ElkeW schreef op dinsdag 8 november 2005, 1:33:


Elke ik ben benieuwd naar het hele verhaal, hoe het voelde, hoe jij het ervaarde, heb je buiten gereden, heb je momenten van angst voor het niet-controleerbare gehad?

Trea

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 8 november 2005, 9:07:


Ik denk dat je dat 'gevoel' wel meer ontwikkeld hebt door je te verdiepen in Parelli. Dat je er ook meer en beter van bewust bent geworden, en het dus ook bewust kunt toepassen in moeilijke situaties.

Ikzelf merk dat ik veel bewuster ben met mijn lichaamstaal dan voorheen en dat ik daardoor de lichaamstaal van het paard eerder kan lezen en daardoor weer beter kan timen. Je 'ziet' dingen als het ware aankomen en kunt tijdig anticiperen.

Trea

Karin Haneveer schreef op dinsdag 8 november 2005, 13:11:


Ooow? Is dat ècht zo? Ik dat nl ook ja, dat het hetzelfde was..

Fred Emmerig schreef op dinsdag 8 november 2005, 18:55:


Hoi Fred,
mijn paarden staan 's winters in een paddock, die voor de helft bestaat uit zand, de andere helft uit stoep. De hooiruiven zijn overdekt. Nu blijkt dat de dames (3 stuks) nèt zo lief op de stoep plassen (tot grote ergernis van mij, die de troep moet wegvegen), dan dat ze eventjes een paar meter lopen en netjes in de zand plassen...
Ze wennen er dus aan, of in ieder geval vinden ze het niet erg...

Trea

Hoi Monique,
haha is dat lachen, open je paardnatuurlijk zie je: voor trea, als onderwerp!
Hartelijk dank voor de link, da's een mooie duidelijke uitleg. Ik heb 'm opgeslagen.

Ik was er al uit met de knoop (flink geoefend het weekend), maar een geheugensteun is nooit weg hè? (tenminste voor de oudere degenererende hersenen... )

Ik laat nog van me horen, (effe in een prive-mail, om het forum niet te vervuilen) hoe het gegaan en bevallen is hoor!

Groetjes, Trea