epona schreef op dinsdag 1 november 2005, 12:55:
> Ans Jondral schreef op dinsdag 1 november 2005, 11:48:
>
>> Ik was vergeten hoe vermoeiend en frustrerend het is:
> wat hun past, op het moment dat je met goede onderbouwing komt
> willen ze het wel proberen. Maar je hebt gelijk sommigen moeten
> heel vaak tot 10 tellen bij hun stal.
> Ina
Daarnet was ik er weer. Mij hebben ze gerustgelaten maar ik heb op mijn tanden moeten bijten om mij niet te moeien.
Iemand daar op stal heeft een gebroken voet en laat noodgedwongen haar paard door anderen rijden. Zelf rijdt ze vooral recreatief. Nou zat daar een zelfverklaarde paardenexpert op dat paardje die zich aan het ergeren was dat hij niet aan de teugel loopt. Ze was er al een half uur mee aan het vechten en dan kwam ze klagen tegen de eigenaresse dat dat paard eens manieren moest leren. En dat zou zij wel eens doen. Of zij geen slofteugel had om er eventjes aan te hangen? (kon ze hem lekker zo aan de teugel trekken)
Gelukkig zag de eigenaresse dat niet zitten en heeft ze het aanbod vriendelijk maar kordaat van de hand gewezen. Maar ik vrees dat het maar een kwestie van tijd is voor één of andere deskundige dressuurruiter er toch mee gaat zitten klooien. De eigenaresse ligt nog 6 weken in het gips en is volledig afhankelijk van de anderen om haar paard te laten lopen. Als niemand er meer op wil zal ze wel toegeven.
Warboel
