Collane schreef op donderdag 24 november 2005, 15:12:


Ik heb gelezen wat er stond. Een sneer over het niet "wetenschappelijk bewezen zijn" en opmerkingen over "Ilona die tenminste het fatsoen had..." etc.


Ik draag dat niet uit, dat is wat sommige mensen er van maken.


Die ontbreken niet, die staan op de links-pagina. Drie jaar geleden leek het ons een goed idee om alle bronnen op één aparte pagina te verzamelen. Nu doen we dat anders.


Er staat nergens dat kuil goed is. Er staat een lijstje met vergelijkingen tussen hooi en kuil, nergens een eindconclusie, want het verschilt per situatie. Hooi is bij ons favoriet, maar bij een paard dat gevoelig is voor stof kan kuil beter zijn. Lezen is blijkbaar een kunst, en als sommige menen uit de pagina te moeten opmaken dat kuil goed is dan is dat hun eigen interpretatie.


Nee, niet dus. In het bijzonder geldt dat niet voor veiligheidsmaatregelen. Een advies om niet met je blote handen aan giftige plantjes te komen hoeft van mij nergens wetenschappelijk bewezen te zijn.


Jawel, maar dat is enige tijd geleden ook al gezegd.


???


Op dit forum wordt ook van alles geschreven. Ik hoop toch niet dat ik verantwoordelijk wordt gehouden voor wat anderen schrijven?

Er staan ook krantenknipsels op, waarvan sommigen wel een erg vreemde gedachtenkronkels etaleren. Is dat soms ook al mijn verantwoording?

Enfin, jij maakt je enorm druk over het feit dat we:
1) Veiligheidsadviezen niet wetenschappelijk onderbouwen
2) Brieven overnemen zonder dat we zelf voor de inhoud verantwoordelijk willen staan.

Ik zie het probleem niet zo. Het is mij een raadsel waarom je je zo druk maakt. Ga je ook iedere keer op kruistocht als je een artikel koopt waarop staat "niet geschikt voor kinderen onder de drie jaar ivm kleine onderdelen" als er dan geen kleine onderdelen bij blijken te zitten? Heb je niet iets anders om je druk over te maken?

Groeten,
Frans

Hans van Keeken schreef op donderdag 24 november 2005, 15:13:


Natuurlijk wel, anders zouden we niet die enquete houden. Alleen vinden we niet iedere spreuk even geschikt. Het gaat niet alleen om de spreuk, maar uiteindelijk ook om de reputatie. We kunnen maar één spreuk uit de inzendingen kiezen, en niet iedere spreuk is voor iedereen even geschikt. Een spreuk die doelt op bitloos rijden kunnen we niet gebruiken voor mensen die "alleen maar" natuurlijk bekapt rijden, een spreuk die op "ijzerloos" doelt wel.
Ik begrijp best dat een spreuk als "opzij, opzij, ik rij ijzervrij" voor jou, op de drafbaan, een geweldige spreuk is. Diezelfde spreuk zal voor een aantal andere mensen (die dat ook al te kennen hebben gegeven) die op de openbare weg willen rijden, minder goed vallen. Aangezien wij de kosten vooruit betalen en niet met onverkoopbare spullen willen blijven zitten is dit voor ons wel belangrijk om in de gaten te houden.

Hetzelfde met die artikelen. De bodywarmer is favoriet, maar als die om allerlei redenen niet goed leverbaar of kwalitatief tegenvalt of weet ik veel wat, dan kan het best een ander artikel worden.

Wat we willen is zoveel mogelijk rekening houden met de uitslag van de enquete.

De spreuken die er nú staan zijn wat ons betreft prima.

Groeten,
Frans

Kadesh schreef op donderdag 24 november 2005, 20:33:



Je schrijft zelf al dat hij nergens last van heeft als hij buiten staat... Wel als hij binnen staat... Het ligt dus niet aan de vitaminen, maar aan het wel of niet buiten staan.

Dat andere paarden er (nog) geen last van hebben zegt niets. Van roken gaat ook niet iedereen dood.

Jouw paard kan er niet tegen om 23 uur per dag stil te moeten staan, dus ik denk dat je daar iets aan moet doen.

Op de advertentiepagina staan wat adresjes van plekken waar je paard ook in de winter naar buiten mag. Ook kun je natuurlijk op andere manieren een goede plek zoeken.

