Ingrid de Groot schreef op donderdag 17 november 2005, 15:47:
> Op het moment dat een paard natuurlijk bekapt wordt, hoort hij
> na de bekapping net zo goed of beter te lopen dan vóór de
> bekapping.
>
> Hopende op reactie.
>
> Groetjes Ingrid.
Hoi Ingrid,
Heb hier dus ook nog niet veel ervaring mee. Mijn fjord is nu bijna vier weken van de ijzers af. We houden zelf de hoeven bij. De eerste week heeft ze twee maal echt gekreupeld. De eerste keer omdat de hoeven aan de zijkanten gingen scheuren. We wilden haar geleidelijk lager zetten, maar haar hoeven dachten daar duidelijk anders over. De tweede keer plakte de klei heel erg onder haar hoeven en dat veroorzaakte dus een grote gevoeligheid. Op het asfalt liep ze toen al heel redelijk.
Ik rasp nu 1x per week de hoeven bij en de hoefwand, voor zover die zo lang is, is nu gelijk met de zool. In de kwartieren, waar de hoefwand is afgebroken, komt hij niet eens tot aan de zool. Verder houd ik iedere week de steunsels in de gaten, maar die groeien nauwelijks. Die moet je wel tot aan de zool weghalen, anders kan ze daar ook pijn van hebben. Verder rond ik de hoeven af, voor zover dat mogelijk is. Frouk begint nu al aanmerkelijk minder gevoelig te worden. Waar in het begin ieder steentje voor een hink zorgde, loopt ze nu al zonder problemen over wat fijn grind dat op het asfalt ligt. Ze heeft wel wat moeite met wendingen, is er zo aan gewend dat haar achterbenen wel meeglijden op de ijzers, dat ze ze vergeet op te tillen. (ze is twintig en heeft meer dan 15 jaar op ijzers gelopen) Op het land loopt ze zonder problemen en ruimer dan ooit.
Ik heb ook nog een vier jarige ruin die ik een week langer natuurlijk bekap. Bij hem hield ik zelf de hoeven altijd al bij met de rasp. Doe nu ook de steunsels, houd de hielen laag en maak een mustangrol. Hij heeft geen moment gevoelig gelopen. Het lijkt me dus inderdaad dat een paard dat op ijzers heeft gestaan veel meer problemen met de overgang heeft, dan een die al blootsvoets liep.
Groetjes, Els
Warboel
