Twister schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:15:
> Tis zo persoonlijk "moeilijk lopen" Alleen als een paard echt
> zere voeten heeft en op 25 meter bijna 6 keer op haar gezicht
> gaat, dan loopt ze moeilijk, dat zie ook aan de hele korte tred
> en het hoofd dat bij iedere stap omhoog gaat. Als dat niet het
> geval is wat is dan moeilijk. Kan me helemaal in bovenstaande
> vermeldingen vinden.
>
> Martien.
Het is juist erg 'leuk' om te merken hoe paarden hun pas en gang aanpassen aan de ondergrond als ze onbeslagen lopen.
Wij hebben hier écht veel slechte, stenige ondergrond en zeg de helft van wat we rijden is granietsplit. Relatief ruw, want tegen mega-hoge temperaturen bestand, Asfalt is voor onze paardjes bv. een lekkere ondergrond
Een equivalent van een ruiterpad hebben wij hier niet. Als het hier wat ruller is, is het ook gelijk vol met stenen en keien.
Ook in de rijbak hebben wij vrij grof split liggen.
Op een gemiddelde rit komen we een breed skala aan zeer uiteenlopende soorten ondergrond tegen en het is écht met je ogen dicht aan de gang en houding van het paard te voelen.
Ik vind zoals al opgemerkt onze paarden nu wat gevoeliger lopen, maar op asfalt veren ze in een mega-komfie draf en gaan op een gefluísterd 'toe maar' in galop. Beiden houden ze aan tot je wat anders zegt. Geen 'moelijker lopen'.
Dit punt wijd ik bewust wat over uit omdat het nu exact dít is waarom sommige mensen weer terug op ijzers overgaan: doordat ze meer gevoel in de hoeven met overgevoelige hoeven verwarren.
Warboel