Groeten & succes,
Frans

Feyona schreef op vrijdag 25 november 2005, 0:00:


Mij ook, maar het lijkt me nogal lastig te realiseren.

Hoofdstellen zijn eenvoudig te testen, en de wensen die je aan een hoofdstel stelt zijn vrij universeel, dus los van het soort paardensport dat je beoefent. De bedoeling van onze test was voornamelijk om te achterhalen HOE de hoofdstellen werken. Of ze goed zijn of niet laten we over aan de lezers.

Zadels is een heel ander verhaal. Aan een dressuurzadel worden andere eisen gesteld dan aan een "recreatiezadel" waar je uren achter elkaar in wilt kunnen zitten. Westernzadels, springzadels, endurancezadels, ze hebben allemaal hun eigen doelgroep. Een westernzadel is prachtig als je lang in het zadel wilt zitten, maar erger dan niets als je wilt springen.

We zouden de test kunnen beperken tot bijvoorbeeld "recreatiezadels". Maar dan krijg je nog het probleem dat ieder paard anders is, en dat het ene zadel voor het ene paard beter is dan voor het andere. Boomloos kán een goed zadel zijn, bij een paard met een vreemde rug waar geen goed zadel voor te vinden is, als het paard vrij groot is en de ruiter erg licht. Het zijn allemaal variabelen, dus uiteindelijk kan je alleen maar individueel testen: Of het zadel goed is voor het betreffende paard gecombineerd met de daarbij behorende ruiter. Waarbij de testresultaten alleen maar interessant zijn voor die specifieke combinatie en dus niet op de website gepubliceerd hoeven te worden.

Wat we wél zouden kunnen doen is laten zien dat "zacht" niet hetzelfde is als "druk verdelen", wat voor veel mensen een eye-opener zou kunnen zijn.
Een leuk artikel. De naam weet ik al: "De princes en de erwt."
Nou nog bedenken hoe we dit principe begrijpelijk kunnen maken voor de wat minder natuurkundig onderlegden.

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op vrijdag 25 november 2005, 14:15:


Ik was er al bang voor. Ik zal nog één poging wagen om het uit te leggen.
Stel: je hebt 100 paardenkopers, en er staan 150 paarden.
Dat betekent dat er 50 paarden over blijven, en die gaan naar de slacht.

Nu is er één paard bij dat toevallig jouw pad kruist, en díe wil jij redden.
Je doet dat met succes: Je weet één van die 100 paardenkopers te overtuigen dat hij dít ene paard moet kopen.
Hoera, je hebt een paard gered.

Die paardenkoper had echter, als hij dít paard niet had gekocht, een ánder paard gekocht. Nu blijft DAT paard over. Er zijn immers maar 100 paardenkopers, en er zijn 150 paarden.
Wat je ook doet, er gaan 50 paarden naar de slacht. Jouw reddingsactie heeft dus een ánder paard het leven gekost.


Dat is een andere kwestie. Maar als het redden van jouw kip op de stoep betekent dat er ergens anders een extra kip wordt doorgedraaid, ga je dan geen keuzes maken wélke kip je het beste kan redden? Ik wel. Misschien toch verder kijken dan je stoep breed is?


En simpelweg "sorry!" voor dat paard dat die mensen anders zouden hebben gekocht, dat nu geen eigenaar kan vinden en nú daarvoor in de plaats dus naar de slacht moet?

Groeten,
Frans

Feyona schreef op vrijdag 25 november 2005, 15:03:


Voor de ruiter is dat het beste ja.
Ik zou alleen niet graag het paard willen zijn waarop een onbekwame ruiter, zónder zadel op de rug zit te bonken...

Groeten,
Frans

Michiel schreef op vrijdag 25 november 2005, 14:03:


Zeker waar. (Als je teminste met "hele paard" de lengte van de linnen lap bedoelt). Daarom vind ik het ook een enorme blunder dat bij de barefoot de beugels via dunne riemen bóvenin het zadel zijn vastgemaakt.

Voor jouw principe is er overigens wel nog een extra voorwaarde nodig: de linnen lap moet enigzins elastisch zijn. Als dat niet zo is, en de vorm niet exact passend is (en dat is onvermijdelijk) dan komt de druk uiteindelijk nog op twee punten terecht (ok, dat is altijd nog beter dan één drukpunt zoals bij de barefoot, maar ook niet echt wat je wilt).


