e m kraak schreef op woensdag 2 november 2005, 15:50:


Door de gesloten neusriem goed af te stellen is het Cooke-voorbeeld, mits vrijlopend door de nek en daar niet vastgezet, consistent en vrij van ruis.

Ook de bosal is inderdaad mits goed passend en in de juiste handen érg goed. Ik heb daar zelfs Hoge School-dressuur mee gezien.

Ik mis verschillende elementen in de 'test' en lees alleen subjectieve 'resultaten'. Ik kan het derhalve nergens mee eens of oneens zijn.
Ik wil er verder niet inhoudelijk op in gaan omdat ik het echt ALLEEN MAAR TOE TE JUICHEN vind dat er iemand aan begonnen is. Op basis van dit voorbeeld is het érg makkelijk om te roepen hoe het beter zou kunnen. Ik vind het initiatief TÓP. ¡Goed idee! en bedankt dat jullie de tijd en moeite investeren en het óók nog met de rest van de wereld delen.
Ik wacht met grote interesse en brandende nieuwsgierigheid op de tests van Nick.

Michiel schreef op dinsdag 1 november 2005, 0:21:


Als je goed gelezen hebt lees je dat ik héél veel met mijn paarden meega, mijn paarden héél veel ruimte geef, nee vráág voor eigen initiatief en zelf nadenken. Wij doen ook onze best voor een leeromgeving en leerervaringen.
95% van de rijtijd loopt mijn paard op eigen systeem. Meer dan de helft van de tijd liggende teugels of de halsring op de hals. Ik maak kontakt voor steun en geef alleen maar signalen als ik wat wil. Licht maar duidelijk en coherent en ik verwacht dat ik het maar één keer hoef aan te geven. Daarbinnen hebben ze héél veel ruimte.

Ik interpreteer die modische goeroe-term echter zoals de numidische ruiters dat 500 jaar en eerder BC in de praktijk brachten: binnen het kader van menselijk leiderschap, PÚNT. Leiderschap gebaseerd op vertrouwen en 'vrije' keuze, op onvoorwaardlijkheid van beide kanten zodat je zonder reserves kan samenwerken. Daarvoor moet je echter wel aantonen dat je die leiderspositie terecht hebt.
In dit laatste zit de crux: dat doe je niet door je paard te stimuleren ongehoorzaam te zijn. Dat doe je door aan te tonen dat het in het belang van het paard is jouw beslissingen te volgen; 'je krijgt wat je beloont'. Dát is waarom paarden achter een leidmerrie aanlopen, dát is waarom ze zich door een hengst laten drijven: omdat zij de voer- en waterplekken vindt, omdat hij de groep beschermd.
Dat is waarom ik 'going with' zo riskant open voor verkeerde interpretatie vind.

Vandaag weer een paar schítterende voorbeelden: we waren wat hoefonderhoud aan het doen net buiten de wei en Zomer stak elke keer haar kop door het hek. Mijn lief zei daar al een paar keer wat van en schoot verbaal uit haar slof. Capricho kwam gelijk aangestoven. Keek even of Zomer op haar reageerde en greep toen resoluut in.
Even later liep Luna wat lastig in de weg toen we met manen uitpluizen bezig waren en wederom was een mopperend woord van mijn lief genoeg voor een behulpzame actie van pielemans.
Mijn lief mag hem echter absoluut niet het touwhalster om doen, dan komt hij naar mij. Ik ben naadloos zijn leider en steun maar ook degene die geen énkel streepje landjepik toestaat; NIETS.
Dat is wel discipline, maar geen kadaverdiscipline; dat is het raamwerk van de spelregels. Zo lang ik die superduidelijk in neon aan de imaginaire muur laat knipperen weten we beíden waar we aan toe zijn en hebben we alle ruimte om zonder spanning met elkaar om te gaan.

Hoe sterker jouw positie als verstandige en veilige, betrouwbare leider is, hoe meer vrijheid jij jouw paarden kan geven.

