Karin schreef op woensdag, 5 januari 2005, 15:48:
>> Het kan natuurlijk goed gaan , maar ik zie er toch wel degelijk
>> een behoorlijk gevaar in..bijvoorbeeld terug kijkend en denkend
>> aan die mensen tijdens het schrijven hier over de noodstop?
>
> Het lijkt me duidelijk dat je gewoon een goede band met je
> rijpaard moet hebben. Dat paard moet "aan de hulpen" staan en
> verkeersmak. Reageren op stem, aan de kant gaan als je dat met
> je benen aangeeft enz enz. Lijkt me voor een gewoon doorgereden
> paard niet zo heel veeleisend of wel? Ik verwacht dat over het
> algemeen al van mijn paardn
Anders praten we denk ik ook niet over zadelmakken paarden?
Waar het mijn om ging is een geheel andere zaak.
>> Er waren er toch echt die een bit nodig hadden om hun eigen
>> paard, dus daar waar ze zelf op zouden zitten al tot stoppen te
>> krijgen...
>
> Ik rij altijd met bit. het lijkt
> me niets fundamenteels aan het geheel veranderen (behalve dan de
> keuze of je met of zonder bit rijd, maar dat is een ander
> verhaal)
Vind ik dus niet zo een geheel andere zaak.
Zoals uit voorgaande discusies blijkt zijn er ,ook hier op PN, een hoop mensen die bewust met een bit rijden.
Een halster vinden ze niet vertrouwd om daarmee de weg op te gaan, ook niet zonder dit handpaard dus.
Als dit de reden wordt om met bit de weg op te gaan, dan lijkt dat voor mij dat het bit niet aleen gebruikt wordt waar het voor bedoeld zou zijn...maar juist om in die critieke situatie ´iets`te hebben waarvan men denkt het paard onder controle te kunnen houden..
Ze zouden dan geen noodstop meer kunnen maken..en dan praten we hier toch ook over paarden die al lang alles zouden kunnen en kennen?
Dan vraag ik me dus af, als je je eigen paard al niet vertrouwd , hoe je dan in hemelsnaam met een 2de paard de weg op wilt gaan.
> IDat ging tegelijkertijd mee naast de fiets,
> op het tempo van de langzaamste hond, op mijn aanwijzingen.
> Jaren gedaan, nooit last gehad. Ik was immers degene die aangaf
> wat mocht en wat niet.
Tja, zo denken er meer...ik ben degene die aangeeft wat wel en niet mag...
Ik niet dus...ik kan alleen maar mijn paard gerust stellen als hij werkelijk in paniek is en het paard vragen het vertrouwen in mijn oordeel over het gevaar te delen..
Als het paard daar niet op vertrouwd heb ik helemaal niks te vertellen, niet zonder bit ...en niet met bit...
>> Het lijkt me , hoe verkeers mak een paard ook is altijd een
>> groot risico om zo je paard mee te nemen , zelf zittend op een
>> fiets of paard.
>> Het hoeft niet aan jezelf te liggen of aan je paard...we zijn
>> nou eenmaal niet de enige weggebruikers...
Denk maar eens aan het vuurwerk wat die etters je achter je paardje gooien omdat dat lache is...
> Nee, maar datzelfde risico loop je toch ook als je alleen jou
> paard rijdt? Het meehebben van een tweede paard lijkt me daar
> geen wezenlijk verschil in maken.
Mijn wel...als ik op mijn paard zit kan ik hem beter geruststellen dan waneer het een eind naast me loopt...dan wordt het al snel een getrek aan een touwtje, waar dan weer de nodig reacties op kan volgen.
Het paard wil vluchten maar komt tot de ontdekking dat het vast zit...hoeveel lijnen en haken zijn er zo al niet geknapt? EEN van de redenen dat men een paard nooit met een touwhalster vast moet zetten...
>> Mijn ervaring is ook dat waneer er een in paniek raakt , de rest
>> gewoon mee gaat doen , al weten ze zelf niet eens wat er is.
>> Dan moet je al een behoorlijke koele kikker hebben als die niks
>> laat merken.
>
> Dus kun je ook niet in groepen rijden voor het geval dat dat
> gebeurt? Ik snap je gedachtengang hierzo gewoon niet zo.
In een groep gebeurd dit dus zeer regelmatig...alles gaat goed tot er een zenuwachtig wordt...dan zie je het effect vanzelf in de groep...en helaas ook het effect van de meeste ruiters uit die groep...
