Esther schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:17:


Voer afgeven..............
Als je paarden naar hun hooi (in de stallen brengt) en daarna nog wat er bij legt, voer je ook.
De alfa merrie heeft de opdrag de kudden naar voedsel te brengen.
Dus dat zie ik niet zo dat ik daardoor lager in rang wordt.

Het belonen met voer.
Ik heb het toen ik net mijn mijn paard begon ook gedaan.
Paar wortels in mijn zak en als ze een grote vooruitgang maakte, een stukje wortel.
Of als ze erg gespannen was, een stukje wortel.........want kauwen ontspant.

Ook op wandelingen in de natuur, krijgt ze van mij de gelegenheid om af en toe te grazen.
Op plekken waar ik zeg/aangeef dat het mag.
Alles moet toch een positieve herinnering afgeven om iets weer te willen.

Maar voeren vanuit de hand, daar heb ik wel wat tegen.
Omdat je dan kan krijgen dat telkens als iemand zijn hand uitsteekt de paarden denken............"ah, eten!" en al happen voordat ze door hebben dat er alleen maar vingertjes waren.
Ik heb gezien dat de paarden onrustig worden als ze ritselende zakken worden, tegen de boxen naar elkaar gaan trappen, happen naar elkaar en naar degene die dichterbij komt.
Dat kunnen we niet hebben in een stal waar gehandicapten, kinderen en allerlei mensen (ook met angst voor paarden) komen.
En trouwens ik vind het zelf ook niet prettig, de onvrede die ontstaat.
Plus de voorkeurbehandeling.........de èèn krijgt wel en de ander niet..........hou ik niet van.

Piet schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:42:

Dat is nog steeds míjn mening!! Kijk en oordeel zelf zou ik zo zeggen.

Weet je dat heel zeker? Je hoeft het namelijk niet altijd door te hebben dat je steeds meer afdwaalt.

Op een wedstrijd houdt men zich vaak nog wat in omdat daar nog meer mensen rondlopen..........

Daar heb je groot gelijk in. Maar ik wil dat dus niet leren bij iemand die ik ook andere dingen heb zien doen.

Ik heb nu westernlessen van een engelse instructrice, werkt perfect. Elke goede instructie kan imo elke combinatie begeleiden. De basis is toch altijd hetzelfde. Een imo goede westerninstructeur heb ik hier in de buurt nog niet gevonden. ( er zijn er wel een paar waar ik dolgraag les van zou willen maar elke week naar duitsland gaan oid is net wat teveel van het goede )

cornelie

Frans Veldman schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:43:


Ja dat is helemaal waar, de click is op een gegeven moment de beloning. En clickeren dat gaat dus weer helemaal niet met Falk, die denkt dat de clicker een snoeppie is Maar het is zeker waar dat je met clickeren variabel moet belonen. Ik zie het ook eigenlijk als druk wegnemen, hoe leg ik het duidelijk uit??
Ik bedoel eigenlijk met druk wegnemen het ook een ultieme beloning is.
Zo zie ik het ook wel met clickeren, als een ponnie het hardstikke super heeft gedaan, niet doorgaan, maar juist stoppen.
We clickeren trouwens niet met haar hoor. En we trainen haar ook niet zelf nog, we leren het wel overnemen.
Bjork krijgt bijv. nu als ze HOOOOO kan een beloning, het gevolg is nu dat het kwartje is gevallen en ze staat nu wel veel stil :) Dus nu maar heel af en toe een beloning, maar eerst moest ze leren snappen dat HOOOOO een beloning betekende.

Maar goed ik blijf me dus wel afvragen of voer geven nu wel of niet dominant is :) De tendens is namelijk dat je door voer af te staan je lager in de rangorde plaatst, en daar heb ik dus mijn vraagtekens bij.
Ik denk namelijk als een paard daar opdringerig van wordt, mensen onbewust een stapje terug zetten, van hun plaats komen zeg maar, dat eerder daar het probleem ligt dan bij het voer afstaan.

Groetjen Esther

jo schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:50:


Ja tafelmanieren zijn errug belangrijk.


