Danielle Visarius schreef :
> Lastige is denk ik dat mijn paard toen ik mijn eerste vragen
> postte, pas 2 weken op haar nieuwe plekjes stond. Ik kijk het
> met het hooi voeren nog even aan maar misschien moet ze ander
> s'nachts apart (de laatste hooibeurt is al om 19.00 dus de rest
> van de nacht hebben ze niets) maar of ik haar daar nu gelukkig
> van maak?
Ja, lastig is dat als jouw paard wel wat extra's nodig heeft en de andere paarden niet. Ik kan je alleen vertellen hoe wij dat hier doen, misschien dat je er wat aan hebt:
Wij hebben op dit moment 4 groepen paarden, ingedeeld naar ras, karakter, temperament en voedingsbehoefte. Alle paarden staan nu in de paddocks dus niet meer op de weide, met uitzondering van de mannengroep die nog op de Perenweide loopt (maar niet lang meer).
Ons hooi-voersysteem is per groep een paar doorgeflexte 100 litervaten met daarop een rooster zodat de paarden niet kunnen knoeien en langer over hun hooi doen. Het ligt er bij ons aan hoe de verhoudingen per groep liggen maar per twee paarden hebben we toch wel minstens één hooibak. In sommige groepen dus een aantal hooibakken. Onze grootste groep bestaat uit 9 paarden, de overige groepen zijn kleiner.
Wij voeren ongeveer 3 keer per dag een portie hooi waar ze een aantal uren over doen. Als de paarden meer werken krijgen ze ook vaker kleinere porties hooi omdat ze een aantal uren uit de groep zijn en dan niet kunnen eten. In de winter gaan we 's avonds laat nog een extra warmhoudportie geven zodat we zeker weten dat ze voor de nacht voldoende hebben.
Al onze werkpaarden worden na de laatste les bijgevoerd met Mijten musli, spelt en/of bietenpulp. Als ze niet werken krijgen ze niks bij (behalve Holly en BD). Ook krijgt elk paard twee keer per dag een voederbiet. Aangezien onze paarden een flink aantal uren per week moeten werken hebben wij meer moeite om ze op gewicht te houden dan dat ze te dik worden. We hebben pas uitgerekend dat onze paarden gemiddeld zo'n 15 á 20 kilo hooi per dag eten (naast het overige dat wij voeren). In de winter gaan we naar zéker 20 kilo per dag per volwassen werkpaard.
Maar wij voeren niet alle paarden onbeperkt. Met name de paarden die niet werken en de koudbloeden krijgen minder (in hoeveelheid) dan de anderen, ik schat dat ze de helft tot éénderde van de anderen krijgen. Die krijgen ook geen bijvoer (tenzij er een reden voor is om het wel te doen natuurlijk).
Paarden die meer werken en/of afvallen/moeite hebben met op gewicht te blijven worden inderdaad vaker even apart gezet om 24/7 hooi bij te eten. Heel soms komt het wel eens voor dat zo'n paard een aantal uren per dag alleen staat, wél altijd naast de anderen dus nooit afgezonderd. Een paard als Holly kan niet de hele dag in de groep, die eet dan niet, durft niet te gaan liggen en wordt gauw zenuwachtig. Dat ligt niet aan de groep maar aan haar timide karakter. Haar doen wij echt een plezier door haar op gezette tijden uit de groep te halen en rond te laten scharrelen over het hele terrein zodat ze zelf bij het gras en de hooibalen kan
(naja, binnen restricties want zij bijt het plastic van de balen stuk). Op dit moment staat zij zelfs helemaal apart met BD waarvan we het veulen gespeend hebben. Maar ze staan wel naast hun eigen groep dus er is de hele dag contact.
Wij hebben er geen moeite mee een paard even apart te zetten om bij te eten. We hebben er ook geen moeite (meer) mee als een paard een aantal uren niks te eten heeft hoor. Ondanks niet onbeperkt en roosters op de bakken groeit een paard als Izzy (Fjord) zó dicht als die een dag vrij-uit kan eten en niet werkt. Vroeger vonden we dat moeilijk want een paard hoort de hele dag te eten, maar nu kijken we per paard wat zo'n dier nodig heeft. Zeker nu we berekend hebben hoeveel hooi er daadwerkelijk in gaat (per dan één tot anderhalve baal van 400 kilo voor nu 20 paarden) dus maak ik me daarover geen zorgen meer. Maar een paard mag hier nooit een opgetrokken buik hebben want dat is een teken van te weinig ruwvoer.