Daarnaast ...kijk eens in een wei waar ze gewoon los lopen.
Als er een opgewonden is doet de rest toch meestal wel mee...nooit gemerkt?
>> Ik moet er niet aan denken om dan tijdens zon ritje een of ander
>> vreemd landbouwvoertuig tegen te komen, zeker niet als je er
>> meerdere meeneemt...
>
> Ik vind een eng landbouwvoertuig niet zo een probleem, ze
> reageren er niet op. Het rijpaard iig al niet en het tweede
> paard daardoor ook niet.
Tja...dan heb jij een fantasties paard...de mijne kan een hoop hebben maar schrikken toch echt wel eens ergens van hoor...als dit niet zo zou zijn zou ik me eigenlijk pas echt zorgen gaan maken.
Het zou voor mij inhouden dat mijn paard iets mankeerd? Het is en blijft een vluchtdier en als die zeer natuurlijke reactie van opgewonden zijn, zelfs bang zijn, over iets vreemds er niet meer is....dan heb ik een dood paard?
Net als dat het paard op mijn let, doe ik dat anders om ook.
Ik weet dat mijn paard vele male beter hoort en instinctief al op een afstand vreemde zaken waarneemt die ik nog niet eens zie...neem die hond maar, verstopt en doodstil achter de heg langs die drukke straat die het oww zo leuk vind ineens te gaan blaffen als je er voorbij komt...
Dus als ik niet meer op mijn paard kan vertrouwen klopt er iets niet meer in mijn verhaaltje.
>> Waarom?Alleen voor de gezelligheid onderweg?
> Bijvoorbeeld. Maar ook voor conditieopbouw zonder
> ruiterbelasting. Of na herstel na een ziekte/blessure.
Daar zijn vele manieren voor natuurlijk...in mijn ogen dus veiliger manieren
Of voor
> tijdsbesparing, je doet twee paarden in de tijd van eentje.
En das er nou net een waarvan ik denk....tijdsbesparing???? Hallo, wakker worden...ik wilde toch een paard, mischien wel 3 ....dan weet ik dat dat tijd gaat kosten en heb ik daar rekening mee te houden.
Daarnaast vind ik het juist leuk om zo veel mogelijk tijd bij deze beesten door te brengen, ik wil niet voor niks verhuizen...
En
> boven alles, het is gewoon leuk, voor de mens, maar zeer zeker
> ook voor de paarden. Die gaan liever met zijn tweeen op stap dan
> alleen!
Dat het leuk zal zijn zal ik niet ontkennen...maar ik blijf er toch de nodige risico´s inzien.
> Wanneer je de kans hebt, kom dan alsjeblieft een keertje kijken!
> Ik wil je geen handpaardfreak maken,
Mwha ,wil best wel een keer op de thee komen hoor maar ik denk niet het je lukken gaat om mij een handpaardfreak te maken, net zo min als dat ik bijv. weer een spring freak zal worden, die tijden heb ik gehad...en heb daar de verkeerde dingen van ingezien, hetgeen het gevolg heeft dat ik nog steeds zeer veel spijt heb dat ik mijn paarden zo hoog heb laten springen in zon kleine ruimte....alleen omdat ik niet nadacht..
maar ik vind het jammer dat
> je het als gevaarlijk ziet. Zeker omdat ik het gevoel hebt dat
> dat komt uit gebrek aan vertrouwen in je paard(en).
Ondanks dat ik echt het makkelijkste paard niet heb uitgekozen, heb ik zeker geen gebrek aan vertrouwen in mijn paard,daar is tenslotte mijn hele rijden op gebaseerd, als je wat stukken van mijn terug leest en mijn onderschrift bekijkt... zul je dat begrijpen.
Vertrouwen hebben in je paard is naast geduld voor mij juist hoofdpunt 1, zonder dat bereik je niks. Daarna komt hoofdstuk 2...das het vertrouwen VAN je paard verdienen !!
> Handpaardrijden is net zo gevaarlijk of ongevaarlijk als je het
> zelf maakt. Dat geld toch altijd met de omgang met paarden?
Tja, dat klopt...en dus doe ik dat wat ik te gevaarlijk vind maar niet?
Niet alleen voor het gevaar dat ik er in zie voor mijn paarden, maar ook nog een beetje aan de mede 2beners die ook nog ergens over straat lopen.
>
> Groetjes Karin
Gr. Nick
met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer
Warboel
