Piet schreef op donderdag, 25 maart 2004, 8:53:

> Sabrina Wuyts schreef op woensdag, 24 maart 2004, 22:43:
>
>> Anjatjeuh schreef op woensdag, 24 maart 2004, 13:46:
>>
>>> >> In het begin dat ik met paarden bezig was deed ik ook alles min
>> of meer op de klassieke manier. Tot ik het boek begon te lezen
>> van Klaus Hempfling: "Natuurlijk paardrijden". Daarmee werd mij
>> stuk voor stuk duidelijk hoe paarden in elkaar zitten en dat als
>> je met ze omgaat op de manier zoals ze met elkaar omgaan je heel
>> veel kan bereiken.
>>
>> In mijn omgeving is er niemand die op die manier met paarden
>> omgaat en daardoor heb ik ook niemand om daar eens over te
>> praten want ze begrijpen het niet.
>>
>> Per toeval kwam ik uit bij deze site en het leek me heel tof om
>> hier eens ideeen en ervaringen uit te wisselen.
>>
>> Parelli heb ik dus nooit gedaan, ik heb het allemaal zelf
>> geleerd uit dat boek en met veel experimenteren.
>>
>> Ik heb dan ook wel het geluk gehad om veel verschillende jonge
>> paarden te hebben mogen opleren. Daar heb ik enorm veel uit
>> geleerd.
>>
>> In ieder geval hoop ik dat je band met je paardje optimaal word
>> zodat jullie zonder problemen samen allerlei dingen kunnen doen!
>>
>> Als parelli te duur voor je is, probeer dan dat boek van Klaus
>> Hempfling maar eens. Echt de moeite hoor!
>>
>> Groetjes van Sabrina
>
> Ik kan dat echt onderschrijven.
> Hempfling heeft mij echt leren rijden en met een paard omgaan.
> Als man van 49 met een hernia kreeg ik het advies van een
> fisiotherapeut om te gaan paardrijden. De spieren rond je bekken
> worden er enorm door gestimuleerd volgens hem.
>
> En de Hempfling methode? Het kost je een paar kwartjes om het
> boek te lenen of een aantal euro om het te kopen, maar that's it!
> Groeten
> Piet

Tof dat ik eens iemand tegenkom die ook via het boek van Klaus Hempfling op
een goede manier met paarden heeft leren omgaan.

Heb je de paarden dan niet gemist in de tijd dat je er geen meer had?
Ik kan me niet voorstellen dat ik ooit niet meer met paarden bezig ben.

Groetjes
Sabrina

Hallo Sabrina,
ik ben begonnen met paardrijden om het probleem in mijn rug op te lossen,
mijn benadering was dus nogal wat anders dan die van jou. Bovendien
moest ik daarna een boel uren per dag werken dus dan heb je de tijd er
ook niet voor. Als ik iets doe wil het ook goed doen, dwz elke dag een poos
met zo'n dier bezig zijn. Een keer in de week vind ik te weinig en is denk
ik voor mijn spieren en voor de spieren van een paard niet goed.
Maar ik ben nu aan het zoeken naar een mogelijkheid om voorlopig ergens
een paar keer per week te kunnen rijden en om me heen aan het kijken of ik
een paard wat me aanstaat kan kopen.
Dus natuurlijk heb ik het paard en het ermee bezig zijn gemist. Maar ja,
soms zijn er andere prioriteiten he. Zaterdag ga ik om te bekijken hoe
dat allemaal werkt naar een western-clinic in Vlissingen als betalende
toeschouwer. Misschien komt dat meer met de Hempfling manier van rijden
overeen die ik voor ogen heb, dan de Engelse school. ( heeft iemand die
dit toevallig ook leest daar een mening over?) Mijn uiteindelijke doel is
om mooie lange tochten te rijden.
Piet

_________________________________________________________________
MSN Search, for accurate results! http://search.msn.nl

Sabrina Wuyts schreef op woensdag, 24 maart 2004, 22:43:


Hoi,
dat boek van Hempfling heb ik al van een vriendin geleend,
en ben er een tijdje gelede in begonnen maar al een tijd laten liggen.
Vond het wel intresant, maar vind het moeilijk om echt mee te beginnen.
Ik ben niet zo heel inventief en heb dus echt stappen oefeningen nodig om zelf te beginnen.
Maar ik zal eens verder lezen, misschien word het dan een geheel en dus ook begrijpbaar.

Wat ik me nog afvroeg: vinden jullie dat als je NH doet je ook nog gewoon met bit en vzh zadel mag rijden?
Ik rij namelijk gewoon dressuur en springen en ben niet van plan om daarmee te stoppen ofzo,
en een gewoon bit en zadel is wel verplicht op officiele en onderlinge wedstrijden.

XxX, Anja

Linda schreef op donderdag, 25 maart 2004, 18:22:


Ha en ik ben zo ook begonnen, zijn boek en video heeft mij van gedachte verandert, ik heb ze ook allebei. Ik ben pas gaan parellieen sinds ik een eigen paard heb, dat is dus ongeveer een jaar. En aangezien hij nog niet ingereden was en ik daar eigenlijk bijna geen ervaring mee had moest ik iemand zoeken die mij daarmee kon helpen. Ik heb gelukkig de juiste trainers daarvoor gevonden en nu gaat het erg goed.

Groetjes,

Anneke

henny wittenaar schreef op donderdag, 25 maart 2004, 15:12:


Dit kan heel goed Henny. Een paard is niet graag de leider. Zo eng zeg maar he.

Tja ik zelf zit altijd gewoon door. Heb dan ook een zadel waar lichtrijden en verlichte zit heel moeilijk is.
Als je aan het lichtrijden enz bent kun je niet meer je heup kantelen om die stop en draai op te vangen. Ja dan ga je rechtuit.

Is het heel onverwachts, je voelt het dus niet aan komen. Dan kan ik maar een ding zeggen. Doorzitten en je paard door grondwerk en mischien kunstjes zelfverzekerder maken.

Groetjes Josien

Parelli zegt nadrukkelijk dat je een onzeker paard sowieso beter niet vast kan zetten aan een paal.
Ik leer Chip nu om stil te staan als ik het touw op de grond laat hangen. Zodra hij weg loopt, kom ik terug kijk hem aan en duw hem op de plek waar hij stond, zodat weglopen voor hem geen enkele zin heeft (hij kon letterlijk geen stap verder ermee). Nu hoef ik hem meestal alleen aan te kijken en hij zet zijn voetjes weer gauw op de plek waar ze stonden...
Maar ja, Chip is geen "probleempaard" zoals Dino... Ga anders eens een stukje lopen en oefen zo eens het volgen en stilstaan. Met dit als basis kun je hem ook leren stil te staan met poetsen. neem desnoods een borstel mee...

groetjes en succes, sandra

Elzaliene Proost schreef op donderdag, 25 maart 2004, 16:13: