Hallo,

Nog een vraag van mij:
Wie heeft er ervaring met een paardentaxi? Ik zou zo graag eens naar de Veluwe oid willen gaan. Ik heb geen idee van kosten en de service. Wie wel??

Of evt. een vrachtwagentje?? Wie wil ermee? Er moeten 2 paarden in van mij, een Haf en een Merens. Wellicht iets te combineren??
Standplaats Zeist.

Doei,
Hester

Ohoh, ik ga straks met mijn Shetlandertje ook rijden met een karretje dus ben benieuwd naar de opmerkingen! hahaha...

Echt erg he? Ik heb ook vaak genoeg dat ik met mijn Tamara ga wandelen en dan vragen ze -tig keer op een dag: 'Moet je er niet op gaan zitten?' of ze zeggen het gewoon: 'Je moet erop gaan zitten!'
Tja, het antwoord: 'Nee meneer/mevrouw dat kan nog niet, ze is nog te jong/niet ingereden/u mag er wel op gaan zitten e.d.' hahaha!...

Sommige mensen ook he? Misschien moet ik alvast een standaard-antwoord opnemen op zo'n cassette-bandje of zo...dát dan in het karretje zetten en elke keer af laten spelen hihi...

Groetjes,

Linda

hester schreef op woensdag, 20 augustus 2003, 12:21:


---Hoi Hester,

Ik heb zelf een zeecontainer als schuilstal die ik van de boer huur.
Hij vraagt er niet veel voor en hij heeft er wielen onder gezet (want van de gemeente moet het ding verplaatsbaar zijn). Het enige wat ik hoefde te doen was het ding groen schilderen (moest ook van de gemeente anders was het 'horizon-vervuilend')...tja, de gemeente he?

Tis wel ideaal hoor zo'n zeecontainer (lekker groot en best ruim dus), maar ja, dan moet 'je' boer wel weten hoe hij daar goedkoop aan kan komen (maar dat verdient hij natuurlijk ruimschoots terug als jij hem voor een vast bedrag huurt per jaar of zo)...misschien een ideetje dus?

Groetjes,

Linda

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 20 augustus 2003, 10:12:



Tja weet je om je te bekennen zelf vind ik zo'n pontje best romantisch maar ook loei eng om met de auto overheen te gaan. Als ik het zelf al zo eng vind hoe krijg ik It dan overtuigd dat er niets aan de hand is. Ik denk dat ik het maar veilig doe en bij Ravenstein langs de snelweg de brug oversteek.

Overigens is It inmiddels een schoen verloren. Ja op de eerste rit buiten. Da's balen. Ik begrijp het ook niet goed want ik heb wel twee keer tekeningen van zijn hoefjes opgestuurd zodat ik echt de goede maat geleverd zou krijgen. Gelukkig komen de van Horse Balance vanavond even kijken van de hoe en wat. Gelukkig is hij wel weer gevonden, die schoen anders had het een duur ritje geweest. Heeft iemand dit ook wel eens meegemaakt. Ik heb toch niet zo'n zin om bij elke stap naar beneden te kijken of hij beide schoenen nog wel aanheeft.

Hoi,
Ik wil nog wat vragen, want ben er nog altijd niet helemaal uit hoor met mijn pony. Maar ik heb toch sterk de indruk dat ik het "oude" euvel bij Isabella terug heb. Natuurlijk is ze gevoelig door het afhalen van de ijzers, maar het lijkt allemaal zo erg op vorig jaar, het probleem doel ik op waardoor ze uiteindelijk juist ijzers kreeg. Ze was toen ook om de haveklap ineens super gevoelig op zachte grond (zoals nu het geval was) en als ze dan beter ging lopen, bleef ze kreupelen in draf op een volte (of bocht om), zowel op gras al harde bodem zonder veel verschil. Dat doet ze dus nu ook weer, dat kreupelen. Dat deed ze ook als het beslag er te lang onder zat, maar met beslag heeft ze een jaar lang niet acuut gevoelig gelopen, maar dus wel om de zoveel tijd kreupel op een volte (in lichte mate hoor). Er is nooit een directe oorzaak ontdekt.
Nu zit ikzelf nog altijd aan het uitrekken van die witte lijn te denken, met de daarbij behorende irritatie van de zoollederhuid. Weet iemand of een paard/pony met dit "euvel" ook zonder gevoeligheid in draf op rechte lijnen, wel gevoelig/kreupel kan gaan op een volte? Of weten jullie een andere oorzaak waardoor dit kan komen? Even niet eraan denken dat ze net van de ijzers is, want vorig jaar liep ze met dit probleem al een hele tijd onbeslagen (maar werd slecht bekapt weet ik nu achteraf). Continu bevangen werd gedacht, maar dat is niet op foto's gebleken en ook totaal geen ringen of dergelijk na een jaar zichtbaar, dus dat lijkt me niet de oorzaak geweest. Denk aub toch even met mij mee, want misschien kom ik zo aan het laatste "puzzelstukje". (Ben vervelend niet dan, maar maak me nog altijd wat zorgen; heb wel geduld hoor, maar vind het gewoon allemaal wel erg toevallig en wat vreemd, niet dan?).
Groeten Ingrid

