Leuk dat je er over schrijft, Nathalie.

Het zal een hele belevenis zijn.

Zijn er veel nederlanders behalve jij?

Jouw paard heeft je dus niet uitgekozen, begrijp ik?

Heb je het gevoel dat je alle genoeg kan opnemen of tolt je hoofd van alle indrukken?

Maak foto's, dagboek, enz.
Zodat je het later nog eens na kunt kijken. :)

Groetjes,
Joke.

Voor de zekerheid, om niet mis begrepen te worden: bedoelde dat positief Eddy , gewoon dat daar in Amerika alles beter LIJKT omdat er zo'n hype over gemaakt wordt. Eddy hanteert eerlijke prijzen, dus die draagt persoonlijk écht iets bij aan een eerlijkere, diervriendelijke manier van africhten.

Esther schreef op zaterdag 26 juli 2008, 11:49:


Pffff foto s gevonden hoor. Ziet het er zo uit Ans? http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=665

Esther schreef op zaterdag 26 juli 2008, 11:49:


Mmm, vanop de foto zou ik niet durven zeggen dat het hetzelfde is.
Maar inderdaad een soort van mok-korstjes maar dan op een nogal vreemde plaats. En als er geen korstjes zijn, lijkt het inderdaad wel wat op een oud litteken. Bij Pête is het ook langer, ongeveer 20 cm over haar pijpbeen en nog een paar plekjes hoger.
Ik zal eens proberen een foto te maken, maar denk niet dat dat lukt. (Paard heeft zwarte benen, zie je niet veel op )
DA was nogal zeker van haar diagnose, dus daar twijfel ik ook niet aan. (+dat ik zelf ook nogal een goed idee heb, waar de bloedvaten en dergelijke lopen in de ondervoet van een paard. Toen ze het zei, was het inderdaad heel duidelijk.)

Maar Ör was heel ziek toch?
Ik zou echt niet weten hoe Pête eraan komt.
Ze heeft wel een weekje een dik pijpbeen gehad. (Wat toen werd afgedaan als onschuldig) En daarna is die plek gekomen. T'zou me verbazen als die lichte zwelling een lymfevat heeft doen scheuren. (Ik hoop stiekem dat het alleen onstoken was. Misschien gaat het dan nog weg. )

Nog een fait divers wat me opviel. (Toeval of niet?)
Paard is dus behandeld met antibiotica voor die plek en vreemd genoeg is sindsdien ook haar eczeem fel verbeterd. Alle plekken die ze had zijn zowat genezen, staat zelfs weer haar op.
Nochtans is het echt eczeem-weer.

Maria Delavega schreef op zaterdag 26 juli 2008, 12:16:


Er is maar één verschil !Mijn snor hangt vanachter in mijn nek daar kan geen Pat tegenop !

Ans Jondral schreef op zaterdag 26 juli 2008, 12:43:


Ja Ör was heel ziek, die plek had ze toen ze hier kwam al. Maar ze had over haar hele lijf open plekken, maar die waren toch erg anders als deze plek. Alle andere plekken zijn genezen en die plek op haar been was de enige die wel steeds weer terug kwam. De goudsbloemzalf werkte wel erg goed op die plek, misschien het proberen waard bij Pete.
Of die plek van een oude wond kwam weten we dus niet.
Als je foto s hebt gemaakt van Pete haar pootje kun je de foto misschien oplichten met een foto bewerkingsprogramma, misschien wordt het dan zichtbaar.
Fijn dat de antibiotica de eczeem heeft doen verminderen! Dat is nog eens een leuke bijwerking van een medicijn!!!

chantalleke schreef op vrijdag 25 juli 2008, 14:48:


Ongelooflijk, een dierenarts die zo'n risico neemt. Misschien kan je hem aanklagen. Ik hoop dat tenminste anderen van deze fout leren en dat zoiets dan niet meer voorkomt. Sterkte met je paard.

trea hoex schreef op vrijdag 25 juli 2008, 22:56:


