MizzPoeZ schreef op maandag 14 november 2005, 12:04:

Misschien wil ze wel wat eten als je haar van het land haalt en er bij blijft staan. Kan ze misschien toch met een gevulde buik de nacht in. Moet je natuurlijk wel tijd voor hebben.
Hoe doe je dat als je op wedstrijd bent? Eet ze dan wel?

Dat kan ik me voorstellen. Vooral omdat je het niet de hele dag in de gaten kan houden. Het zal haar zeker tijd kosten om te wennen, vooral als het zo'n stressertje is in een vreemde omgeving.
Misschien vindt ze het prettiger als ze niet tussen die vreemde paarden staat. Je zou kunnen vragen of de mensen waar ze nu staat een stukje land voor haar af kunnen zetten, of dat je dat zelf mag doen. Ze moet dan natuurlijk wel contact houden met de andere paarden. Als ze dan aan de nieuwe plek gewend is, zal het haar minder moeite kosten om tussen de groep te staan.

Sterkte ermee en misschien wil je laten horen hoe het gegaan is. Zelfs als je besluit haar terug te brengen naar haar oude adres.

Groetjes, Els.

jo schreef op maandag 14 november 2005, 15:29:


Hoi Jo,

I.pv. soda kan je ook biotex gebruiken. Die tip kreeg ik tenminste van mijn huisarts toen ik een ontstoken teen had. Misschien hebben ze dat in Noorwegen wel?
En anders misschien iets van Dettol? Dat ontsmet in ieder geval ook.

Groetjes, Els.

jo schreef op maandag 14 november 2005, 18:52:


Tja, dat weet ik zo niet. Heb zelf Dettol ooit eens tegen mok gebruikt, maar dan week je het natuurlijk niet.
Biotex schijnt wel heel goed te zijn. Volgens mij man bestaat dat voor 80 tot 90% uit soda. Dit voorjaar had mijn paard een hoefzweer. De hoefsmid heeft toen vrij ver moeten graven voor hij hem open had. Heb daarna de hoef eerst drie maal en later twee maal per dag een kwartier in de soda gezet. Daarna spoot ik het gat nog eens goed schoon met een afwasfles met sodawater erin. Vervolgens met een injectiespuit, zonder naald, er betadine ingespoten (daar reageerde ze trouwens flink op, want dat prikte natuurlijk) en afgesloten met een in betadine gedrenkte wat. M'n paard was er toen zo van af en heeft ook niet meer kreupel gelopen.
Maar omdat jij nog niet weet wat er aan de hand is, zou ik het alleen bij weken houden. Blijft het gat toch een beetje open en kan het vuil eruit. Of groene zeep ook ontsmettend en trekkend werkt weet ik niet.

Els.

van lennep schreef op maandag 14 november 2005, 23:06:


Hoi Esther,

Maak me over het zelfde zorgen. Hoop eigenlijk op een hele zachte winter, maar je zal net zien dat 'ie nu net streng wordt...
Als ik de reactie van Jo lees, hoeven we ons dus over sneeuw niet zoveel zorgen te maken. Bij mij is ook meer het probleem dat de klei altijd zo ontzettend hobbelig opvriest. Kostte Froukje ook met ijzers al de nodige moeite.
Denk, dat als het gaat vriezen ik haar maar zoveel mogelijk op de betonplaat voor de stal laat staan. Ga ik daar maar voeren. Met stal erbij (die staat open) hebben ze dan toch nog zo'n 30 m2.

Groetjes, Els

Annemarie1 schreef op dinsdag 15 november 2005, 23:07:


Heb sinds kort mijn stal gewoon openstaan, zodat m'n twee fjorden in en uit kunnen lopen. Tot mijn verbazing gaan ze helemaal niet naar binnen. Ze staan bij mij vol op de wind, maar zelfs als het regent staan ze voor de stal en niet erin. Terwijl daar binnen dus ook hun hooi ligt, maar ze vinden het gras nog steeds lekkerder.

Momenteel rij ik niet echt fanatiek, maar heb dat vele jaren wel gedaan. Reed winterdag ook 's avonds les op een manege. De fjorden met hun dikke vachten waren na zo'n fanatieke les uiteraard drijfnat. In het begin pakte ik ze dan helemaal in dekens, om ze met de trailer naar huis te rijden. Daar gingen ze dan op stal, weer met een deken om ze "warm"te houden. Had iedere winter hoestende paarden.
Toen hoorde ik dat de ijslandermanege hier in de buurt, hun paarden na drie, vier uur lessen, gewoon buiten in de bak gooiden. Het maakte niet uit of het vroor of regende. Heb toen met de fjorden het roer ook omgegooid. Nooit meer ingepakt, en het liefst als ze thuiskwamen eerst nog even buiten rollen. Ze zijn nooit meer ziek geweest en hebben ook nooit meer gehoest!