Hier hebben we geen opdringerige paarden, ze krijgen alleen een snoeppie als ze wat geleerd hebben of iets gewoon heel goed doen.
En tsja ik ben gehandicapt, dat geeft wel eens een probleem, maar dus niet met een snoeppie geven.
Ik las op een ander forum bijv. dat een paard zich niet uit de wei laat pakken, en dat dat enkel gaat met een emmertje voer.
Ik zie niet zo goed in waarom dat verkeerd zou zijn. Paard komt en krijgt er een beloning voor. Op een gegeven moment laat je het emeertje weer weg.
De meeste reacties daar zijn dus dat je door voer te geven je je zelf lager in rangorde zet dan het paard, het advies is daar je moet het paard wegjagen. Door het paard weg te jagen zou je hoger in rangorde komen????????

Groeten Esther

Esther schreef op donderdag, 13 mei 2004, 9:57:


Ik heb in de winter een aantal keren verschillende hopen hooi in het besneeuwde weiland gelegt.

11 hopen voor 10 paarden.
Bij èèn hoop ben ik gaan staan en geen paard mocht daar aankomen.
Ondertussen heb ik gekeken hoe de paarden het onderling oplosten.
Bij veel hoopjes aten er 2 à 3 te gelijk.
De alfa ruin was de enige onrustige............met oren plat naar dit hopie, beetje eten, oei, daar staan twee paarden, oren plat.......ze wegjagen, daar eten...........oei, nu staan ze daar....oren plat.........mijn!

De alfamerrie........een fjord, vrij jong en loopt vaak mensen omver/voorbij, kreeg mij in de gaten.
Je zag haar denken, zal ik of zal ik niet.
Ze kwam dichterbij en ik schraapte met mijn voet.
Potver, ze stond stil en was bezig me in te schatten.
Ik had trouwens een touwtje(twee meter?) bij me, om een staart mee na te doen en mijn ruimte op te eisen als het nodig was.
Ik heb drie keer mijn ruimte en hoopje moeten opeisen, toen droop ze af.

Ook de alfa ruin kwam kijken, maar hield het bij kijken verjoeg toen een paar anderen bij een hoopie...............wraak voor zijn nukkigheid.

Uiteindelijk ben ik weggegaan, toen geen èèn naar mij keek en was het hooi vrij.

Bij een volgende keer, probeerde de jonge paarden het.
Het broertje krijgt meer bij de alfa ruin voor elkaar dan alle anderen en dacht dat bij mij ook te kunnen.
Hem heb ik echt een paar keer flink moeten verjagen.

Puntje bij paaltje.
Nu kan ik bij eten staan en geen èèn die mij stoort.
Kan ik ook naar een etend paard gaan en hij/zij maakt protestloos plaats.
En zo hoort het ook als je hoger op de ranglijst staat.
Ik maak geen misbruik daarvan, maar wil af en toe weten hoe het er voorstaat.

Ik ben nog geen 1x door de alfamerrie omver gelopen of voorbij en dat wil ik graag zo houden.
Heb geen zin in een ontwrichte rug.

Esther schreef op donderdag, 13 mei 2004, 10:04:


Waarschijnlijk lees je mijn wei en hooihoopjes verhaal al.

Maar over wat jij schrijft..............dit paard komt voor de emmer of blijft voor de emmer staan, niet voor de persoon die hem/haar komt halen.
Dat is er fout aan, is ie klaar met de emmer heeft ie eigelijk schijt aan de twee voeter.
Breng je geen emmer mee, kun je er na fluiten.

Wij hebben/hadden een merrie, die de hele kudde opjoeg als er een mens de wei in kwam.......vooral als ze een halster in de handen zag.
Of ze nou voor haar of voor een ander paard kwamen.
Deze winter ben ik heel veel in de wei geweest, gewoon om er te zijn.
Dat heeft ze heel raar gevonden, was heel argwanend..........een mens die niets wilde.
Nu blijft ze staan, laat zich aanhalen en als het zo moet zijn mee nemen.
Zij en de kudde is veel rustiger, want een mens in de wei is niet meer voorspelbaar over wat die wil.

Zo schrijvend kom ik er achter dat ik al veel geleerd/bereikt/veranderd heb hier.
Grappig.