Ik heb ook wel zout gestrooid, maar er moest wel zo ongelooflijk veel op, dat werd me te kostbaar... de oprit moest nl. ook en een deel van de straat (we wonen nogal afgelegen, de strooiwagen komt niet tot voor de deur...). De plassen trapte ik stuk als het nog kon en verder was het op hoop van zegen. Nu beide paarden ontijzerd zijn maak ik me nergens zorgen over. Ze hebben geen 'schaatsen' meer onder hun voeten, de blote hoef zelf is ook enigszins stroef, dus ze voelen zelf wel waar de grens ligt. Is in een glad weiland niet anders!

Milena,

Die link die je doorgaf, werkt niet.
Heb je een foto van de schandelijk verwaarloosde shet met 40 cm lange hoeven?

Groet

Christel

onder het kopje van de openluchtstal. Oud verhaal in nieuw

Ik heb de VARA een email gestuurd over dit slecht gephotoshopte beeld.

Christel

Een vreselijk artikel in Paard en Co over de twee amazones die de Drunense duinen gingen verkennen. Op de foto's staat het buitenritpaard in kwestie, gewapend met slofteugel. Zo gaat de moderne recreatieruiter op pad! Ook wordt in de tekst vermeld dat ze over een zanderige vlakte een flinke galop inzetten.
Als je snel met een peesblessure bij de kliniek wil zitten, moet je vooral de adviezen van Paard en Co opvolgen.

Ik denk dat elk paard wanneer het zich gaat ontspannen, zijn kaken beweegt en gaat kauwen. Ook mensen doen het; na een gespannen moment ontspan je je kaken en slik je zodra je de situatie vertrouwt, of het spannende weg is.
Het gebeurt al met longeren! Na enkele rondjes zal elk paard gaan kauwen. Het weet dan wat er verwacht wordt en heeft zijn ritme gevonden. De vertaling van Monty Roberts dat het paard daarmee laat zien dat het een graseter is (Kijk! zo doe ik als ik gras eet!) en dus onderdanig, geloof ik niet. Ik denk dat het niet meer en niet minder is dan een teken van ontspanning, wanneer het paard zijn 'ritme' vindt in het gevraagde en dat accepteert, meewerkend als ze nu eenmaal zijn.
Dat het paard naar je toe komt zodra je hem niet meer wegjaagt, vind ik niet zo wonderlijk. Er is weinig keus.
Wel heb ik een keer gezien dat Emiel Voest een paard wegstuurde dat daarna niet meer bij hem wilde komen en in de hoek bleef staan met de gordijnen dicht. Dit was een erg gesloten dier, waar wellicht meer tijd aan besteed had moeten worden, maar in het vuur van de show kan dat niet altijd.

Heeft iemand van jullie informatie/websites over piroplasmose? Het is een infectie, ook wel babesiose genaamd, die door een besmette teek overgebracht kan worden op o.a. paarden. Het schijnt dat 80% van de paarden uit Zuid-Europa ermee besmet zijn, maar het is niet gezegd dat ze er last van zullen krijgen. Wanneer ze er last van krijgen, is het meteen flink mis: spierafbraak, bloedarmoede, lever- en nierenbeschadiging. De infectie kan opspelen ten tijde van verminderde weerstand of onder druk. Er is geen remedie tegen. Alle informatie is welkom!

Bedankt. Ik heb de url uitgeprint en zal hem aan de dierenarts geven die vanmiddag komt bloed prikken. Het vermoeden bestaat dat de Andalusiër van een vriendin van me het heeft, de chronische vorm dus. Wisselende kracht en zwakte, veel liggen, snel moe, maar ook hele periodes beter presteren. Op het Andalusierforum wordt er momenteel over gesproken; enkele mensen hebben een paard bij wie het is vastgesteld, maar waar behandeling (o.a. ook Leen Taal) weinig succes heeft. Er wordt door de dierenarts o.a. behandeld met carbesia (?) wat makkelijk koliek opwekt, vandaar mijn bewering dat er geen remedie voor is. Wat ik op het forum lees, is dat men zich er over het algemeen bij neer moet leggen dat het paard langzaam steeds zwakker zal worden, omdat de afbraak van rode bloedlichaampjes doorgaat en uiteindelijk de lever en de nieren aantast.
Maar bedankt zover!

