Hans van Keeken schreef op maandag, 3 januari 2005, 13:26:


Oei, ooit stond in de krant, jongen 14 aangeschoten (dat was mijn neefje) aangeschoten was ie, maar niet door de drank. Die had de hagel in zijn gezicht zitten. Ik heb ook de hagel ooit eens om mijn oren gehad, en het paard op zijn kont. Was niet echt een fijne ervaring.
Hier in het natuurgebied wordt ook gejaagd, paar honden groeppie jagers, en dan met zijn allen achter fazant ofzo aan. Als ze hem raken is het beest niet eens meer te vreten, zo vol met lood zit ie dan. Er wordt hier ook wel verantwoord gejaagd, laatst nog, kwam er een jager informeren of we een gewonde ree hadden gezien, daar waren meldingen van gemaakt. Wij hadden hem niet gezien, maar als een dier uit lijden verlost moet vind ik het alleen maar eerlijk. Ook stropers heb ik niet zo een moeite mee, die stropen om te bikken. Maar ik heb gewoon moeite met de jacht tot plezier, plezierjachten (niet die waar de brug voor open blijft, alhoewel die ook irritantzijn) dus. Een dier vol met lood gaat zinloos dood. Wordt niet gegeten, gaat niet naar poelier of wat dan ook. Daar heb ik dus wel moeite mee.

Groeten Esther

Hoe is het nu met de zieke paarden??
Ik hoop dat ze opknappen!

Groeten Esther

sannie schreef op dinsdag, 4 januari 2005, 14:57:


Hallo Sandra

Wij zijn bij de geboorte geweest van Brella, dat is echt geweldig.
Toen ze 14 maanden was hebben we haar afgespeend, ze dronk eigenlijk meer voor de lol, en Falka begon wel in te teren, en had er eigenlijk ook wel genoeg van. Vaak jaagde ze Brella zelf al weg. Het heeft voor Brella geen enkel probleem gegeven, die heeft een keer geprobeerd te drinken bij Björk, maar die bar was dicht. Eigenlijk maakte het Brella ook niet zo veel uit, ze is niet gaan roepen of zoeken. Voor Falka was het probleem groter, die schoot gewoon vol bij het zien van Brella, dan druppelde de melk gewoon op de grond, dus we hebben Brella toch een paar weken in een andere groep gezet. Ik heb wel gezien bij veulens die veel jonger zijn dat die wel een probleem hebben met afspenen, die lopen maar te roepen, dat heeft Bret dus niet gedaan, die vond het eigenlijk wel prima, en ze voelde zich ook al heel zelfstandig. We laten Bret niet met rust, maar veel hoeft ze niet, het is af en toe wat wandelen, voetjes geven, en we clickeren wat met haar. Door het wandelen leert ze enorm veel, de eerste keren vond ze veel dingen levensgevaarlijk, vijvoorbeeld gele bloemen in een bloembak, toen ze daar gewoon langs ging, stonden er ineens rooie bloemen in, oeps dat was eng! Of een kano die ineens op de kant ligt i.p.v. in het water, stel je toch voor dat er een monster onder zit. Nu schrikt ze eigenlijk nergens meer van, of het moet een aanhanger zijn met felgekleurde tonnen, maar schrikken is het eigenlijk niet, meer zoiets, ik ga er NIET langs. Uiteindelijk gaat ze wel, maar eerst even moeilijk doen en wachten of er niet iets uit komt springen. Ze is nu al ruim anderhalf.

Groeten Esther

Moniek schreef op woensdag, 5 januari 2005, 19:29:


Ja dat bestaat voor hengsten. Ik denk dat Egon precies weet hoe die operatie heet. In Emmeloord doen ze het geloof ik, maar er wordt idd vreemd van opgekeken. Het heet iets van huppeldepupvectomie.
Bij merries heet het trouwens ook castratie als je alle onderdelen weghaalt, en anders ook iets met vectomie.
Bij pismerries gebeurt dat wel.

Groeten Esther

wendy roovers schreef op woensdag, 5 januari 2005, 19:49:


Ik zou dit seizoen gewoon doorgaan met wat ie is gewend, dus met deken. Volgend seizoen kun je een goede vacht gaan kweken, maar niet in de winter ineens deken af doen. Dat is vragen om problemen.

Groeten Esther

wendy roovers schreef op woensdag, 5 januari 2005, 21:54:


Tsja blijft toch een hele goede vraag, weinig doorbloeding, of ontsteking, wat is er eerst, komt het door te veel suikers, of door te veel eiwit? Een vergiftiging is het zowiezo, ook merries die aan de nageboorte blijven staan kunnen hoefbevangen worden. Ik vind het ook een hele goede vraag.
Ik zou er ook niet zomaar een antwoord op kunnen geven. Ook niet waarom het juist in de hoef komt.

Groeten Esther

Trudy schreef op donderdag, 6 januari 2005, 0:37:


Trudy wat onvriendelijk allemaal, wat heeft dit in godsnaam voor nut?
Lees het stuk een goed door hier op de website over "heeft mijn paard het koud." Daar kun je ook lezen wanneer een paard zijn vacht aan maakt. Je zou een sukkel zijn als je dat biologische ritme naast je neer legt. En het dus even beter weet dan moeder natuur. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat dit paard ziek wordt door een dubieus advies. Nu de dagen weer langer worden begint het paard trouwens weer het het aanmaken van een vacht voor het nieuwe seizoen, en dat wordt beslist geen winterjas.
Ik heb geen idee waarom je zo agressief schrijft, is toch nergens voor nodig. Ik ben nog steeds nieuwgierig naar de wormkuur waar Vera ziek van is geworden, ik ben nogal hard op zoek voor je gegaan, maar ja als ik toch een sukkel ben, weet ik ook niet of dat nut heeft. Ik hoop in ieder geval dat Vera weer snel opknapt. En blijf benieuwd naar de wormkuur, als bevangenheid de bijwerkingen zijn kunnen wij sukkels misschien voorkomen dat er meerdere paarden slachtoffer van worden.

Groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 6 januari 2005, 13:24:

Jolijn Zegwaard schreef op donderdag, 6 januari 2005, 13:24:


Twijfelen ga je zelfs steeds meer doen Je bent nooit uitgeleerd. Iedere keer weer leer je dingen bij, en af en toe krab je je eens achter je oor omdat je ineens beseft dat je het bijvoorbeeld een jaar geleden heel anders aan pakte. Ook kwa rijden leer je iedere keer weer iets bij of af. Je bent gewoon nooit uitgeleerd.

Groeten Esther