Gestóórd veel zelfs. Reken het maar eens om in de oude vertrouwde guldens.
Het is helaas een normaal bedrag geworden echter. Zelfs hier in het over de linie goedkopere zuiden van Spanje kost een dagje NH bij een zelfuitgeroepen goeroe je ook tot 250 Euro PER DÁG......
Wat mij volkomen sprakelos maakt is niet dat mensen dit betalen, maar dat diezelfde mensen doorgaans geen zeg 1500-2000 Euro aan een echt goed zadel willen uitgeven.

Hoefsmid Rik schreef op woensdag 2 november 2005, 20:35:


..en dan na een beetje aan de weg timmeren ánderen certificeren

Het is erg simpel: ik ben geen bekapper doch krijg wel vragen voor hulp. Die geef ik graag maar als ik daarvoor moet reizen of daarwerkelijk tijd moet investeren, dan kost míj dat geld.
Ik heb zelf zes stampers om bij te houden dus ik ga liever een stukje rijden dan aan de hoeven van een meestal niet zo braaf als de mijne behandelbare paarden staan frutten.
- het kost me dus tijd, geld, rijtijd, doe het niet omdat ik het zo graag doe en loop nog risico met het paard van een ander ook....

Wat moet ik er dan voor vragen? Ben er dan nog niet eens beroepshalve mee bezig dus hoef er niet van te eten. Het mag alleen niets kosten en moet de moeite waard zijn.
Het eerste dekt een onkostenvergoeding en het tweede??? Geen geld! Iets lekker gekookt, een introductie bij een bijzonder mens, kennis over iets intrigerends, iets.... voor míj leuks. De ene hand schudt de andere. Herkenbaar?

Of een hoefsmid/bekapper nu wel/niet heeft moeten/willen investeren in een wel/niet certificering voor het volkomen vrije beroep; als je er van wil eten, kán het (wel/niet beslaan) niet voor een koopie.
Net als op een topic bij PN kan ik niet begrijpen dat mensen wel 150-250 Euro neertellen voor een dagje goeroe-aanhoren maar zeg 60 Euro of zo voor netjes bekapte hoeven voor hun paard teveel vinden....

Michiel schreef op woensdag 2 november 2005, 23:23:

Tja.... mijn éérste gedachte is dat het bij joú zijjn blijkbaar niet genoeg.Je bent nog niet de veilige haven.

Hier gaat alles naadloos mee en zelfs veulen Zomer staat letterlijk te dríngen om op pad te gaan, ook in haar uppie. Van een hengst of ruin is dat redelijk normaal, maar lang niet alle merries zijn zo leergierig en bereid actief de buitenwereld in te gaan.


Waar lees jij agressie????
Verder hoeft hij van mij ook echt niet naar een ander te luisteren of andere paren te luisteren. Mijn lief of een ander, ander paard heeft geen leiderspositie over hem dus gelijk heeft hij als hij dat simpel ontwijkt en míj opzoekt.

Er is nu een gast en die stond te geníeten: ik riep het setje en ze kwamen vanaf de andere kant van de wei in wilde galop aangestóven met pielemans voorop. Ik laat een stopteken zien en hij maakt op dát moment een perfecte sliding op de achterhand en gaat 2 meter voor me mooi vierkant staan wachten op wat ik wil...
Even later zijn we met twee paardjes gaan lopen, waaronder Capricho. Merries onderweg of wát ook geen punt; gewoon op vingerwijzingen en aan een lange, slaphangende lijn. Ook vanuit verzamelde draf op 2 meter pal achter hem met loshangende lijn een mooi verzamelde stop op het lichste signaal.
Kortom; agressie tegen een derde die zelf de regels respecteert mag niet en daar heeft hij ook geen reden voor. Verder bescherm ik hém tegen misverstanden van anderen. Ik corrigeer hem niet, ik corrigeer hen voor ze hem in een situatie brengen waarin hij als vrije geest hóórt op te treden.

trea hoex schreef op dinsdag 1 november 2005, 10:10:


Wij hebben heel normale zij het súpervoorwaardse paarden met allemaal een eigen, stérke, wil. Mijn 'brave' Arabella is zelfs met recht en reden een dominante hypermuts te noemen; de ideale mensen-opvoeder

In onze wereld werkt het bb zonder enige beperking op álle paarden. Arabella echter rij ik líever, makkelijker en vrijwel uitsluitend op een halsring. Dit was gister het vertrek voor een rit met ElkeW van dit forum.
http:www.mijnalbum.nl/Foto=LLXSUGZ3

ElkeW heeft ook gezien dat Arabella bepaald een eigen wil heeft en wat je daar met halsring allemaal wel/niet mee kán en dus jouw intelligentie niet/wel mee moét.