Hallo allemaal,
Ik ben net bekend met deze site en ik vind het erg interessant. Ik heb sinds een half jaar een draver ruin van 6 jaar. Ik ben erg geintersseerd in mensen die dravers hebben en hun ervaringen met ze. Ik heb veel problemen met de oorgevoeligheid en krijg op dit moment niet op de normale manier een hoofdstel om. Wel ben ik begonnen met parelli lessen en dit lijkt mij voor hem en mij de juiste weg. Ook ben ik geinteresseerd in eventuele kinderen van zo'n 12 of 13 jaar die met Parelli bezig zijn. Ik heb nl ook een dochter(wij doen samen met ons paard) en zij is nog niet heel enthousiast over de parelli methode. Zijn er kinderen die haar enthousiast kunnen maken?
Groeten Annemiek

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 20 augustus 2003, 22:23:


Hoi Ingrid, ik heb je stukkie even ingekort. Maar om een antwoord op je vraag te geven Ja! It is nu voor de tweede keer onbeslagen. De eerste keer en ook nu is hij steeds links voor gevoelig en dus kreupelig in de volte linksom. Links voor is dan ook zeg maar zijn probleem hoef. Ik kan niet goed verklaren wat het precies is deze gevoeligheid maar ik weet wel dat ik hem een eerlijke kans wil geven om er overheen te groeien. Voor ons betekent dat schoenen want dat scheelt al 75% en niet al te gekke dingen doen. Ik kan je pas over een jaar of zo berichten of ik deze aanpak volgehouden heb en of het werkelijk geholpen heeft. Het is inderdaad gek dat hij op rechte stukken er geen last van heeft. Misschien heeft het met gewichtsverdeling en belasting te maken. Ik maak me er niet te veel zorgen over maar lastig is het wel.

Groet Mrie

mrie schreef op donderdag, 21 augustus 2003, 17:21:


Hoi,

Hartelijk dank. Ik maak me wel vrij snel zorgen. Moet ik niet doen, want ik begrijp best dat het lang duurt. Maar Isabella was er tijdens het beslag (een jaar) vanaf en nu heb ik het terug. En inderdaad, geen enkele dierenarts kan je helpen, want ze weten het niet. Gek is dat toch. Maar weet nu dat ze het niet als enige heeft. Wat jouw schoenen betreft (of van It dan), zijn die op maat gemaakt? Ik laat ze straks helemaal op maat maken (Smit met mallen) en hoop toch van harte dat ze blijven zitten. Zal nl. niet meevallen om ze er onder te doen als ze voor de kar staat (want dan kun je de voeten niet makkelijk bij).
Groeten, Ingrid

Mijn schoenen waren voorzien van een lus, waar een bandje doorheen kon die om de koot heen ging. Ik verloor ook weleens een schoen, maar dankzij dat bandje was ik hem niet kwijt. Ik reed met Dallmerschoenen, die zijn nog verstelbaar. Na een paar keer rijden, wist ik hoe strak ze konden en was de kans op verliezen veel kleiner.

Zeecontainer als schuilhut vind ik een goede optie. Wie weet hoe je daaraan kan komen? En geldt het voor elke gemeente dat zo´n ding verplaatsbaar moet zijn?

Beste lezers,

Ik ben nieuw op dit forum en ik heb met belangstelling e.e.a over hoefschoenen gelezen. Sinds een week loopt mijn 6-jarige arabische volbloedmerrie op blote voeten. Ze heeft twee jaar op ijzers gelopen omdat ik relatief veel op de harde weg reed. Nu zijn we verhuisd naar een andere stal. Deze stal is ongeveer 500 m van het duin af dus we hoeven niet zo veel meer over de harde weg. In het duin loopt ze goed maar op de wat hardere paden loopt ze toch gevoelig, ze draaft dan wat korter. Misschien gaat dit na verloop van tijd over maar om het lopen voor haar op hardere paden prettiger te maken, kwam ik op het idee om hoefschoenen te proberen. Mijn vraag is hebben jullie ervaring met de verschillende soorten hoefschoenen en waar gaat jullie voorkeur naar uit. In het duin zijn er behoorlijk zware stukken, zouden de schoenen hier dan ook goed blijven zitten?
Ik hoop dat jullie mij verder kunnen helpen,

groet van Marjanne

Beste lezers,

Ik ben nieuw op dit forum en ik heb met belangstelling e.e.a over hoefschoenen gelezen. Sinds een week loopt mijn 6-jarige arabische volbloedmerrie op blote voeten. Ze heeft twee jaar op ijzers gelopen omdat ik relatief veel op de harde weg reed. Nu zijn we verhuisd naar een andere stal. Deze stal is ongeveer 500 m van het duin af dus we hoeven niet zo veel meer over de harde weg. In het duin loopt ze goed maar op de wat hardere paden loopt ze toch gevoelig, ze draaft dan wat korter. Misschien gaat dit na verloop van tijd over maar om het lopen voor haar op hardere paden prettiger te maken, kwam ik op het idee om hoefschoenen te proberen. Mijn vraag is hebben jullie ervaring met de verschillende soorten hoefschoenen en waar gaat jullie voorkeur naar uit. In het duin zijn er behoorlijk zware stukken, zouden de schoenen hier dan ook goed blijven zitten?
Ik hoop dat jullie mij verder kunnen helpen,