Precies. En dat zou je deels kunnen oplossen door ónder de ruiter een bamboestok te leggen. (Gefeliciteerd, je hebt zojuist het principe van de boom uitgevonden! )


Misschien niet meer lichtrijden? Bij Western doen ze dat sowieso al veel minder (of helemaal niet) dan bij de Engelse rijstijl, dus het kan ook zonder. Probleem is alleen nu dat lichtrijden zo ongeveer het eerste is wat men je leert als je gaat paardrijden. En dat is fijn voor de ruiter, maar slecht voor het paard.

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 25 november 2005, 12:38:


Ik denk dat dit experiment best wel duidelijk zou kunnen zijn...

Groeten,
Frans

Huertecilla schreef op vrijdag 25 november 2005, 16:19:


Ik heb je bericht gelezen maar kom er niet uit of je nou wat anders denkt te zeggen dan dat ik ook al zei?

Groeten,
Frans

Nienie schreef op vrijdag 25 november 2005, 16:25:


Gaat perfect! Zo heb ik dat zelf ook gedaan. Het resultaat is een paard waar nog nooit een bit in is geweest, dat niet bokt, steigert of dat soort dingen, die met nauwelijks enige aansporing (diep inademen en je bilspieren even aanspannen) in galop springt, en met even weinig aansporing (diep uitademen en ontspannen) weer stopt.
Ik heb er wel de tijd voor genomen: dus al vanaf 2 jaar licht grondwerk gedaan, en dat langzaam aan opgebouwd. Je kan dus zeggen dat ik meerdere jaren over het inrijden heb gedaan, maar het resultaat is dan ook een zeer evenwichtig en betrouwbaar paard.


Ik zou het lekker zelf doen. Dat is het allerbeste. Jij kan er zelf meer tijd voor nemen dan wij ooit voor jou zouden kunnen doen. Je kan altijd nog ergens om hulp vragen als iets niet lukt, maar ik zou eerst lekker zelf beginnen.

Groeten,
Frans

e m kraak schreef op vrijdag 25 november 2005, 16:29:


Hmmm, doet me denken aan een interessante vraag een keer op TV bij de nationale wetenschapskwiz of zoiets. Die ging als volgt:

Er is een brug en die kan 75 Kilo dragen. Een jongleur wil er overheen en weegt met kleren aan 73 kilo. Hij heeft 6 kegels bij zich van elk één kilo. Lopend met alle kegels in de hand is hij te zwaar, maar: Kan hij over die brug heen als hij dat jonglerend, met voortdurend minstens 4 kegels in de lucht, doet?

Deze vraag zou iedere aspirant-ruiter correct moeten kunnen beantwoorden alvorens op de rug van een paard te gaan zitten.


Die enkele plof gebeurt dan wel met dubbel zoveel gewicht...

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op vrijdag 25 november 2005, 16:34:


Ik ben geen gegadigde, ik ben lid.


Ok, dus we verleggen het probleem. Je wilt het paard niet kwijt aan iemand die toch al een paard wou, want dát betekent dat er een ander paard blijft staan (en naar de slacht moet). Je wilt gewoon het aantal plaatsen voor paarden verhogen!

Ok, dat is een heel andere oplossing, maar eveneens met heel andere problemen.
Dit betekent dat je het paard alleen mag onderbrengen bij iemand die anders beslist geen paard zou hebben genomen. (want anders zijn we weer terug bij het oude probleem: 100 kopers voor 150 paarden). Er is hoe dan ook een limiet aan het aantal paarden dat je erbij kan nemen. Dit kunstje kun je maar kort uithalen, want vol is vol.
Wat we dus eigenlijk moeten doen is nieuwe mensen proberen te overtuigen dat paarden leuk zijn, en dat je beslist een eigen paard moet nemen. Iedere ruiter erbij betekent dat we weer een paard hebben ondergebracht. We moeten dus veel aan promotie gaan doen om het paardrijden te promoten.
Het heeft dan feitelijk niet zoveel zin om paarden bij de slager te gaan redden, maar meer zin om nieuwe ruiters te recruteren. Meer ruiters betekent dat er meer paarden nodig zijn, en dus gaan er vanzelf minder paarden naar de slacht.

