>
> Paard buiten altijd beter? Slal helemaal verkeerd?
> Ik dacht dat we hier net weer een voorbeeld hadden gehad van
> een eigenaar met een paard met een gewrichtsblessure die het
> paard tegen alle adviezen en aanwijziginen van het paard zelf,
> koste wat het kost buiten wil houden. Ook toen het verkeerd
> ging en iedereen, inclusief de da, haar aanraad het paard toch
> binnen te zitten, wel ze hem nog buiten houden?
> Ben je dan paardvriendelijk bezig? Nee, dat zo dwangmatig
> buiten houden heeft haar paard in dit geval beslist geen goed
> gedaan en het is de vraag of die schade te herstellen is. En
> dan toch blijven zeggen: nee altijd buiten, dat is het beste!
Ik kan het even niet laten om hier op te reageren.
Ik weet niet of je het over mijn zus haar pony hebt, maar ik neem aan van wel aangezien ik enkele dagen geleden, hier een vraag over heb gesteld.
Er zijn gisteren foto's van haar been gemaakt en blijkbaar was onze beslissing om de pony buiten te laten lopen toch de juiste. Er is een lichte vorm van spat vastgesteld. Stilstaan is daar helemaal niet goed voor.
Hebben we nu geluk dat we niet "verkeerd" bezig waren? Meer dan waarschijnlijk wel, maar moest nu gebleken zijn dat er wel degelijk een barst ofzo was dan zou dat er voor mij weinig aan veranderen.
Uit wat je schrijft, maak ik op dat je mij (en mijn zus) oerdom vind omdat we een paard met mogelijke gewrichtsschade vrij laten lopen.
Maar we hebben daar wel degelijk over nagedacht. (anders zou ik nog niet eens jullie mening vragen) En, ik heb wel degelijk ervaring met een paard met gewrichtsschade. Mijn eigen merrie is 2 jaar geleden geopereerd aan haar spronggewricht en heeft dan 6 maand binnengestaan. 24 uur per dag stalarrest op een halfuurtje stappen aan de hand na. Na 6 maand was ze agressief, zenuwachtig en graatmager van stress, kortom een emotioneel en fysiek wrak. Nu, twee jaar later draagt ze er nog de gevolgen van.
Ok, haar spronggewricht was genezen, maar de rest van het paard werd (ook door mij) volledig uit het oog verloren. Sindsdien is ze trouwens fysiek niet meer geweest zoals tervoren en ik vrees dat het niet meer goed komt.
Is dat dan paardvriendelijk?
Als ik het opnieuw kon doen, zou ik haar niet binnen houden. Ik zou haar vanaf de moment dat het verband eraf ging op de wei zetten.
De boom in met die "risico's". Die 6 maand dat mijn paard heeft binnengestaan waren pure paardenmishandeling. En ik verwens mezelf nog altijd dat ik toen geluisterd heb naar al die Da's. Want wat zij zien is alleen het medische, de rest vergeten ze. (en ik ben zelf studente diergeneeskunde, dus ik ken de mentaliteit)
Voor mezelf zou ik die vraag trouwens niet op dit forum hebben gesteld. Want mijn mening erover stond al vast. Ik vroeg het eerder voor mijn zus, zij is daar niet zo radicaal in.
groetjes
Ans