groet van Marjanne

Hoi Annemiek,

Ik ben Sophie en ik ben zelf bijna 16, en ik ben ook al een tijdje bezig met paardencommunicatie. Ik ben nog niet echt bezig met parelli, omdat het pakket mij iets te duur is op dit moment maar ik hoop dat ik na een tijdje sparen genoeg geld heb om het pakket te kopen voor level 1. Waarom ik zo geinteresseerd ben in paardencommunicatie is om meerdere redenen. Ik kan het namelijk niet aanzien dat andere mensen onrechtvaardig omgaan met paarden. Ik doe namelijk mijn paard ook met iemand samen en zij is niet bezig met paardencommunicatie. Het probleem is dat ik haar moeilijk kan dwingen maar ik probeer haar wel te overtuigen. Ten eerste omdat je een enorm hechte band krijgt met je paard, iets waar je nog nooit van hebt durven dromen, dus als je dat gevoel kunt ervaren, moet je die kans grijpen. Ten tweede omdat het voor het paard ook veel natuurlijker en vriendelijker is dus het paard heeft ook veel plezier in de omgang met jou. En een aspect dat natuurlijk ook een rol speelt, is het feit dat ze veel afhankelijker worden en totaal respect voor jou hebben en vertrouwen in je hebben. Met dat voordeel, gaat het rijden ook 100 keer beter. ( De rest komt zo, heb het in 2 delen, anders wilde hij die versturen ).

( Hier komt de rest ),

Als ik mijn paard vergelijk met een paar jaar terug is onze band zo enorm veranderd. Hij was verwaarloosd, omdat het de eigenaar niet meer op hem durfde te rijden omdat hij iedereen eraf bokte. In het begin liep het ook nogal stroef tussen mij en mn paard maar toen ik meer te weten kwam over paardencom. ging alles een stuk beter, en inmiddels rij ik op een halster en 1 touw. Terwijl een paar jaar terug hij je buiten er meteen had afgebokt. Ik heb hem enorm veranderd maar als ik zie hoe het meisje waarmee ik het samen doe, Ruth met hem omgaat, zie je het grote verschil. Hij schrikt overal van als zij op hem rijdt, bij mij schrikt hij nooit, omdat hij vertrouwen in mij heeft, zij durft dan ook niet met halster te rijden, iets wat ik erg jammer vind. Ze is zelf ook beetje bang als ze rijdt, en dat voelt je paard natuurlijk meteen aan. Hij luistert totaal niet naar haar, maar dat is zijn goed recht, want als je baasje al bang is, waarom zou je dan op haar vertrouwen, dan breng je jezelf alleen maar in moeilijkheden.
Waar het dus op neerkomt, is dat wanneer je je verdiept in parelli, je er zoveel van je paard terug krijgt, en dat je met plezier gaat rijden, nooit met een onzeker gevoel. En de band dat je opbouwt met je paard, is ongelooflijk mooi, iets wat je niet zou willen missen,
Ik hoop dat je er iets mee kan en dat ik je dochter heb kunnen overhalen,

Groetjes Sophie

Hoi Sophie (en anderen),

Ik denk dat je ook zonder Parelli een band met je paard kunt opbouwen. Denk ik niet alleen, weet ik wel zeker. Ik had voordat ik hier op dit forum terecht kwam nog niet veel over Parelli gehoord. Maar al jaren ondervind ik aan den lijve dat je met paarden kunt communiceren als je er maar voor open staat. Ik heb zelf een shet waar ik een goede band mee heb. Zal niet zeggen dat ik "boven" haar sta qua leiding, want dat is niet zo. Maar ze zal altijd hinniken als ik kom (bij een ander nooit, ook niet bij mijn man); weet hoe ze mij dingen kan aangeven (wat ze wil op dat moment), maar ik kan haar dingen aanwijzen (zij wijst met haar neus en manier van kijken, ik wijs met mijn handen). Nee is nee en dat weet ze. Is geen kwestie van trainen of oefenen, maar van consequent zijn. Oke, jullie doen spelletjes met je paard wanneer jij dat wil, de mijne doet een spelletje met mij wanneer zij dat wil (ze jaagt mij de wei rond, maar niet omdat ze me bedreigt, maar gewoon omdat ze wil spelen en rennen en neemt mij dan gewoon mee. Stop ik ermee, komt ze me gewoon weer "opjagen"). Het moet omgekeerd, weet ik, maar het kan dus echt. Je bent dan toch op elkaar ingespeeld. Als je echt van je paard houdt ben je al een heel eind.
Groeten,
Ingrid