Magnesium 1200mg per dag plus cacium en zink......het mocht allemaal niet baten. Zeep onder het matras...hahaha, doe dat maar eens met een waterbed!! En wat betreft de triggerpoints, klinkt wel interessant. Ik had er nog nooit van gehoord. Het probleem is echter wel dat ik regelmatig handen tekort zal komen omdat de kramp zich bij mij meestal niet tot 1 plek beperkt maar soms in biede benen op meerdere plaatsen. Ik ben dan vaak zo druk met masseren dat ik tijdens het voorover gebukt staan ook nog getracteerd word met kramp onder mijn ribben....
Ik moet mij gewoon niet te ver uitrekken en als ik het voel aankomen zo goed mogelijk ontspannen en hopen dat het overgaat.
Op google heb ik ook vanalles doorgespit. Het enig wat overblijft is een spierontspanner met lekker veel andere gevolgen dus daar blijf ik liever maar vanaf. Ach ja, het is lastig maar leefbaar hoor. En soms kan ik mij lekker even op mijn spieren afreageren door er knetterhard met mijjn vuisten op te beuken om de pijn minder te voelen. Zo zie je maar. Ieder nadeel heb z'n voordeel

Bedankt trouwens voor jullie meedenken

Groetjes Ilma

Cindy Helms schreef op zaterdag 26 juli 2008, 0:01:


Juist vanwege het grote risico bij laminitis gevoelige paarden bij gebruik van cortison zijn er andere tests ontwikkeld. Het is toch niet normaal dat een medicus het zo'n risico neemt omdat de test betrouwbaarder zou zijn? In de humane geneeskunde zou niemand zo'n risico durven nemen. Voor meer info over de tests:
http://www.horsechannel.com/horse-health/equine-cushings-disease-24321.aspx

Ans Jondral schreef op zaterdag 26 juli 2008, 9:57:


Ik heb er wel ervaring mee. Niet met een onderbeen.
Met een pony die een verslagen droes had gehad en daardoor is de lympheklier in zijn hoofd, bij de kaken beschadigd. Het vocht stroomt dan niet meer goed door.
Bij deze (IJlandse) pony werd z'n hoofd zowat 2 x zo dik. Op een gegeven moment wordt de druk van al het vocht zo erg dat het bij het laagste punt eruit kwam.
Dus, hij begon te lekken uit b.v. de onderzijde van de bovenlip, maar ook de onderlip.
Heel triest eigenlijk. Lymphevocht is zoetig en kleverig van structuur, kan me voorstellen dat er vliegen op af komen.
Schoonhouden dus.... gewoon met die 'billen'boekjes met kamille of zo....

Een kapotte lympheklier kan niet meer herstellen. Op sommige dagen is het idd. erger als anders. In geval van de pony werd geadviseerd om lympheklierdrainage toe te passen en een strak stretchverband om zijn hoofd.
Dit zou je dan dagelijks moeten doen.
Ik had indertijd trouwens niet het idee dat hij er pijn aanhad.
Wél op sommige dagen dat het echt dik was en dan lieten we hem met rust.
Hij gaf dan ook aan dat ie niets wilde en dat respecteerden we wel.

Ik kan me goed voorstellen dat het een vervelend probleem is.

Chaser heeft een paar jaar geleden ook een zwelling gehad, op de overgang van de kaak naar slokdarm/luchtpijp. Het was zowat een flinke golfbal formaat.
Indertijd werd Chaser voor zijn exzeem behandeld door Moira, met JMT/NAET.
Na 1 behandeling van haar is in een paar dagen tijd die golfbal verdwenen, is ook nooit teruggekomen. Zij zei ook dat het lymphevocht was, en dat idee had ik zelf ook.
Een teveel aan afvalstoffen wat hij niet kwijt kon omdat het lijf het veels te druk had met de ekzeem bestrijden....

Misschien heb je hier iets aan.

Groet,

Wil.