Karen Koomans schreef op maandag, 17 mei 2004, 3:41:


Daar kan ik me prima in vinden. Maar ik liet het er expres buiten eigenlijk, want het is nmm een stapje verder, extern t.o.v. jezelf. Waar de eerlijkheid en het consequent zijn vanuit jezelf komen en wat op zichzelf al erg moeilijk is al was het maar omdat de mensenmaatschappij verwacht dat je huichelt, liegt en vooral aan de "norm" voldoet (die heel strijdig is met "met ponies omgaan"), komt dat invoelen van je paards' leefwereld eerder voort uit studie die begint bij vergelijkende eco-/ethologie, en het meer praktisch inspelen daarop wat de "omhooggevallen cowboys" als Parelli, Roberts, Lyons, etc., en Hempfling ook, doen. (zelf prefereer ik vergelijken van ethologische studies als uitgangspunt, maar bijv. het Parelli-spelletje "porcupine" is duidelijk en rechtstreeks daarop inspelend - dat kan ik zo met foto's uit mijn eigen groep aantonen. Aan de andere kant zijn die "Parelli-spelletjes" spiegels van gedrag dat ik vooral in situaties waar jonge paarden bij betrokken zijn zie - Draupnir en ik gaan toch écht niet met jong grut "porcupinen" hoor - dat doen grote sterke kerels toch niet?! - maar Hvuiski heeft daar wel aardigheid in. Sociaal standverschil dus, en de waarneming van Hempfling dat de leidende hengst niet "vecht" is ook naar mijn ervaring juist. Echt gevochten wordt er überhaupt nauwelijks. Ik kan het hem niet vragen, maar heb het idee dat Hempfling daar vooral het gestoei van jongere of niet-dominante paarden mee bedoelde wat wel dominantie-plaats-bepalend werkt maar wat qua uitstraling en taalgebruik enorm verschilt van serieus knokken. Wat er nmm aan de verschillende "NH-methoden" ontbreekt is de sociaal-paardse achtergrond van wie wat op welk moment tegen wie doet. Dat maakt uit, maar je komt er alleen achter door bij gedragswaarneming te beginnen i.p.v. met methode (doen).
Frans heeft het hier ergens in antwoord op een vraag erover dat "Engels en Spaans beide geldige talen zijn" als analogie naar de diverse NH-methodieken. Die vergelijking gaat nmm mank: Parelli, Hempfling, Lyons, Roberts, wie dan ook op dit gebied proberen "paards" te communiceren, niet honds of geits! Dat de insteek steeds anders lijkt komt denk ik eerder vanwege verschillende eigen-karakters en sociaal-culturele achtergronden. Hempfling is als enige Oude-Werelder, danser en voor mijn part nog homo ook, in dit circus van omhooggevallen machocowboys een opvallende eenling, maar evenzo zie je grote verschillen in cultuur: waar Hempfling zich op hengsten richt, staat Parelli liever een hengst zijn "driften" niet in de weg ( parelli.parellinet.net/info_page.php?page=article&lit_num=31&title=Stallions%20Demand%20Savvy&t=lit" target=_blank>http://parelli.parellinet.net/info_page.php?page=article&lit_num=31&title=Stallions%20Demand%20Savvy&t=lit ) en pleit vurig voor ruinen... wat moet ik als "hengstenman" dáár nou weer mee? Lijkt me voor mijn praktijk niet erg geldig ondanks dat ik wat Parelli schrijft wél heel goed herken ( er staan toevallig wat regelrecht vergelijkbare dingen op http://194.109.87.156/ijs/v2/comm/thread.php?tid=31590&fid=5&lang=NL ), maar ik kan jullie makkelijk bewijzen dat het niet alleen mogelijk is met mijn hengst in gezamenlijke vrijheid om te gaan, maar ook nog eens dat mijn beide hengsten in vrijheid elkaar tolereren omdat dat van mij, de #1, moet. Ze delen ook vreedzaam hun (=MIJN! maar hun toegestane) merrie Týra.
Weer een stadium verder, (want het heeft nmm geen zin zolang je niet "basis-paardentaal" op minimaal handen-en-voeten-niveau kunt interpreteren), kun je proberen de kennis uit o.a. de psychologie proberen toe te passen: Skinner, de diverse varianten van operant conditioneren ("clickeren"!), cognitieve leerprocessen, Kiley-Worthington - de reden waarom ik dít een derde "level" vindt is dat je er het "zijn" van paard mee muteert in de zin van dat je uitbreidt naar niet-paardse communicatiebetekenissen. Zonder studie vooraf van wél zo optimaal denkbaar bij het paard aangepaste communicatie, loop je nmm het risico gigantische misverstanden met je paard te krijgen.
Als een soort 4e stadium probeer ik voorgaande terug te koppelen door in een organisch samenlevingsmodel te integreren en op mijn beurt geaccepteerd te worden door mijn ponies. Niet als namaak-pony maar gewoon als mens. Lukt naar tevredenheid, maar lijkt mij vooralsnog voor jullie minder interessant uit praktisch oogpunt.

