: nee.. ik bedoel het zeker niet als eufemisme. Daarom stelde ik ook voor om je in te leven hoe het voelt als je het éne ( doe wat ik zeg!!) of het andere ( hmm. hij/zij snapt het niet, 's kijken of ik een andere manier kan vinden om het uit te leggen). Het voelt toch verschillend: op de ene manier ben ik een drammerd die z'n zin wil hebben, op de andere manier ben ik welwillend om het paard tegemoet te treden, maar uiteindelijk wel m'n zin wil hebben.

Hoe wil jij een paard leren dat iets niet mag door alleen maar 'nee' te zeggen? In mijn voorstelling moet aan 'nee' toch een consequentie verbonden worden. Want hoe leer je anders dat 'nee' een betekenis heeft? In principe is dat het zelfde als 'been geven' , waarbij ik dan nog de fase voorstel eerst been geven, en bij geen reactie het been te verzwaren door een tikje ( gelijktijdig!).
Geef mij eens een voorbeeld: jij loopt met je paard aan de hand - hij gaat jouw de kant intrekken om gras te eten en dat was niet wat jij wilde. Wat doe jij dan? Zeg je alleen nee, of pak je dan toch het leidtouwtje iets strakker om jouw nee kracht bij te zetten?
Natuurlijk kun je je paard 'gunnen' om gras te eten maar daar gaat het nu even niet over. Ik ben benieuwd waar dat woord 'nee' blijft hangen.
Of... roep je zo hard NEE dat het paard halverwege zijn aktie stopt, jij dan vervolgens BRAAF zegt.. is dat wat je bedoelde?

Over grazen en consequent zijn: helemaal mee eens. Maar, als je je paard tijdens een rit wel even wilt laten rusten en grazen, maak er dan inderdaad een andere situatie van: stap af, beugeltjes opsteken en maak er een 'graasmoment' van. Om een paard aan z'n verstand te peuteren dat hij soms wel, soms niet met jou in het zadel mag grazen.. ik geloof niet dat paarden die inconsequentie kunnen begrijpen of kunnen combineren met een uitspraak als 'gamaga'..:)

Gr. Marianne