Geertje schreef op vrijdag 6 november 2009, 22:45:


Die verplichting is louter je eigen morele keuze, en dan vind ik het prima. Ik werk ook in de zorg en heb het verzoek gekregen tot inenten, maar doe het heel bewust niet en zonder probleem hoor bij anderen, zonder welke consequentie dan ook. Ik ben al jaren zonder ziekteverlof door een gezonde leefwijze. Een griepje pak ik vaak mild wel mee, en is gezond voor zo ver als ik weet, een soort schoonmaak beurt voor mijn lijf.

Groet, Michiel

Cindy Helms schreef op vrijdag 6 november 2009, 18:01:


Ik rijd ook tandem. Ik weeg zelf niet zo heel veel, en als het kind niet te zwaar is kan het wel, je moet boven het middelpunt van het paard zitten, niet te ver naar achteren terechtkomen (nieren, zwevende rib)
Dameszadels komen ook iets verder naar achteren uit.
Ik rijd trouwens altijd tandem zonder zadel. Nergens voor nodig. Het gaat om wandelingen en hele kleine stukjes draf.
Dit zadel moet je gewoon aanpassen zoals andere zadels, als het niet past heb je pech gehad.
Ziet er wel grappig uit, dit tandemzadel.
groetjes

Monique Meijer schreef op vrijdag 6 november 2009, 11:26:


Geeft wel te denken
http://www.trouw.nl/nieuws/europa/article2894104.ece/De_ene_prik_is_de_andere_niet.html

Nadine,

Voordat ik met ook maar 1 oplossing of advies zou komen, het is vooral interessant wáárom ze dit doet.
Het is 3 weken goed gegaan en ineens zo'n aanval.

Waarom? Wat is het verschil met de dagen ervoor? Is er misschien iets gebeurt? Iets dat haar wellicht groeiend vertrouwen in de mens weer naar 0 gereduceerd heeft?
Is het een openbare weide, komen er andere mensen bij?
Vooral omdat me opvalt dat ze deze aggressie niet altijd vertoond. Wanneer wel? Wanneer niet?

Ik ben altijd geïnteresseerd naar waarom een paard reageert zoals hij reageert, want daarin schuilt ook het antwoord op de vraag "hoe nu verder?".

Los van alles zijn dominantiespelletjes bij getraumatiseerde paarden over het algemeen niet het antwoord. Tijd, geduld en alleen maar positieve benadering. Soms tegen de verdrukking van het menselijk gevoel in.

(mogelijk mosterd na de maaltijd, maar ik heb een leesachterstand en nog 300 berichten te gaan)

Arno8 schreef op donderdag 5 november 2009, 13:14:


Tja, ik ben bang dat jullie dit soort dingen een klein beetje aan trekken. Je bent zelf ook wel eens provocerend geweest, dan krijg je dit soort dingen.
Als je ouder wordt leer je om dit soort dingen langs je te laten wapperen.
In dit geval zoals clickeren: alleen aandacht geven wat positief is, negatief gedraf negeren.
Jullie site is een opsomming buitenhuisvesting voor paarden. Niets meer en niets minder. Stallen horen daar niet bij, punt. Verder nergens op in gaan. Als je dit had geschreven, in plaats van bovenstaande.......je moet het allemaal zelf weten natuurlijk.

muriel schreef op zaterdag 7 november 2009, 12:36:


misschien moeten we maar stickertjes op onze truien plakken