Ilona Kooistra schreef op donderdag 15 oktober 2009, 21:16:

De paardenhoef past zich aan aan de ondergrond waar deze veel op loopt. Mijn paarden lopen (tegenwoordig) veel op asfalt en tegels, daardoor zijn de voeten minder hol geworden. Precies zoals je in Ramey' s artikelen kan lezen en zien. Maar dan spreek je toch niet over een volgelopen zool???

Grappig is dit. Er is zo vaak geschreven over volgelopen zolen hier en blijkbaar heeft iedereen hier een andere voorstelling bij. Geen wonder dat er vaak langs elkaar heen geluld wordt hahaha.
Dus een volgelopen zool = een minder holle zool?
Persoonlijk vind ik dit een beetje een rare, negetieve term voor een volslagen normale aanpassing van een paardenvoet aan de ondergrond, namelijk de minder holle zool op vlakke harde grond (dat geeft dezelfde grip als een hollere hoef op modder of grind, volgens Ramey).
In mijn ogen impliceert " volgelopen" dat het weer leger moet en is daarmee een aanduiding dat er iets niet goed is...

Misschien tijd voor een duidelijke definitie van de term "volgelopen zool"? Iedereen kent het vast wel, na een lange droge periode gevolgd door regen kun je opeens onwijs veel van die grijze prut van de zolen schrapen... vaak zie je dan opeens ook weer veel steunsel staan....
Dat is wat ik geïnterpreteerd had als zijnde een volgelopen zool...

monique schreef op donderdag 13 mei 2004, 12:11:


Ik heb er hier ook zo een die van kuil even aan de dunne gaat (dat duurt nooit lang). Na een tijdje is het weer over. De ander heeft daar geen last van. Zelfs na het openen van een nieuw pak kuil komt het voor dat ie weer even aan de dunne is. En het is de zelfde, overigens prachtige paardenkuil. Maar elk pak is iets anders dan het andere en hij moet er blijkbaar telkens even aan wennen.
Als je zeker wil weten van welk voedsel hij aan de dunne raakt moet je hem voor een langere periode ook maar 1 soort voedsel geven... En dan kijken waar hij dun van wordt. Bij m'n andere kon je in het begin precies zien wanneer de dagelijkse portie pulp er weer uitkomt...

Arabesk schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 9:05:


Misschien een goed idee.. Meer info?

Greets,
Martina

Marlies Sanders schreef op vrijdag 16 oktober 2009, 11:57:


Oeps, ahum, bril niet op... toch blond
Thanks

Koen Theys schreef op zaterdag 17 oktober 2009, 22:22:

Hahahahaha

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 23:41:


Haha, dat is me ook een keer overkomen, was volledig m'n eigen schuld. Het was op een warme dag inderdaad en ik ging even stilstaan en wachten op m'n vriend die wat achterop was geraakt. We stonden op dat moment in van dat heerlijke losse zand stil... Ik sta daar te wachten, paard aan lange teugel, paard kijkt en snuffelt wat rond en ik zit ondertussen zowat achterstevoren in het zadel wat te roepen naar m'n vriend over een roofvogel ergens verderop. Voelde hem wel bewegen onder me maar had dus ff niet door dat m'n paard ondertussen het 'hé, dit is lekker en hier ga ik ff lekker m'n kop krabben-rollen aankondigde'. Ik moest er op dat moment keihard om lachen en vond het wel makkelijk afstappen zo. Er kwamen nog wat wandelaars voorbij die dat nog nooit gezien hadden hahaha. Het is me daarna nooit meer voorgekomen omdat ik er sindsdien bedacht op was. Altijd neus omhoog vragen op dat moment, en voorwaarts of zo gevraagd. Maar ja, hij deed het overduidelijk vanwege de jeuk toen en niet als daad van protest of wat dan ook (en ik gaf 'm onbedoeld de ruimte). Heb toen ie weer stond nog ff lekker z'n kop zitten krabben toen ie daarvoor z'n neus naar me toestak. Zand weggeveegd en weer opgestapt. Tegenwoordig doen we het krabben maar vanuit het zadel Ik denk dat als een paard mij zou testen door te gaan liggen ik op dat moment met alles wat ik in me heb zou protesteren daartegen (ff een enorm oprecht pissige brul geven of zo, als het uit je tenen komt en de energie door je lijf jaagt wordt er meestal wel begrepen wat je bedoelt...). Mocht ie toch nog plat gaan inderdaad niet belonen daarvoor door gewoon aanwezig te blijven als ie weer opstaat (indien dat mogelijk is en niet een 4-tal keiharde benen om je oren zwaaien...). Want ook al zit je erboven op als ie ligt, als ie echt ff keihard gaat rollen hou je dat met je gewicht niet tegen, zeker niet als je 45 kilo weegt. En dan zou ik ook maken dat ik wegkom. Een hoefafdruk in m'n gezicht, ook al issie ijzerloos, lijkt me niet echt aangenaam...

Bats schreef op dinsdag 3 november 2009, 20:45:


Thanks

Christel Provaas schreef op woensdag 4 november 2009, 9:07:


Ja, daar had ik dus ook last van!!!!!
Volgens mij zag ik ook een reactie van Hans Arendse maar die lijkt nu verdwenen...
Er gebeuren rare dingen op het forum... Is Frans aan het sleutelen...?