ElkeW rijdt haar bepaald niet makkelijke ruin inmiddels met zéér veel tevredenheid op een bb van fabrikant Ludomar. ElkeW is een tenger meiske zonder de kracht om haar ruin dáármee te overtuigen.
Ze heeft de (een andere op zíjn maat) halsring op mijn jonge hengst mogen proberen en moet dit nog steeds laten bezinken


...en dat doe ik dan níet, want:


Jij bent slímmer, niet stérker.


Yep: use your mind so the horse cán be with you.

trea hoex schreef op dinsdag 8 november 2005, 9:01:


Bij Capricho inmiddels vét over de duizend kilometer ja. Je hebt gezien dat het een pittige kerel met een duídelijk eigen karakter is. Op deze manier blijft een paard helemaal zichzelf.
Inderdaad kan dit alleen als je én de tijd én de vastberadenheid én de mogelijkheden hebt; het is een veel-jaren-planning met veel verschillende elementen die je naar glang de ontwikkelingen moet bijstellen. Ge-wél-dig leerzaam en bevredigend. ....Én goed voor de conditie

Dat zal ze je wel uitleggen, maar met ook maar een spoor van angst kom je hier niet op een paard; dat werkt niet omdat je dan de verkeerde reflexen hebt. Dit 'loslaten' in je bloed is essentieel en Elke had dit thuis al van haar eigen paard geleerd. De rest gaat dan met de wind in de rug.

van lennep schreef op woensdag 9 november 2005, 22:57:

Bij mensen 10.... Loop je binnen die periode iets op, dan is dat effectief een nieuwe enting en ben je weer een tijd resisitent.
Paarden idem.

Een paard dat een goede basisenting gehad heeft en robuust gehouden wordt infecteert zichzelf regelmatig en houdt een prima resistentie. Maak er 7 jaar van of 5 of.... maar jaarlijks is overbodig en influenza hoeft al helemaal niet.
Je kan beter zorgen voor een goede basisweerstand en de paarden paardgericht houden.

Frans Veldman schreef op donderdag 10 november 2005, 17:47:




Wij rijden dus óveral, 100-150 km./week, ook op ferias en fiestas, ijzerloos, bitloos/optomingsloos en (nagenoeg) entloos met vrolijke en gezonde paardjes.

De entverplichting is voor mij voldoende reden om niet aan de andalusische endurance en - TREC mee te doen.

Jacqueline v d Berg schreef op zaterdag 12 november 2005, 0:33:


Ah, net als de Barefoot!!

Wij hebben ook een zadel bij Zadelmarkt vandaan gehaald: niets mis mee. Goedkoop ja, maar niets gevaarlijks of slechts aan. Rechte boom, alles leer; dik waar nodig, dun waar mogelijk, prima stikwerk en nette, navulbare kussens zonder klontjes.
Ik heb de indruk dat er ook bij Zadelmarkt veel verschil tussen de individuele zadels zit. Wij hadden een dáár 'dure' uitgezocht en er een prima zadel aan voor een schijtprijs. Ok, er zijn betere en die zijn ook een stúk duurder. Er zijn ook een stuk duurdere die geen biet beter zijn.
Ga kijken, zélf zoeken en maak je keuze of niet, zo simpel is het.

Loes Scheres schreef op zaterdag 12 november 2005, 9:58:


Nee, zadel is te lang. Bijna geen mens meet de beschikbare plek op en westernzadels zijn bijna altijd te lang.
Met een overdík pad met een uitsparing kun je wat jij beschrijft goeddeels voorkomen, maar als die plek eenmaal gevoelig is, is een wel passend zadel de enige oplossing.
k begrijp dit soor dingen niet. Snap ook niet waarom mensen met een wel kort zadel er vervolgens een te lang pad op mikken zonder dit op de ruggegraat eerst zelf terug te snijden.