Angela88 schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 13:18:


Om een aantal redenen is dit niet zo'n goed idee: Je maakt je huisinstallatie onderdeel van het schrikdraadsysteem. Computers e.d. kunnen er door overlijden, je kan, afhankelijk van de weerstand en afstand van je aarde-systeem, zelf schokken krijgen als je geaarde apparatuur aanlegt. Om allerlei technische redenen mag het niet. Daarom is de aarde van het apparaat nooit verbonden met de randaarde van de stekker.

Groeten,
Frans

Ivanhoe schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 16:28:


Ja. Dat werkt eigenlijk net zoals bij je eigen handen: Als je regelmatig met een schuurpapiertje over de binnenkant van je hand schuurt dan anticipeert je huid daarop door sneller te groeien en slijtvaster weefsel te produceren; je krijgt dan eelt!

Groeten,
Frans

Moniek schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 20:17:


Als de bliksem inslaat op je schrikdraad heb je sowieso schade in je huis, wat voor aarde je ook gebruikt. Misschien 'schockerend' maar waar... Waar ik op doel is de meestvoorkomende schade, bliksemontlading binnen een straal van een aantal kilometer van je huis. De schade die dan ontstaat is sterk afhankelijk van de lengte van leidingen en dergelijke. Een nabijgelegen bliksomontlading veroorzaakt een sterk electromagnetisch veld dat spanning opwekt in alle geleiders (lees: metalen draden). Hoe langer de draden aan een apparaat, hoe groter de kans op schade. De eerste apparaten die overlijden zijn dan ook telefoonapparatuur, netwerkkaarten, modems, televisie- en radioapparatuur (niet door de antenne maar door de bekabeling!), etc. Afrastering is ook een lange draad en dus een prima antenne voor electromagnetische velden. Een scheiding tussen schrikdraad en huis-installatie voorkomt veel problemen.
N.B. Stekkers uittrekken is een overgewaaid idee uit landen waar de electriciteit voornamelijk bovengronds wordt getransporteerd maar heeft in Nederland geen enkel nut.

Groeten,
Frans

Rutger schreef op woensdag, 26 januari 2005, 11:07:


Bedenk dat het ongeveer een jaar duurt voor de hoefwand vanaf de kroonrand naar de grond is gegroeid. De hoef zal langzaam harder worden maar het eerste jaar merk je daar nog niets van.

Als het echt al te gek wordt kun je het gebruik van hoefschoenen overwegen.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op woensdag, 26 januari 2005, 11:30:


Grappig om dit allemaal te lezen. Ik ken ook mensen met hernia's die vanwege hun rug moeten blijven paardrijden.
Zelf had ik in het begin van de paardenhobby het idee dat paardrijden slecht was voor mijn rug; ik kreeg steeds meer rugklachten. Tot ik me realiseerde dat al die 'bezigheden' als met pakken stro slepen, stal uitmesten, water slepen, zakken bix verslepen e.d. een zware belasting voor mijn rug waren.

Tegenwoordig heb ik dat niet meer:
- Geen gesleep met stro meer, want we gebruiken geen bodembedekker meer.
Uitmesten is veel gemakkelijker geworden want het is vooral het doordrenkte stro dat zo zwaar is.Nu is het slechts de mest zelf. Als ze al in de schuilstal hebben gestaan.
- Water slepen hoeft niet meer, ook niet als het gevroren heeft, want de paarden drinken uit het 'zwembad'.
- Slepen met zakken bix en granen hoeft ook al niet meer.
- Mijn zware westernzadel til ik ook niet meer zo vaak omdat ik meestal op mijn lichte barefoot rijd.
- De wei uitmesten doen we ook niet; kippen woelen de mest om, schapen mogen er soms lopen en zijn uitstekende wormbestrijders.
- Hooi sjouwen is ook tot een minimum beperkt; we laden het op de kar en vertstrekken het voer vanaf de kar. (zie webcam).

Natuurlijk paardenbeheer scheelt niet alleen in je rug, maar ook in tijd. Afgezien van bovenstaande voordelen, die niet alleen je rug besparen maar meestal ook tijd, scheelt het ook nog tijd dat je geen dieren in- en uit de stal moet halen (die zelf goed kunnen beslissen of ze binnen of buiten willen zijn) geen gepruts met dekens meer, etc.

Sssttt. Niet verder vertellen. Boze tongen op bokt beweren dat ik gewoon lui ben en daarom aan natuurlijk paardenhouden ben begonnen.

Groeten,
Frans

Ineke Klootwijk schreef op woensdag, 26 januari 2005, 13:03:


Oeps, foutje... Nu werkt de zoekfunctie weer naar behoren, dus kun je op het gevonden bericht klikken en dan laat hij hem zien.