Ik wilde dus reageren dat ik de artikelen van Ramey ook erg leerzaam vond (Piet gaf de link daarnaar een hele tijd geleden). Daar staan de dingen die opgesomd worden ook in. Vooral ook de aanpassingen die de hoef maakt al naar gelang ondergrond... En ik ben het eens wat ik volgens mij in het bericht van Hans las: je moet je blijven ontwikkelen en blijven informeren naar de nieuwste onderzoeken

Ben benieuwd waar dit bericht zal landen

Cledisa schreef op maandag 24 oktober 2005, 17:25:


Es kijken waar dit terecht komt...

Martina schreef op woensdag 4 november 2009, 13:06:


Na ja, om gek van te worden. Ik heb net op hoefnatuurlijk gereageerd op het bericht over de DVD serie en de Onderwerp regel aangepast naar "DVD-serie "Under the Horse" P. Ramey", als test. En nu komt het bericht toch weer op paardnatuurlijk terecht maar als een nieuw onderwerp met het bericht uit 2005 erboven.
Het lijkt onmogelijk op het bericht op hoefnatuurlijk te reageren haha.
Weird.

Arabesk schreef op woensdag 4 november 2009, 18:21:


Na ja zeg! Die heeft niet "alle Tassen im Schrank". Veel plezier met de aanklacht inderdaad. FF dat maitje met je reply printen en klaar is je verdediging hahaha.

Lettfeti schreef op donderdag 5 november 2009, 9:05:


Klopt, via bitloos.nl kun je verschillende optomingen lenen om te testen. Op 1 van m'n 2 paarden werkt het touwhalster goed, maar op m'n andere veel minder goed. Die andere is een heel gevoelig paard en op het touwhalster zit te veel 'ruis' voor hem. Zijn reactie daarop was "totaal dichtslaan voor die verwarrende input en wachten tot de ellende weer over is" en zo z'n hals moervast zetten zodat je helemaal niet meer kon sturen met het touwhalster (het is een keigroot, ontzettend sterk paard...). Daarnaast heeft hij de neiging als iets te veel voor 'm wordt in 1x 180 graden te draaien, 3 passen te lopen en daar dan stokstil te blijven staan (hij verkrampt door stress en zet zich schrap en sluit zich af voor alles wat gaat komen)... Niet 'grappig' als je midden op een grote weg staat dan.
De 1-reign stop werkt bij dit paard niet omdat hij erg slecht evenwicht kan houden. Als z'n kop om gaat verliest ie achter totaal z'n evenwicht en verkrampt dan volledig vanwege de stress die 'm dat oplevert. De 1-reign stop kan bij hem alleen in stilstand omdat hij die manoeuvre dan wel kan coördineren op een rustigere manier... (Beetje een paardje met een gebruiksaanwijzing... wat me in de tijd dat hij van mij is een duidelijk "verhaal verteld heeft" over wat er in de jaren voor we 'm hadden met 'm gebeurd is... Het is een heel gevoelig groot (daardoor voor sommigen intimiderend) extravert paard dat met zeer harde hand behandeld is en geen ruimte en tijd heeft gekregen die ie nodig had vanwege z'n fysieke moeilijkheden. Hij kon bijvoorbeeld geen stap achteruit lopen toen ie bij ons kwam, totale verkramping (het was wel prachtig hem z'n 1e stapjes achteruit te leren doen, vergeet z'n gezichtsuitdrukking toen 'm dat de 1e keer lukte nooit meer hihi!)... Ook bij de omgang met m'n andere paard was zijn tactiek stilstaan en incasseren... Maar goed... is weer een ander verhaal en het gaat allemaal de goede kant op nu, hij is ontzettend gegroeid nu ).
Wat ik dus zocht was iets waarmee je heel subtiel kan communiceren zodat ik de 'leidingen/communicatie open kon houden' maar ook iets waarmee ik absoluut het laatste woord kan hebben zonder een 1-reign stop te gebruiken (ik rijd altijd over 's lands wegen... wat allerlei idioten in auto's ook doen...).
Ik zit nu in m'n 3 weken optomingen-test-tijd en heb het denk ik gevonden in de LG-zaum (Glücksrad, de versie zonder kettinkje en shanks). Hij is er vederlicht mee te besturen, werkt als een sidepull maar geeft me ook de mogelijkheid een duidelijke grens neer te zetten if all else fails: "nu niet omdraaien".

Arno8 schreef op donderdag 5 november 2009, 13:14:


Ach, dat zie je zo vaak; kunnen mensen het "niet meer winnen" op argumentatie in een discussie gaan ze je op een persoonlijk vlak beledigen. Inhoudelijk weet diegene geen weerwoord te geven, kan alleen maar schelden.
Welke laster waar jullie mee begonnen zouden zijn onder de naam Arabesk gaat dit over? Is dit een gefrustreerde van bokt of zo, die ff dacht jullie te pakken...?
En eh, die van mij krijg ik met dit weer de schuilstal niet in hoor! Maar ja, die krijgen ook nooit dekentjes op...

angelique hage schreef op donderdag 5 november 2009, 14:50:


Hoe gaat het nu met het paard?

Karin schreef op vrijdag 6 november 2009, 7:30:


Wij komen voor het ochtendprogramma Als je iemand ziet met een lange vent van 2 meter naast zich dan ben ik dat hoogstwaarschijnlijk
Arabesk gaat volgens mij ook de hele dag.

Groetjes,
Martina