jan seykens schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 13:23:


Dank, Jan, ik denk inderdaad aan het plaatsen van meerdere kleine hooiruiven. Die tractorbanden doen het ook goed hoor : Hooi waait niet weg en ieder heeft zijn eigen portie, maar het is zo snel weer op.

Cherokee heeft trouwens geen hooi-allergie maar reageert overgevoelig op het stof in het hooi. Even dompelen voorkomt klachten, zo is er niks aan de hand. Leuk dat Raf ook bij jou komt....
Groeten terug, Pien

jan seykens schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 13:23:


Hai Jan,
kan jij ons ook vertellen wat Strasser over hooiallergie zegt, ben wel benieuwd, en kunnen we er allemaal van leren.
Alvast dank,
Isabel

Piet schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 9:01:


Ik heb zelf niet zo èèn gekocht.
maar degene die er è\en voor haar paard heeft opgehangen. heeft hem op ooghoogte opgehangen.

jo schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 15:23:


Maar als het paard met zijn hoofd naar boven moet om te eten of schuin moet draaien om aan het lekkers te komen is dat toch een telkens terugkerende onnatuurlijke beweging van de hals/nek? Net als bij paarden die hoog uit een ruif (of hooinet) moeten eten?

De hals/nek van paarden is alleen ontspannen als hij met zijn hoofd naar beneden eet, daarbij kan er stof van het hooi in de ogen komen als bijvoorbeeld een ruif te hoog hangt.

Verder is het veel beter voor de hoeven als het paard met zijn nek omlaag eet....

Weten al die mensen met die speeltjes in stal of wei dat wel? Vandaar ook dat ik zei dat zo'n bal voor mijn paarden geen optie kan zijn.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 10:47:


Lijkt me wat klein voor vijf paarden, ja.
Maar, tja, als je niet meer hebt , houdt het gewoon op.


Autoband, takken(jonge bomen), harde ballen, ouwe emmers.....houdt ze ook bezig.


Wij hebben nu een "voerhek", ik weet niet wat het in het nederlandse heet.
Daar past precies een kuilgrasba(a)l in.
Eigenlijk is het alleen voor koeien te koop (hier).
Maar bij een werf hebben we er èèn voor paarden laten maken.
Dan trekken ze het niet zo uit elkaar, kunnen er niet op gaan liggen of er op sch**ten.


De paarden zijn nu in twee groepen gedeelt.
De jonge paarden bij stallen en die hebben dat voerhek.
De oudere op een ander eiland en die boer heeft niet zo een krachtige traktor.
Dus ja, het halen en lossen van zo een grasbal had wat cirkustruukjes in het aarde.
En ja, een fjord helpt hem wel met het plastic er wat sneller afkrijgen.

Bij de jonge paarden is ook een fjord.
Zij is vrij klein en slank.
Is het eten de dame niet naar haar zin, tilt ze heel snel het hek(draad) op en holt naar een andere wei.
Grasbal was dan ook niet goed genoeg.
Ze kreeg drie anderen met zich om door de bossen en over haarspeltbochtwegen te hollen........en het is al glad en men eeft nog geen winterbanden onder.
Ik vrees dat wat automobilisten een shok hebben gehad.
Gelukkig is het allemaal goed gegaan.

Maar wat doen we nu met die dame?
De Houdini onder de paarden.


Groetjes, Joke.

Misschien is het ondertussen al vermeld, maar en hooiruif vind ik beter. De kans op verstrikken in een net is inderdaad aanwezig omdat het net leeg wat lager hangt dan gevuld. Ik heb zelf een ruif gemaakt van hout en bamboostokken, niet te ver uit elkaar dus lekker frotten om erbij te kunnen. Niet te hoog maken ook, want dat schijnt niet handig te eten.

Groeten,
Ingrid

Hey wat is het probleem met hooi van boven? Dat het stuift snap ik, maar als het nat is doet het dat niet, toch?
En dat het onnatuurlijk en niet goed is voor een paard om hoog te eten snap ik ook, maar als het hooi moeilijk te krijgen is, zeg maar dat het paard er hard aan moet trekken om het eruit te halen, dan sjort hij er toch alleen een pluk uit om die op de grond op te eten... dat zou ik iig denken, maar misschien zijn paarden daar te gulzig voor :))

Iemand ervaring mee?

Jolijn

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 19:40:


Yep!
Doet de mijne altijd, eerst zoveel mogelijk er weer uit trekken en dan van de grond eten.
Ik zou zelf het hooi wel meteen op de grond willen leggen, maar de stalhoudster heeft toch liever dat het in de ruif gaat.
Ach, mij best, paard doet er toch mee wat ie zelf wil uiteindelijk..........
Suz.

Spirithorses schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 10:47:


Mijn eerste veulen kreeg toen hij 2 jaar was zo'n touwtje tussen zijn voorste ondertanden, hij kraakte gewoon zn onderkin met zn voortanden eraf bij het wegtrekken. In de universitaire school voor diergeneeskunde werd dit operatief vastgezet.
Toen zn echte tanden opkwamen als vervanging van zn melktanden, schoten ze op de verkeerde plaats op. Hoe dit zou aflopen op latere leeftijd heb ik nooit geweten, toen hij drie was is hij snachts over de omheining gesprongen en op wandel op een auto gebotst. Er zat toen niets anders op dan hem een spuit te geven als alternatief voor de "kinderboerderij"......

Spirithorses schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 10:47:


als speelding kan een autoband ook wel wat afleiding bezorgen
vooral een speelzieke jonge hengst kan zo'n ding behoorlijk ver werpen ...

Spirithorses schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 10:47:


als speelding kan een autoband ook wel wat afleiding bezorgen
vooral een speelzieke jonge hengst kan zo'n ding behoorlijk ver werpen ...

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 19:40:


Voorzover ik ooit gelezen heb in een normaal paardenboek het volgende.
Ten eerste kan er snufhooi in de neus vallen en ten tweede is het inderdaad langdurig gerekt staan te eten slecht voor het paard vanwege het slikken geloof ik (weet het ook niet meer exact).
Ik heb de ruif op eetbare shetlanderhoogte hangen, zo´n 30 cm boven de grond begint hij zodat ze redelijk normaal staat te eten. En nee, de mijne knoeit nauwelijks: is een nette eter denk ik dan.

Takken in de wei als afleiding ook ooit gedaan. Geen succes omdat ze met haar lange manen in de kleinere takken bleef vastzitten bij het sjorren aan de takken. Ze vond het zelf uiteindelijk ook niet meer zo leuk daardoor leek het wel.

Groeten
Ingrid

Jolijn Zegwaard schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 19:40:


een paard eet met zijn hoofd omlaag,
in een ruif doe je hem dus omgekeerd eten
en oefen je andere spieren dan als hij normaal eet.
Hooi nat maken voorkomt dat het stof gaat stuiven.
Een alternatief is goed gras (schraal gras dus)
in plastiek balen luchtledig verpakken
dan heb je ook géén stof,
wel veel plastiek ,
maar 't is polyethyleen
dus eigenlijk redelijk onschuldig
maar je kan het alleen maar kwijt op de "afvalberg"

Ingrid den Ouden schreef op vrijdag, 15 oktober 2004, 20:41:


misschien waren het gewoon géén lekkere takken
wilg en populier zal géén enkel paard versmaden
ze kunnen er mooi de schors afpellen
en opkauwen
is nog goed tegen hoofdpijn ook
en in de vrije natuur is het zelf een hoofdbestanddeel van wintervoer ...

Raf komt hier niet meer, is hier 3 maal geweest maar ik had een ander idee over 't bekappen.

Groeten,
jan.