BTW: heb jullie een website'je beloofd met foto's van hier, en dat komt er ook echt wel aan. Even geduld. Met dit mooie weer heb ik overdag wel wat anders te doen

Nou, dit geeft wel weer even stof tot discussie denk ik...
Groet, Egon

Karen Koomans schreef op maandag, 17 mei 2004, 3:44:

(Egon)

(Karen)

Nou dan?!

(Karen)

Dat vind ik nou ergens wel jammer, maar het gaat (bijna) altijd zo met dit soort dingen; als ik boter bij de vis wil is de winkel uitverkocht. Toch is jou belachelijk maken of "ontmaskeren" wel het laatste waar ik op uit ben. Zonde van mijn tijd en moeite.
* Ik voel niet zozeer de behoefte aan bewijzen (dat bewijs ontstaat eventueel vanzelf wel) als aan het onderzoeken. *
Dat onderzoeken zelf al kan resultaten genereren. Dat is erg moeilijk in het kort uit te leggen (gaat op dit forum denk ik echt veel te ver. Leesvoer voor geïnteresseerden: Korzybski, Varela, Maturana), maar komt als ik het in drie zinnen mag samenvatten neer op dat iets niet bestaat zolang het niet is ontdekt. Aristotelische logica is niet persé de enig juiste. Je verandert je wereld en je perceptie daarvan zélf! De mogelijkheid daar van lijkt me al reden genoeg niet te willen negeren en er in alle eerlijkheid en openheid iets mee te willen proberen. Nu, voor jou bestaat er dus iets waar je mogelijkerwijs anderen in kan laten delen, en wat nmm een enorme boost zou zijn in de omgang met andere soorten in dit geval paarden.

Daarom maar weer met de billen bloot mocht dat mensen helpen de taboe van eventueel uitgelachen te worden (mij boeit dat niet zo, maar ben minder exhibitionistisch aangelegd dan het soms lijkt) te slechten:
Gegeven: Ik weet niet beter dan dat paardeneigenaren links en rechts klagen dat ze geboorten altijd missen, dat paarden je daar niet bij schijnen te willen. In contrast hiermee heb ik echter de ervaring op de gekste tijden "erbij geroepen te worden" en heb echt niet de gewoonte s'nachts geregeld te inspecteren! 6 uit 6 ervaringen; vervolgens 10 uit 11 - dus OGENSCHIJNLIJK significant zonder dat ik dat zelfs maar behoef te testen. Van een belangrijk deel van deze veulens wist ik niet eens dát ze verwekt waren laat staan wanneer! Maar alleen dus bij merries uit mijn eigen harem; "De grote baas moet erbij anders vermoordt 'ie m'n veul" is misschien voor hen niet anders dan normaal.... Maar dit is, als al niet toch toeval, geheel PASSIEF en ik heb dus 0,0 ACTIEVE laat staan bewuste ervaring.

Jij zegt zo'n soort van onbekend "kontakt" wel actief te kunnen maken! Wat wil ik daar dan mee?:
Allereerst is het prima en OK dat je het met je meest favoriete paard(en) doet (het is immers een kwalitatieve benadering, geen kwantitatieve).
Ik denk dus aan keuzetesten... in de richting van vragen als "wat ben jij aan het doen?" of "ik heb een appeltje - wat ben jij aan het eten?" of alles wat je maar wil en denkt dat kan lukken, zolang ik maar een eerlijke test ervoor kan bedenken waarmee het al dan niet correcte antwoord kan gecontroleerd worden. Dat zijn zaken waarvan ik veronderstel dat ze de belevingswereld van een gemiddeld paard niet te boven gaan... misschien is er ook iets te verzinnen op het emotionele vlak, maar ik zei al: moet zelf een beetje bijlezen.

Als je serieus bent hoop ik dus dat ik je (of anderen) kan motiveren wel te proberen het nog onbenoemde te genereren. Egon.

e m kraak schreef op donderdag, 20 mei 2004, 1:00:


Helaas gaat dat niet, dat heb ik geprobeerd, maar omdat het om geregistreerde paarden gaat mag het enkel bij je eigen stamboek. Voor januari kom het nog wel.
Maar ik ben dus werkelijk benieuwd van wie het juridisch eigendom is van het DNA profiel.