Groeten,
Frans

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 14:34:


Tja. Rontgenfoto's.... Het verband tussen het beeld op rontgenfoto's en hko.htm">hoefkatrolontsteking is op zijn zachts gezegd nogal dubieus... Gezien de leeftijd van Don vraag ik me af of het wel hko was, en niet, zoals zo vaak, "ongedefinieerde pijn in de hielstreek".


Ik ken dit goedje niet in verband met hko, nooit ergens iets over gelezen of gehoord dat dit heilzaam zou zijn.


Wat is dan precies het probleem, behalve een wat ongelukkige rontgenfoto?


Ik zou stoppen met die glucosamine (je mag er mee doorgaan maar ik zie het nut er niet zo van in), zorgen voor veeeeeel beweging, zorgen voor een goede bekapping (met name zorgen dat de steunsels geen druk kunnen uitoefenen), als de hoeven erg langwerpig zijn een opzet overwegen (zeer geleidelijk aanbrengen) om het afwikkelpunt terug te brengen naar waar het hoort.

Steunsels en te lange hielen zijn vaak de oorzaak van pijn in de hielstreek (die dan wordt aangezien voor hko), en die pijn kan zorgen dat het paard de hielen gaat ontzien en meer op de toon gaat landen, en op de toon landen geeft overbelastingsschade aan de diepe buigpees (wat ook hko wordt genoemd).

De opzet aan de toon is bedoeld om de afwikkeling verder naar achteren te leggen waardoor de hefboomwerking van de hoef op het hko.htm">hoefkatrol wordt gereduceerd.

Deze twee maatregelen, voorkomen van pijn in de hielstreek en de krachten op het hko.htm">hoefkatrol terugbrengen, moeten de hoef in staat stellen om te genezen, mits de doorbloeding goed is. Veel beweging dus, liefst over harde ondergrond.

Als je de hielen lager zet doe het in dit geval wel geleidelijk zodat de diepe buigpees tijd krijgt om zich aan te passen.

Als hij nu goed loopt zonder hoefijzers is de kans klein dat hij er pijn aan krijgt.

Groeten,
Frans

Piet schreef op woensdag, 26 januari 2005, 18:10:


Probleem is dat het een beetje op losse schroeven is komen te staan of datgene wat er op een rontgenfoto te zien is wel met hko te maken heeft. Er zijn teveel paarden die perfect lopen en waarbij men bij een routinefoto ineens 'ontdekt' dat het paard hko fase 4 heeft, en andersom eveneens paarden die stokkreupel zijn waarbij op de foto niets is te zien. Maw, wat is het eigenlijk dat we op de foto denken te zien?
Daarbij het beeld dat er geen sprake is van kreupelheid (tenminste, heb je niets over gezegd). Is Don een van de vele paarden die volgens de foto hko heeft maar niet de verschijnselen ervan heeft?


hko (als we even uitgaan van het idee dat het datgene is wat we op de foto zien) is geen gewrichtsprobleem maar een pees die over een bot heen schuurt. De schade kan dus aan de pees, het bot, of allebei zijn. Dat glucosamine heilzaam is tegen artrose neem ik van je aan, maar hko is niet een normale artrose. Het is dus maar de vraag of het bij hko een heilzame werking heeft. Ik heb aardig wat over hko gelezen maar ben noch bij de traditionele noch bij de natuurlijke stromingen het goedje tegengekomen als 'mogelijk heilzaam'.


Ok.


Ik denk het wel maar nogmaals, ik ben het middel nog niet tegengekomen bij hko-gevallen dus heb geen idee of het wat doet.


Volgens alle natuurlijke bekappingsmethode is hko te genezen.


Als het middel geen bijwerkingen of andere nadelen heeft kan het wellicht geen kwaad.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op zaterdag, 29 januari 2005, 20:06:


Maar hoe was dat 'vroeger'? Even ervan uitgaande dat we niet in drie generaties tijd hele andere paarden zijn gaan fokken.


Hoe donkerder, hoe hoger de warmteopname. Onze huidskleur is geen goed vergelijk omdat daar de wering van UV prioriteit heeft tegenover de warmteopname in direct zonlicht.


Ja, want die zijn zeldzaam (en niet voor niets)..


Nee, minder warmteopname.


Vooral omdat ze wit zijn.... En omdat het geen zenuwlijers zijn. Mijn Kuvasz had ook nauwelijks last van de hitte (maar hield zich op die dagen wel opvallend rustig).

Groeten,
Frans

Hoi iedereen,

Ik heb even een paar verbeteringen aan het forum aangebracht:
1) Je kunt nu een specifiek berichtnummer opgeven waar je heen wilt.
2) Als je op de nieuwe knop 'volgen' drukt krijg je alle voorgaande berichten over hetzelfde onderwerp te zien. (Dat lijkt al aardig op de 'per onderwerp lezen' methode van andere forums, he?)
3) De nieuwe knop 'markeren' maakt het mogelijk om berichten in een 'wachtrij' te plaatsen. Boven de knoppen met 'vorige' en 'volgende' enzo komt dan een lijstje te staan met berichten die je hebt gemarkeerd. Als je dan op zo'n berichtnummer klikt dan ga je daar gelijk weer naar terug. Doel is om, als je ergens op wilt reageren, eerst verder te lezen (om te zien of iemand anders al een antwoord op heeft gegeven) en daarna eventueel terug te kunnen keren naar het bericht waar je op wilt antwoorden.

