Hallo
Een halve week niet geweest, dagje wel maar dan grondwerken en daarvoor alweer een halve week niet geweest. Tsja, het is buiten mijn schuld om maar dat neemt het feit natuurlijk niet weg. Alleen gisteren ging het rijden weer niet echt lekker. En dan moet ik haar daar als het ware doorheen rijden. Terug draaien als zij omdraait, opletten dat ze op het pad blijft en de akkers neit gaat omploegen en zorgen dat ze tempo houd. Echt goed opletten totdat ze er opeens weer wel zin inheeft, het tempo weer hoger doet, weer blij loopt en omdraaien niet meer in het woordenboek voorkomt. Ook schrikt ze heel vreemd, alles is eng, vooral putdeksels en moeten met een boogje vermeden worden. Als ze er zin in heeft loopt ze zo rakelings lang een putdeksel of er soms overheen (maar ze blijven altijd wel een beetje eng
). Dat is telkens als ik een tijdje niet ben geweest. Na een vakantie, na een periode van ziekte, gewoon als ik er een tijdje niet ben geweest wil ze neit rijden. Het is erger als ik langer neit ben geweest. Natuurlijk zou ik ff neit kunnen gaan rijden totdat ze weer zin heeft. Maar die zin komt niet. Ja, ik zou het heel lang kunnen uitproberen of ze dan toch weer zin heeft maar ik denk het niet. En ik ga toch rijden omdat ik weet dat als ze eer eenmaal "doorheen" is ze er weer plezier in heeft. En de volgende dag wel weer graag naar het bos wil. Maar zo
wil ik helemaal niet rijden! En ik dacht dat paarden niet ergens doorheen gereden konden worden... Dat het iets menselijks was van een klein kind dat niet wilt (kan ook ouder iemand zijn
) mar als het eenmaal bezig is het leuk vind. Maar dat paarden dat niet hebben. Zelf denk ik dat het te maken heeft met duidelijkheid, dat ik de leider nog ben (maar wil ik wel op zon manier de leider zijn? ) maar het is een wilde gok in het niets. Wat zou het kunnen zijn? En hoe kan ik zorgen dat het voortaan niet meer voorkomt?
groetjes Ebby
Warboel