Dit werkt inderdaad op korte termijn.
Op de wat langere termijn betekent het gewoon dat paardrijden populairder is geworden. Meer ruiters, en meer paarden, betekent helaas ook meer veulentjes. Meer markt ook om te gaan fokken, want die nieuwe ruitertjes willen nadat het slachtpaard dood is eigenlijk wel eens een echt goed paard (met papieren ofzo).
Uiteindelijk zijn we weer terug bij af, maar nu met meer ruiters, en meer paarden, en helaas ook met meer paarden die naar de slacht moeten.

De vraag die overblijft is of de eerste lading paarden die we op die manier hebben kunnen redden niet wordt overtroffen door de extra paarden die in de jaren daarna naar de slacht zullen worden gebracht.

Groeten,
Frans

marjolijn schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:20:


Oh, we vullen gewoon de asiels? Hmm, weet je dat we onze hoeven voor de cursus krijgen van een slager die 70 paarden per dag slacht?
Iedere dag 70 paarden erbij...

Hoe snel is het asiel vol?
Oh, dan bouwen we gewoon een nieuw asiel erbij!
Als we nou iedere dag een nieuw asiel voor 70 paarden bouwen, dan komen we aardig in de buurt. (Gemakshalve even vergeten dat het niet de enige slager is, en dat verreweg de meeste paarden naar Italië gaan om daar geslacht te worden).
Maar dan krijgen we een ander probleem: er blijft steeds minder weiland over, en steeds minder hooi...

Aha, ik weet het al! De paarden moeten op transport. We kopen gewoon in het buitenland weidegrond op, en sturen daar iedere dag 70 geredde paarden erheen.

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik voorzie weer een probleempje: waar wij weidegrond opkopen kan de oorspronkelijke bevolking geen paard meer houden... En geen hooi meer winnen...


Ja, want ik denk dat je anders niet die 70 paarden per dag kwijtraakt... Ik blijf er toch redelijk van overtuigd dat het ene geredde paard het andere zijn dood betekent. Als je meer paarden van de slacht wilt redden zul je voor meer kopers moeten zorgen.


Tuurlijk. Zullen we beginnen met de kippen? Moet toch niet zo moeilijk zijn om wat wetjes te maken zodat die dieren het beter kunnen hebben. De eieren kunnen best wat duurder. Waarom kan de bezineprijs kunstmatig worden verhoogd en waarom kan dat niet voor eieren?
Zolang dat nog een probleem is denk ik dat we weinig van de wetgever kunnen verwachten voor wat betreft de paarden.


Ja, vind ik ook. Maar hoe lossen we dan het overschot aan paarden op?

Groeten,
Frans

van lennep schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:39:


En dat betekent dat er ergens een paard naar de slacht had gemoeten... Het is dus voor dat ene paard prima dat je er eentje bij hebt genomen.

Dus: hoe minder moeilijk de overheid doet over paarden, hoe gemakkelijker de mensen een paard extra nemen, en ieder paard dat een plaatsje vindt is weer een paard minder naar de slacht.

Dat is kortetermijndenken.

Op de langere termijn betekent niet moeilijk doen dat meer mensen meer paarden nemen en daarmee de behoefte aan paarden stijgt. Meer behoefte betekent helaas ook meer fok. En minder ruimte voor de paarden. En dus uiteindelijk meer paarden naar de slacht...

Paardjes redden is niet zo eenvoudig...

Groeten,
Frans

van lennep schreef op vrijdag 25 november 2005, 17:40:


Ik was te vroeg met mijn antwoord...

Je slaat de spijker op zijn kop.
Door het gemakkelijke beleid van Den Haag heb je eerst een paard erbij genomen, dus er is netto één paard van de slacht gered.
Nu is je merrie drachtig... En dat bekent dat er een paard bij komt. Terwijl er toch al teveel paarden zijn... Ga je dat paard ooit verkopen, dan moet dat paard meedingen in de pool van kopers, en als jouw paard wordt verkocht kan er een ander paard naar de slacht.

Je bent weer terug bij af.
Erger nog: er zijn nu twee extra paarden te beweiden. Minder plek dus voor de overige paarden: elk stuk weiland dat jouw paarden innemen kan niet meer worden gebruikt om een ander paard te stallen...

Groeten,
Frans