Groeten Esther

jessica schreef op woensdag, 19 mei 2004, 10:47:


Ja. Maar toch heb je op dit moment weinig keus...


Als je meer energie in een paard wilt stoppen zonder dat je ook de eiwitbelasting gaat opvoeren dan moet je dus iets voeren dat veel vetten of koolhydraten bevat maar tegelijkertijd weinig eiwitten. Geplette mais bevat bijna geen eiwitten maar wel veel koolhydraten, olie bevat veel vetten en ook geen eiwitten. Geplette mais schijnt echter de darmflora aan te tasten, vetten doen dat niet. Volgens de nieuwste inzichten kun je dus het beste olie bijvoeren. Zelf heb ik daar nog niet voldoende ervaring mee, was daar ook wat skeptisch over, maar ik moet toegeven dat er wat in die theorie zit. Het lijkt me in ieder geval beter dan brokjes, je wil echt niet weten wat daar behalve aan eiwitten nog meer aan troep in zit.


Bijna alle paarden in Nederland zijn te dik. Wij krijgen zo nu en dan ook de opmerking dat onze paarden wat mager zijn terwijl er niets is waaruit je zou kunnen opmaken dat ze TE mager zijn. Maar ja, als mensen de ribben kunnen zien dan denken ze dat het paard te mager is...


Het wordt tijd om een andere dierenarts te zoeken! Whip!

Groeten,
Frans

Charlotte Smit schreef op woensdag, 19 mei 2004, 11:22:


definieer "trucjes"...


Mensen die Hempfling van dichterbij hebben meegemaakt zijn minder enthousiast... Zelf heb ik hem nooit gesproken, maar er zijn me teveel verhalen in omloop (velen uit betrouwbare bron) om dat zomaar neer te leggen. Waar rook is is vuur...

Groeten,
Frans

Frido schreef op woensdag, 19 mei 2004, 15:04:


Wij hebben ook allebei een barefoot.


Doorgaan en oefenen. In het begin had ik daar ook wat last van. Op die barefoot lijkt het erg alsof je zonder zadel rijdt, als je nog niet een onafhankelijke zit hebt wordt je gelijk afgestraft! Het goede nieuws is dat je hiermee je zit enorm verbetert, als je eenmaal op die barefoot vastgeplakt zit in je zadel (en dat gebeurt vanzelf!) dan kun je ook echt goed zitten. Ga daarna maar eens bareback rijden, dan zul je merken dat je dat ook veel makkelijker kan.


Let erop dat je met lichtrijden de energie van je paard gebruikt voor de "opwaartse slag" en niet met je benen afzet. Omdat de barefoot geen boom heeft hangen de stijgbeugels zonder verdere ondersteuning gewoon over de rug van je paard en zorgen voor een erg plaatselijke belasting. Probeer de stijgbeugels dus zo min mogelijk te gebruiken.

Groeten,
Frans

Marsha de Blieck schreef op woensdag, 19 mei 2004, 21:48:


Doorgaan met level 2. Dat is het enige dat ik je kan aanraden. Level 1 is voor de basiscommunicatie, zeg maar "woordjes leren". In level 2 ga je pas de woordjes in de praktijk brengen en beginnen met boeken lezen. Level 2 is, volgens Parelli "the fun level" en daar ben ik het mee eens!
Ook al gaat nog niet alles van level 1 vlekkeloos, begin toch maar aan level 2 met de onderdelen die wel goed gaan, zodat je verveling kan vermijden.

Groeten,
Frans

Marsha de Blieck schreef op woensdag, 19 mei 2004, 21:54:


Je gebruikt toch wel een touw? Werken at liberty komt pas in de hogere levels, juist om dit soort dingen te voorkomen. Harisha vindt het gras ook aantrekkelijk, maar als je eenmaal op 15 meter afstand de kont van je paard van je af kan sturen dan is dat geen probleem meer. Ik kan Harisha nu naar keuze in stap, draf, of galop naar me toe laten rennen, at liberty, maar ook ik ben eerst begonnen met een touw.

Kijk ook eens op yahoo-groups, hier zitten mailinglists/forums op (savvy-nl en natpaard) waar veel Parelliers op zitten. Er zitten er ook een aantal in jouw buurt.

