Ben ik hier nou eigenlijk (op Cornelie na dan) de enige hoefschoenengebruiker?

Als dat zo is, dan zou ik dit alternatief (voor hoefijzers) toch heel graag beter onder de aandacht brengen.

Misschien moest Frans eens een cursus hoefschoenen maken gaan leren bij fa. Smit in Rijssen .
Nu zijn alleen traditionele hoefsmeden daarbij aangesloten die inmiddels ook als de klant geen ijzers wil, natuurlijk kunnen bekappen en hoefschoenen kunnen aanmeten.

Maar omdat dit soort hoefsmeden in ogen van velen hier geen goede zijn voor je paard, betekent dit dus ook dat de hoefschoenen een beetje afgewezen worden. Maar in mijn ogen onterecht. Het zijn echt ideale dingen, zowel voor overbruggingsperiode als voor menpaarden (of gevoelige paarden).

Dus ik roep hierbij de natuurlijke hoefverzorgers op om eens zo'n cursus bij de heer Smit te gaan volgen. Tenzij jullie ook echt tegen hoefschoenen zijn, omdat je dan weer een beetje richting de ijzergedachte gaat denken .

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 8:39:


Hallo,

U bent zeker niet de enige hoefschoengebruiker hier.Misschien wel de enige die nog geen problemen gehad heeft met hoefschoenen.Nu heb ik gelukkig geen hoefschoenen meer nodig, maar ik heb er wel uitvoerig mee geëxperimenteerd.Probleem was dat ik niet de perfekte hoefschoen kon vinden.Die van de heer Smit heb ik wel niet gehad, 'k vond het nogal ver vanuit België om schoentjes te gaan passen.Toch heb ik hierover ook al minder positieve berichten gelezen.Ik heb swiss-boots, marquis,
old-macs en equi boots geprobeerd. Alleen de marquis boots bleven aan maar die hadden dan weer andere nadelen.Maar ik ben het volledig met u eens dat ze heel goed te gebruiken zijn bij problemen.

Groeten,
jan.

jan seykens schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 9:58:

Hoi Jan,

Ze aub als eerste gewoon je (anders voel ik mij met mijn 34 jaar zo oud ).

Maar ik heb inderdaad geen problemen ondervonden tot op heden met de hoefschoenen evenals mijn kennis niet. Althans geen oplosbare problemen.
Graag wil ik wel vernemen wat voor nadelen er zouden zijn aan de Smit schoenen. Ik adviseer ze graag aan mensen, maar wil ook wel eens dan eventuele negatieve verhalen horen, want ik ken ze niet. Wel van de andere hoefschoenen en dat is altijd hetzelfde probleem vnl. uitgaan bij het rijden of zolen die snel doorgesleten zijn en uitglijden op de weg. Nadelen die bij Smit zeker niet voorkomen. Oke die kennis had binnen het jaar 1 doorgesleten schoenen, maar omdat je garantie hebt hierop dat dit niet kan, kreeg hij deze dan ook direct kosteloos vergoed.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag, 2 oktober 2004, 8:39:


....don't only talk the talk
....but walk the walk....

Ow jawel hoor. Ik heb net equi boots gekocht voor Stef, omdat hij net van de ijzers af is en hij op steentjes wat gevoelig loopt. Ik wil ze alleen gebruiken op lange ritten, maar heb ze nog niet nodig gehad.

Ik ben niet echt een voorstander van hoefschoenen om de simpele reden dat het paard moet wennen aan lopen op steentjes e.d. Als je altijd hoefschoenen gebruikt passen de hoeven zich niet voldoende/snel genoeg aan aan de bodem en blijf je gevoeligheid houden.

Het beste is er dus gewoon doorheen te gaan en rekening met het paard te houden, dus wel op het harde maar rustig aan. Zo heb ik dat ook met de andere paarden gedaan en dat gaat prima.
Ja, dat betekende vaak concessies doen, niet rousen over steentjes, ja vaak niet eens draven op ongelijk harde weg.
Asfalt was nooit een probleem, sterker nog : Raf zegt altijd dat het goed is over asfalt te draven.

Toch heb ik die hoefschoenen omdat wij wat 'zwaardere' ritten gaan maken en ik mijn 16 jarige ouwetje toch een beetje wil ontzien, want hij ontziet zichzelf nauwelijks. Wetende dat ik ze zo min mogelijk zal gebruiken.

Alleen, Ingrid, heb ik een beetje moeite met het volgende wat je schreef :
Ehm, dat kun je toch niet vergelijken ? Als je bovenstaande leest en mijn mail vanochtend (nouja, vannacht) over schokdemping, dan zie je toch dat er een zeer wezenlijk verschil is ? Een hoefschoen is ter ondersteuning van de onbeslagen hoef. Een ijzer ter vernietiging.

Maarre : Overigens draaf ik niet meer voluit op de harde weg, ook niet met de paarden die al lang geen gevoeligheid meer hebben.
De Ijslander van mijn goede vriendin Yvon heeft er een min of meer chronische hoefbevangenheid aan over gehouden, ik heb me daar heel erg schuldig over gevoeld, want wij reden die dag samen.

Wat er gebeurd is , is het volgende: (Yvon, correct me if I'm wrong....)

Boy was al meer dan anderhalf jaar jaar van de ijzers af, maar het genezingsproces van zijn hoeven verliep niet zoals het hoort. Zelfs Raf heeft menigmaal voor een raadsel gestaan. Boy heeft een zeer zwakke witte lijn en al die tijd is hij enorm gevoelig. Door het harde draven op de weg heeft er een te ferme plotselinge spreiding van de hoef plaatsgevonden en had hij in de uren daarna alle symptomen van een hoefbevangenheid. Het paard heeft zeer veel pijn gehad en nog steeds. De witte lijn herstelt maar moeizaam en bij het minste of geringste heeft hij weer de tekenen van hoefbevangenheid. Dit gaat nu al maanden zo, en het enige wat Yvon kan doen is maar weer afwachten tot het beter gaat. Om hem te ontlasten gebruikt ze de hoefschoenen op de weg, maar zelfs dan loopt hij regelmatig erg gevoelig.
Waren zijn hoeven gezond geweest zou dit nooit gebeurd zijn, maarja, na anderhalf jaar verwacht je dat een fikse draf op het harde wel mogelijk moet zijn, niet dus, in Boy's geval.
Dat is wat ik bedoel met "rekening houden met" , en dat is ook de reden waarom ik niet meer volle petai (hihi, Maastrichts woord) over de weg zal denderen. Ik vind dat jullie dit ook moeten weten.

Ijzerloos betekent niet dat dan alles maar mag. Er speelt heel veel meer mee. Wij hebben er in elk geval enorm van geleerd !!!!
(Zo goed opgeschreven, Yvon????) Groet, Pien