Huertecilla schreef op zondag 23 oktober 2005, 12:16:


Tis zo persoonlijk "moeilijk lopen" Alleen als een paard echt zere voeten heeft en op 25 meter bijna 6 keer op haar gezicht gaat, dan loopt ze moeilijk, dat zie ook aan de hele korte tred en het hoofd dat bij iedere stap omhoog gaat. Als dat niet het geval is wat is dan moeilijk. Kan me helemaal in bovenstaande vermeldingen vinden.

Martien.

Diestelmans Liesbet schreef op zondag 23 oktober 2005, 20:35:


Hallo Liesbet.

Vanaf het moment dat de hoeven hol waren, ging je paard toen ook beter lopen, minder gevoelig ?

Martien.

Huertecilla schreef op zondag 23 oktober 2005, 22:50:


In je laatste alinea kan ik me wel vinden, alleen als je paard bijna struikelt omdat ze bij wijze 2 benen tegelijk optrekt om te ontlasten daar het zeer doet, dan heeft ze wel erg veel gevoel in de hoeven. Ik zie aan haar lichaamshouding en aan de blik in haar ogen dat ze bepaalde stukken verschrikkelijk moet afzien,strompelen is erger dan moeilijk lopen, en dan gaat het pijn doen op gegeven moment over in een numm gevoel, zoals de engelsen dat zeggen en dan gaat ze er gewoon doorheen. Wat jij bedoelt daar hoop ik toch snel te komen, want om je paard zo te zien lijden is gewoon niet leuk.

Maar we komen er wel, lees haar elk moment, ik pas mijn loopsnelheid aan haar aan en als ze werkelijk beroerd gaat lopen tijdens de wandeling dan kies ik wel voor een alternatieve route door het gras of het zand ter afwisseling.

Aken en Keulen zijn ook niet op één dag gebouwd, dus nieuwe hoefomstandigheden voor mijn paard, daar ga ik zeer oplettend mee om.

Martien.

Diestelmans Liesbet schreef op maandag 24 oktober 2005, 9:45:


Dank je Liesbet.

Vanavond met mijn paard wandelen in een vrij harde rijbak, zand met dennensnippers.
Ze loopt al weken beroerd maar vanavond was het bar slecht. Toen ik haar los liet ging ze typerend staan zoals een hoefbevangen paard staat, achter op alle 4 de hielen.

Ik ben er namelijk achter gekomen dat ze op haar inmiddels kale wei geen hooi kreeg maar elke ochtend brokken met zemelen en müsli , terwijl wij al vanaf het begin van dit jaar meermalen aangegeven hebben geen brok en zemelen te geven.

En ik me maar afvragen waarom mijn paard ineens beroerd gaat lopen.

Hier in Zuid-Limburg is de afgelopen 3 weken voor zover ik weet het fructaangehalte 0 gebleven.

En als een paard daar gaat grazen waar ze haar ballen dropt omdat er verder niets meer staat of ligt, dat kan niet goed zijn, lijkt mij.

Ik probeer gewoon het plaatje compleet te krijgen, om de oorzaak te achterhalen, maar hetis van groter belang hoe nu verder te gaan.

Heeft iemand nog zeer raadzame adviezen op afstand ?

Jullie hulp en kennis en ervaring met hoefbevangenheid is voor mij heel belangrijk.

Dank.

Martien.

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 0:11:


Dank je Piet.

Wil schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 1:01:


Hallo Wil.

Weet je, die mensen zien al vanaf maart dit jaar welke martelgangen wij doorloprn zijn, en dat het de laatste tijd super ging. En ik heb wel 50 keer verteld dat we er nogsteeds niet zijn, dat we uitgaan van 1,5 jaar de juiste dingen doen. Maar helaas, die mensen hebben geen plank voor de kop, maar de complete houtvoorraad van Karwei.

Maar owee, als hun paardje wat heeft.

Ze gaan gewoon tegen de adviezen in van de DA. Ik heb het zelf gezien, en als je dan hun onderbouwing hoort. Het paard wordt keihard geassocieerd met de mens.

Erger blunderen kun je in mijn ogen niet.

Dank voor je reactie.

Martien.

Martien.

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:14:


DA is al op de hoogte, op de harde ondergrond loopt ze beter dan het zand.

Voeding is aangepast (alleen hooi) en veel beweging.

Hoefschoenen: nog niet, dat zou je eigenlijk snappen wanneer je haar hoeven zou zien.

Dank voor je reactie.

Martien.

Isapaardje schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:16:


Geeft niet, ik denk en lees verder dan mijn neus lang is

Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 17:10:


Wij hebben het volgende gedaan.

Op de wei waar ze stond, kan en wilt ze niet meer staan, letterlijk, daar staat geen gras meer en de klei welke onder de hoef blijft plakken levert zoveel tegendruk dat ze kreupelt als ze loopt, of gaat stilstaan.

De andere weide die van een ander behulpzaam mens is mag ik alleen maar overdag gebruiken. Nog een andere weide is een echte vette koeienweide. Daar zet ik haar dus niet op.
Welnu, we zijn helaas genoodzaak van een erbarmelijke buitenstituatie het beste te maken. Overdag staat ze op de weide waar nog voldoende knabbelgras staat, en 's avonds op stal.

Daar waar wij staan met ons paard was de gelegenheid een schitterende grote betonnen paddock te maken gecombineerd met watergeul en zand.

Die mensen zaten met dat stuk gazongras in de maag. Ik heb getracht ze de noodzaak uit te leggen van een paddock wanneer je 15 paarden huisvest, en ik heb aangeboden om een groot gedeelte ervan te sponseren.

Het antwoord was NEE, dan knagen de paarden me aan de vensterbanken van het huis.

Daar sta je dan met je goed fatsoen.

We zijn gewoon nog zoekende naar een eigen toko met voldoende grond voor 2 paarden. Wie weet misschien winnen nog in de loterij

Martien.