Mijn paard Buck is linksgebogen en had (dus) rechtsvoor een geirriteerd hoefgewricht. Hij schijnt bij de 20% te horen, 80% is rechtsgebogen en heeft dus linksvoor een zwakker been. Het gekke is dat praktisch elk paard in mijn omgeving linksgebogen is, ik ken er maar een die rechtsgebogen is.
Wellicht worden aan de belgische grens de rollen omgedraaid?!

Buck hinnikt naar iedereen, zelfs naar de postbode, maar altijd pas zodra ie hem ziet. Nu hoorde ik van een buurman, dat hij ook hinnikt als er niemand is, maar na een minuut kom ik aanrijden in mijn auto. Ik denk dat hij het specifieke geluid van de auto al van ver herkent, niet de kleur, want hij kan me niet zien.
Wat die jassen betreft: wanneer een vriendin de paarden voert of vangt, komen ze naar haar toe als ze mijn jas aan heeft, anders weifelend. Kwestie van een bekend silhouet met een bekende geur denk ik. Want elke jas -en zeker de niet-paardenjas!- ruikt anders. In de Cavallo stond dat paarden niet veel kleur onderscheiden, wel donker en licht. En de kleuren blauw en geel, die ver uit elkaar liggen. Ik vermoed dat geur heel veel uitmaakt. En tja, telepathie... het is bewezen dat paarden die 3 km uit elkaar staan, het in de gaten kunnen hebben dat een van beide gevoerd wordt, mits ze "op elkaar afgesteld" zijn. Aan het gedrag van het paard verderop is te herkennen dat hij denkt dat er voedsel aan komt.
Kan me zo voorstellen dat paarden zulke telepathie ook op jou loslaten.

Ik ben al avondenlang op internet aan het spitten naar een leverancier van een geschikt magnesium-supplement, maar zonder bevredigend resultaat tot nu toe. Is een humaan supplement ook bruikbaar en zo ja, welke dosering moet ik dan voor een paard aanhouden?

of is het nou het stijle hoefbeen ipv steile ..... schaam

Schaam je niet, Piet. Steile met ei is goed, je had het goed. Stijle bestaat niet, wel het zelfstandig naamwoord 'stijl' met als meervoud 'stijlen'. Maar dat heeft niets met een hoek te maken!

En ze wil onderweg nooit drinken. Vindt het geklots

Hoi Sandra,

Wanneer mijn paard onderweg niet wil drinken, wil een scheut appelsap in het water nog wel eens helpen.

Marlies schreef op woensdag 14 december 2005, 21:29:



Deze url werkt niet.

dominicsierens schreef op donderdag 15 december 2005, 0:07:


Nee, dat is vragen om problemen. Het paard zal zich lostrekken, halster of ketting breekt of erger: paard slaat achterover en het bewijs is geleverd: als ik hard genoeg trek, kan ik eruit, al dan niet op mijn rug.
Om het aan te leren zou ik de eerste keren altijd iemand vragen, die de stang ervoor doet. Intussen sta jij voorin bij je paard (of pony, je hebt het immers over een paardje) met een emmer lekkers om hem vooral voorin bezig te houden. Die emmertruc zou ik erin houden.
Mijn paarden staan 3x per week in de kar en er hangt ALTIJD een emmer met een handje voer/wortelen voorin. Zo lopen ze er makkelijk in en hollen niet meteen weer eruit als ik naar achteren loop om de stang erachter te doen. Nooit problemen gehad.

Het is inderdaad zadelmak maken dmv overbluffing. Een vertrouwensbasis is ver te zoeken, een commerciële des te meer. Paard komt in een wildvreemde omgeving, wordt door een wildvreemde besprongen, moet rondjes linksom rennen en is dan 'zadelmak', tenminste in de zonder zadel variant, wat ik op de video zie. Of het paard er een trauma aan overhoudt, weet ik niet, maar leuk is natuurlijk anders. De methode is puur op snel effect gebaseerd en daar heb je op de langere termijn niets aan, want in de maanden hierna moet het thuis gaan gebeuren. Die griet kan wel goed zitten trouwens.