Groetjes, Els.

Frans Veldman schreef op woensdag 16 november 2005, 9:54:


Vind het prima als je het gebruikt. Alleen dat van die ijslandermanege heb ik ook maar uit de tweede hand, weet natuurlijk niet in hoeverre dat waar is.

Heb nog wel meer verhalen en die zullen in de loop van de tijd vanzelf wel bovenkomen. Ben misschien nog niet zo natuurlijk als zou kunnen/moeten, maar je kan ook niet verwachten dat je van het ene moment op het andere helemaal over kunt stappen. Heb al een strijd gehad met m'n man om de stal open te zetten en de paarden dag en nacht buiten te laten. Hij was bang dat het een bende in de stal zou worden. Blijkt dus niet het geval, omdat ze bijna niet naar binnen gaan.

Heb pas kort de beschikking over internet en ben op jullie site terecht gekomen, doordat ik hoefschoenen voor mijn jonge fjord wilde, die nog nooit op ijzers heeft gestaan. Had er zelf niet zo'n goed gevoel bij om hem te laten beslaan.
Op jullie site kwam ik best wel veel dingen tegen, die ik zelf ook al opgemerkt had bij mijn paarden, maar waarvan iedereen zei dat het toch echt niet kon.
Wil van het voorjaar, als ik eindelijk een bak heb (het is hier 's winters veel te nat en als ik begin wil ik ook door kunnen gaan), met mijn buitengewoon bange vierjarige eerst het nodige grondwerk gaan doen voor ik er ooit weer op stap. We moeten eerst maar eens vertrouwen kweken. Weet nu dat ik het met hem niet goed heb aangepakt en heb daar dus een zware hersenschudding aan overgehouden.
Kan nog heel veel van jullie leren en lees ook iedere dag het forum, ook van hoefnatuurlijk. Leuk om op deze manier mensen te "ontmoeten" en dus ook buitengewoon leerzaam, hoewel ik dat gekissebis over welke stijl je moet volgen niet zo begrijp. Pak van iedereen dat wat ik denk te kunnen gebruiken.

Maar ik ben in ieder geval ontzettend blij met jullie site,

Groetjes, Els.

Ingrid de Groot schreef op donderdag 17 november 2005, 15:47:


Hoi Ingrid,

Heb hier dus ook nog niet veel ervaring mee. Mijn fjord is nu bijna vier weken van de ijzers af. We houden zelf de hoeven bij. De eerste week heeft ze twee maal echt gekreupeld. De eerste keer omdat de hoeven aan de zijkanten gingen scheuren. We wilden haar geleidelijk lager zetten, maar haar hoeven dachten daar duidelijk anders over. De tweede keer plakte de klei heel erg onder haar hoeven en dat veroorzaakte dus een grote gevoeligheid. Op het asfalt liep ze toen al heel redelijk.
Ik rasp nu 1x per week de hoeven bij en de hoefwand, voor zover die zo lang is, is nu gelijk met de zool. In de kwartieren, waar de hoefwand is afgebroken, komt hij niet eens tot aan de zool. Verder houd ik iedere week de steunsels in de gaten, maar die groeien nauwelijks. Die moet je wel tot aan de zool weghalen, anders kan ze daar ook pijn van hebben. Verder rond ik de hoeven af, voor zover dat mogelijk is. Frouk begint nu al aanmerkelijk minder gevoelig te worden. Waar in het begin ieder steentje voor een hink zorgde, loopt ze nu al zonder problemen over wat fijn grind dat op het asfalt ligt. Ze heeft wel wat moeite met wendingen, is er zo aan gewend dat haar achterbenen wel meeglijden op de ijzers, dat ze ze vergeet op te tillen. (ze is twintig en heeft meer dan 15 jaar op ijzers gelopen) Op het land loopt ze zonder problemen en ruimer dan ooit.

Ik heb ook nog een vier jarige ruin die ik een week langer natuurlijk bekap. Bij hem hield ik zelf de hoeven altijd al bij met de rasp. Doe nu ook de steunsels, houd de hielen laag en maak een mustangrol. Hij heeft geen moment gevoelig gelopen. Het lijkt me dus inderdaad dat een paard dat op ijzers heeft gestaan veel meer problemen met de overgang heeft, dan een die al blootsvoets liep.

Groetjes, Els