e m kraak schreef op woensdag, 12 mei 2004, 23:08:
> 1000-en ponies worden dagelijks verhuisd zonder dat ook maar
> iemand zich druk maakt over in hoeverre dat impact op hun zijn
> heeft... en die impact is er wel degelijk maar lijkt nou ook
> weer niet overmatig ingrijpend (emigraties daargelaten!).
> Toch vermoed ik, dat als ik er niet meer ben, Els gewoon
> overgaat tot de orde van de dag en begint met eten oftewel "Zen
> and the art of grazing".
> For the time being (en naar ik hoop nog lang want het bevalt
> goed) zijn wij wel gelukkig met elkaar.
>
> Groet, Egon.
Nu verbaas je me (eindelijk).
Paarden/ponies lijden enorm onder verhuizingen, daar ben ik van overtuigd (eigen mening).
Het duurt vaak zo'n 6 maanden voordat ze zich thuis voelen.
Voordat er rust in het lijf is. En dat met liefdevolle verzorging.
In mijn ervaring (ik leer het wel) sluiten paarden hun geest af als ze ongelukkig zijn, dus niet als honden, die vaak agressief worden, maar geestesdood, geen persoonlijkheid meer, wat ik hartbrekend vind.
Ik zal mijn paardje moeten verhuizen binnenkort, maar ik zie er zo tegen op, ze is nu gelukkig, ze kent haar vriendjes (1 van hen zal wel meeverhuizen), maar haar balance zal ver te zoeken zijn, ben ik bang, poor dear heart.
(Ze is een basket case, maakt het niet gemakkelijker).
Groet,
Isabel
Warboel