Groeten,
Frans

Hoi iedereen,

Ik heb even een paar verbeteringen aan het forum aangebracht:
1) Je kunt nu een specifiek berichtnummer opgeven waar je heen wilt.
2) Als je op de nieuwe knop 'volgen' drukt krijg je alle voorgaande berichten over hetzelfde onderwerp te zien. (Dat lijkt al aardig op de 'per onderwerp lezen' methode van andere forums, he?)
3) De nieuwe knop 'markeren' maakt het mogelijk om berichten in een 'wachtrij' te plaatsen. Boven de knoppen met 'vorige' en 'volgende' enzo komt dan een lijstje te staan met berichten die je hebt gemarkeerd. Als je dan op zo'n berichtnummer klikt dan ga je daar gelijk weer naar terug. Doel is om, als je ergens op wilt reageren, eerst verder te lezen (om te zien of iemand anders al een antwoord op heeft gegeven) en daarna eventueel terug te kunnen keren naar het bericht waar je op wilt antwoorden.

Groeten,
Frans

Karin schreef op donderdag, 10 februari 2005, 8:52:


Bij is dat niet zo, maar misschien gebruik je een andere volgorde dan ik. Kun je even aangeven hoe je navigeert vanaf de forum-welkomstpagina?

Groeten,
Frans

Karin schreef op donderdag, 10 februari 2005, 10:43:


Aha. Ok, op de gesloten lijst is ook iets veranderd: Om te lezen als voorheen moet je nu op het berichtnummer klikken. Als je op het onderwerp klikt dan krijg je de hele 'thread' van dat onderwerp te zien.

De reden dat je met 'volgende' weer terug gaat naar de gesloten lijst is dat het enigzins dubieus is wat 'volgende' moet zijn als je alle berichten van een specifiek onderwerp voor je neus hebt. 'Volgende' zou logischerwijs het volgende bericht over dat onderwerp moeten zijn, maar dat is er niet. We kunnen dan ook het eerstvolgende bericht (over een willekeurig onderwerp) nemen, maar dan is de vraag welke. Als je alle berichten over een specifiek onderwerp hebt staan dan zitten er gaten tussen (de berichtnummers hoeven niet opvolgend te zijn) dus 'volgende' hangt af van welk specifiek bericht je voor je neus hebt. Vandaar dat 'volgende' en 'vorige' je dan weer naar de keuzelijst terugsturen.

Jullie zien het: programmeren is vanuit technisch oogpung een koud kunstje. De grote kunst is om er een logisch werkend programma van te maken. Suggesties zijn welkom.

Groeten,
Frans

susan garritsen schreef op zaterdag, 5 februari 2005, 12:10:


Dit zien we in Nederland erg vaak. Vooralsnog lijkt het erop dat dit komt doordat paarden te weinig over harde bodem lopen (nergens ter wereld vind je een zachtere grond dan onze weidegrond). Hoe leeft deze merrie?

Met Harisha had ik ook dat de zolen van de voorhoeven wat plat bleven, maar sinds kort, nu we zo vaak vorst hebben gehad dat de grond hier knoerhard is (en onze paarden staan 24 uur per dag op t harde) zijn de zolen veel holler geworden. Ook bij de andere paarden merken we vooruitgang.


Wat voor verharde weg is dat? Als het iets is met kleine scherpe steentjes erop lopen veel paarden wat gevoelig. Enige mate van gevoeligheid is niet per definitie verkeerd (we hebben het niet over overgevoeligheid) want het is nuttig dat het paard de ondergrond kan voelen en de makkelijkste weg uitkiest. Maar over normaal asfalt moet een paard goed kunnen lopen.


Als je schrijft dat het na een paar minuten soms beter gaat kan er misschien ook nog wel iets anders aan de hand zijn. Gevoeligheid aan de hoeven wordt (naar onze ervaring) tijdens een rit doorgaans niet minder maar juist erger (maar het is lang geleden dat onze paarden gevoelige hoeven hadden, misschien dat anderen hier andere ervaringen mee hebben). Ik wil niet weer een discussie aanwakkeren maar je merrie is 3-1/2 zeg je, en dat is volgens velen eigenlijk te jong om op te kunnen rijden. Onder andere de pezen zijn nog niet op volle sterkte en de kraakbeenschijven tussen de gewrichten zijn nog niet uitgehard. Wellicht dat dit ook meespeelt.

Groeten,
Frans