Groeten,
Frans

Hoi Frans,

Ik ben nog maar net begonnen met het level 1 pakket, ik zit nu bij les 2
ofzo dus verder gaan met level 2 heeft volgens mij weinig nut. Eerst moet ik
alle lessen doorlopen voordat ik verder kan gaan toch ?!

Groetjes Marsha

e m kraak schreef op donderdag, 20 mei 2004, 4:36:


Laten we het dan geen talen noemen maar dialecten. Echt "paards" kunnen we niet, we zijn nou eenmaal geen paarden, en de oren die een belangrijk instrument zijn in de taal "paards" hebben we al niet eens. We proberen dus zo goed en kwaad als het kan zonder die oren, staarten en dreigende achterwerken toch "paards" te praten en dat lukt wel maar met een zwaar buitenlands accent. En natuurlijk zijn er meerdere wegen, zo hebben Parelli en Hempfling allebei een ander dialect ontwikkeld.
Van Hempfling weet ik weinig af, in het Parelli systeem ben ik inmiddels ver gevorderd. Als je op de grond (at liberty) je paard vanaf afstand galopwissels kan laten maken, puur gebruikmakend van het "Parelli-dialect", kan rijden op je paard zonder hoofdstel of halster, etc.etc. dan kun je dat toch wel als bewijs zien dat er enige communicatie gaande is, toch? Anders zou dat niet lukken.

Wat me wel altijd opvalt is dat ik bij Parelliers inspirerende resultaten zie, mensen die daadwerkelijk opzienbarende resultaten behalen, die uiteindelijk op een bloot paard een Piaffe demonstreren e.d. maar onder Hempfling aanhangers zie ik nooit dat soort dingen. Het is Hempfling zelf die interessante dingen met paarden kan laten zien, de rest zijn volgelingen die Hempfling vereren maar er zelf niet zo ver mee komen. Logisch ook, want de goede man heeft geen deugdelijk les/instructie-pakket. Er is een vaag boek/vage video, vol met Hempfling-vereringen ("kijk eens wat ik met die hengst kan!") maar weinig praktische instructie over hoe je dat zelf OOK kan gaan doen.
En ja, Hempfling aanhangers, reageer hierop, ik schrijf hier uitdrukkelijk mijn eigen mening op die uitsluitend berust op eigen waarnemingen, wellicht dat jullie mij dingen kunnen laten zien waarop ik mijn mening moet herzien.


Parelli heeft zelf ook hengsten. Hij vindt alleen dat hengsten niet geschikt zijn voor de beginnende student. Vergeet ook niet dat Parelli Amerikaan is, als hij luidkees begint te beweren dat dit systeem ook met hengsten goed werkt dan heeft hij binnen een maand een proces aan zijn broek hangen van een of andere dombo die zijn voortanden is kwijtgeraakt tijdens een confrontatie met zijn hengst.

Groeten,
Frans

Hoi Frans,

Ik gebruikte geen touw maar gisteren heb ik het touwhalster en leadrope wel
gebruikt ... De twistlock die aan de leadrope zit vind ik zelf vrij zwaar en
het touwhalster raakt ook los daardoor (of maak ik het touwhalster dan niet
goed vast ?!) Flenna vind de twistlock ook erg interessant en probeert dit
ook steeds met haar mond te pakken te krijgen ...

Ook met een touw loopt ze bij mij weg en ik neem haar dan wel weer mee maar
na een paar seconden loopt ze weer weg ... Vind het erg vervelend en weet
niet zo goed wat ik op dat soort momenten moet doen ...

Ik ben ook lid geworden van de Yahoo Group (Savvy NL) maar daar worden heel
weinig berichten geplaatst erg jammer want ik kan wel wat hulp gebruiken
...

Groetjes Marsha

Marsha de Blieck schreef op Thu, 20 May 2004 10:49:26:


Hou je aan de boekjes dan gaat het vanzelf goed.


Is niet voor niets zo gemaakt, dat heeft een functie.


Als je de goede knoop gebruikt raakt het touwhalster niet los hoor! Wij rijden op die dingen, grote afstanden, rengalop, etc. maar het is ons nog nooit overkomen dat het touwhalster losraakte. In een van de boekjes staat precies hoe je de knoop moet maken, bestudeer dat; de meeste mensen doen het inderdaad fout.


Gaat vanzelf wel over.


Daarvoor ben je ook aan het Parellien gegaan. Verwacht niet bij les 2 al direct wonderen. Een van de dingen die je aan je paard gaat leren is dat JIJ het rustpunt bent. Met name de circling game is daar heel goed voor. Na een tijdje zoekt ze vanzelf jou op ipv het gras.

Groeten,
Frans