Nick Altena schreef op zaterdag, 8 mei 2004, 23:19:


Het is bekend dat paarden betere visuele bewegingssensors in hun hersenen hebben dan wij.
Je hebt vast wel eens gemerkt terwijl je een boek aan het lezen was dat je opkeek omdat er ergens aan de rand van je gezichtveld iets bewoog. Je kon niet zien WAT het was, maar je detecteerde wel een beweging.

Paarden zijn vluchtdieren, en zij hebben veel meer van deze bewegingssensors in hun hersenen dan wij. Dat is ook de reden dat paarden zo onrustig worden van wapperende vlaggen en andere bewegingen in het gezichtsveld. Al die bewegingen triggeren voortdurend een alarm: "Beweging waargenomen in sector xxx! Prepare for flight".
Als er iets is dat paarden goed zien dan zijn het wel bewegingen.


Er is een experiment gedaan met mensen die een pet op hadden gezet waarop twee oren zaten die met een apparaatje bestuurd konden worden. Dit werkte feilloos: ieder paard begrijpt wat je bedoelt als je de oren spitst of ze plat in je nek legt enzo.

Waar je gebruik van maakt is een persoonlijke keuze. Ik heb weinig zin om met een petje-met-oren te gaan rijden, net zomin als ik zin heb om hinnikend of gillend de wei te betreden. In het laatste geval voorzie ik ook praktische problemen als je met meerdere mensen en meerdere paarden bent. Ik gebruik dus toch maar liever lichaamstaal en focus.

Groeten,
Frans

viola schreef op zondag, 9 mei 2004, 13:33:


Die vergelijking gaat niet helemaal op.
Krachtvoer is eigenlijk "fastfood". Een paard besteedt van nature namelijk zo'n 60% van de dag om te grazen, zo'n 14 uur dus. Toen het paard gedomsticeerd werd moest het ineens voor de mens gaan werken, en bleven er na aftrek van arbeid en slapen niet meer 14 uur over voor het paard om te eten. Het probleem was toen om in die kortere tijd toch dezelfde voeding in het paard te krijgen, en toen is dus het "fastfood" uitgevonden: brokjes e.d.

Onze huidige paarden houden dagelijks wel 14 uur over om te eten, dus die kunnen zich volledig voeden met gras/hooi/kuil en hebben gewoon geen fastfood nodig.

Het probleem met fastfood is dat er in heel korte tijd veel voedingsstoffen vrijkomen, en die moeten wel kunnen worden verwerkt. Een lichaam dat aan het werk is (of net heeft gewerkt) staat nog in f&f mode en heeft op dat moment weinig bloed beschikbaar voor "huishoudelijke taken". Ilona heeft dat al goed uitgelegd. Bij hooi/gras gaat het vrijkomen van voedingsstoffen veel geleidelijker en is die belasting voor lever en nieren e.d. minder hoog.

Voor degenen die het nog niet weten: Mijn paarden krijgen inderdaad nooit fastfood, behalve op dagen dat ze zolang moeten rijden dat er geen 14 uur meer overblijven om te grazen. En dan krijgen ze dat fastfood beslist niet vlak voor of vlak na het rijden, maar op zijn vroegst een uur NA het rijden.

Groeten,
Frans