~Tip: Reken eens uit wat jouw paard per dag binnenkrijgt en baseer daar je voerbeleid op.~
Krijgt ze te weinig binnen (minder dan 15 kilo per etmaal) dan moet je óf bijvoeren, óf haar de gelegenheid geven meer te eten, dus af en toe apart van de groep. Naast de rest met een draadje ertussen zou ik er niet zoveel moeite mee hebben als ze zelf ook rustig blijft en lekker op d'r gmak gaat staan eten. In eerste instantie zou ik kiezen voor meer hooi maar als je over de 15 á 20 kilo gaat en ze nóg dun blijft zou ik bijvoer gaan geven.
> Mag er aan het begin ook geen stress zijn? Ze moeten toch
> altijd wennen? Ze heeft de stress denk ik niet van de groep
> maar van de "verandering", het wennen aan een nieuwe locatie.
> Bij hara vorige stal is ze ook de eerste winter erg
> teruggevallen en were huiduitslag. Ik dacht toen dat het aan
> andere factoren lag en ze die uitslag altijd bij het wisselen
> van de vacht kreeg. Haar tweede winter op de stal was dit
> echter helemaal voorbij en was ze ook eerdre te dik dan te dun
> en ze kreeg toen niets erbij.
Ik vind dus inderdaad dat er nul stress mag zijn, óók niet in een nieuwe situatie. Heeft jouw paard stress, of krijgt een ander paard stress van jouw paard dan is er iets niet in orde. Als je de paarden geleidelijk aan mekaar went met een draadje ertussen, kijkt wie er maatjes kunnen worden, dan één voor een de leden aan mekaar introduceert (het maatje en de lagere in rangorde eerst) is er zelden stress.
Ook zie je hoe belangrijk het is dat je de juiste groep samenstelt.
Onrust/dominant gedrag staan wij niet toe, de raddraaier wordt eruit gehaald enapart gezet of daarom heen wordt een (kleiner) groepje geformeerd. Schopppende, gillende, bijtende en jagende paarden zijn een teken dat er stress in de groep is! 'Lager' geplaatste paarden durven dan niet te eten en dat is in mijn ogen zéér onwenselijk.
Holly is ook zo'n paard waarvan het lijkt dat ze dan staat te dromen, maar dat is haar houding waaraan wij zien dat niet dúrft te eten. Ze staat gewoon op afstand van die hooibakken en pas als iedereen klaar is gaat ze voorzichtig wat eten.
> Ik ben best benieuwd naar jouw visie op verhuizing en stress.
> Nu een aantal weken verder, is ze dikke maatjes met een ruin
> (de meest dominante) en van de andere ruin moet ze niets
> hebben. Sinds vorige week is er een nieuwe merrie in de groep
> gezet. Die jaagt ze al een week lang op een aggressieve manier
> in de hoek. De merrie mag echt niet aan haar ruin komen. Mijn
> paard is ook een echte dominante leidmerrie maar ik vroeg me af
> of dat dan ook vanzelf goed komt met die andere merrie of dat
> dit nu al te lang duurt? Ik heb het nog nooit zo erg meegemaakt
> en denk daaraan wel te zien dat ze nog niet helemaal op haar
> plek is en die andere merrie duidelijk als een bedreigign
> ervaart...
Er zijn inmiddels een aantal dagen verstreken voordat ik antwoord gaf, maar als dat gedrag nu nog zo is en zij andere verhindert of stress bezorgd zul je moeten handelen.
Dat gedrag wil niet zeggen dat zij per definitie dominant is, het kan ook juist zo zijn dat zij bij voorbaat van zich afbijt/slaat omdat ze juist onzeker is en zich een houding wil geven. Puck hier doet dat ook en bij haar is dat allemaal bluf. Maar wij hebben Winner en BD die die haar weer in het gareel houden
. Amber is ook wel een echte heks, die doet het goed in ene merriegroepje van 4. Komt daar een extra paard bij dan gaat ze weer lopen donderjagen. Persoonlijke ruimte is dus ook ene item waaraan je moet denken bij het samenstellen van een groep. Sommige paarden hebben meer ruimte nodig. Teveel paarden op een te klein opppervlak leidt ook tot onderlinge stress. Op de weide kan dat heel goed gaan maar in de paddocks zonder graastijd is dat iets anders.
Tuurlijk heeft elk paard een gewenningsperiode nodig, dat duurt wel een aantal weken tot maanden (soms nog langer). Maar ook die periode moet enigszins stressvrij kunnen verlopen. Elk paard in de grop moet te allen tijden over zijn/haar hooi en persoonlijke ruimte mogen kunnen beschikken.
Groet, Pien
Warboel
