Eleonora Marx schreef op donderdag, 16 december 2004, 18:22:



Hm het blijven natuurlijk dieren met vluchtinstinct. Ik denk dat er altijd wel een situatie te bedenken is waarbij je je paard niet onder controle kunt houden. Ik zelf denk, na dit stukje, dat je dus misschien wel meer risico loopt op een boete als je zonder bit rijdt omdat men dan gauwer aanneemt dat je gevaarlijker bezig bent dan iemand met bit en slofteugel of martingaal...

ik heb besloten een veulentje te kopen komende zomer.
Dit met name omdat ik een paard wil zonder geschiedenis. daarnaast wil ik graag het paard van jongs af aan bekend maken met enge dingen zoals plastic en zo. En lijkt het me heel mooi om zo'n dier op te zien groeien en samen echt van het begin af aan iets op te bouwen. Het liefst zou ik bij de geboorte zijn, kunnen imprenten en hem wat langer bij de moeder laten dan de standaart 4 maanden.
Nu zijn mijn vragen:
Speent een merrie haar veulen vanzelf af? En zo ja, na hoeveel maanden ongeveer? (dan kan ik de eigenaar van de merrie vragen of het veulen ongeveer zo lang bij de moeder mag blijven)
A
ls het veulen bij de moeder weg moet, is het dan het beste om hem in de opfok te laten of liever is een gewone weide met een gevarieerde kudde?

Heeft het jullie voorkeur het veulen tot 3 of 4 jaar echt met rust te laten, en pas daarna overal aan te wennen? of is het beter dit regelmatig te doen met het jonge dier?

Dit gewoon zodat ik weet welke stalling ik moet zoeken en wat ik moet overleggen met de eigenaar van de merrie (is namelijk een vriend van mij).

groetjes sandra

iebie schreef op dinsdag, 11 januari 2005, 19:59:


Hm, denk dat je dat boek linea recta naar marktplaats kunt verhuizen. Ik heb de moeite genomen het helemaal te lezen en heb versteld gestaan wat een rare dingen erin staan...
De medewerking van pat parelli zegt weinig. ookal vind ik zijn methode goed, zijn huisvestingsideeen zijn volgens mij niet altijd zo natural.
Mede doordat Parelli's naam erop stond heb ik het boek gekocht. Voelde me flink in de boot genomen.
Maar op zich is het niet zo'n slecht idee het even door te lezen. Kun je je kritische oog even trainen: Waar? of niet waar?
kijken hoe vaak je: niet waar kunt antwoorden he!

t buntertje schreef op donderdag, 13 januari 2005, 19:13:

Gewone letters zijn een stuk makkelijker te lezen
En waarom voer je je paarden niet gewoon gras? Sobere paarden kunnen over het algemeen best op hooi en gras leven. (andere paarden ook wel hoor)

zo dus?


(duim, duim, duim)

Hoi Ingrid.
een half jaar geleden ben ik bij zo'n bloedpony-bedrijf geweest. Mn vriend had geregeld dat ik daar de paardjes mocht verzorgen (wist hij veel wat daar gebeurd).
Op zich hadden de paardjes loopstallen, de grotere paarden zelfs hele behoorlijke en mochten ze de hele dag lekker met de hele kudde (200 paarden) op een gigantische weide spelen. Hengst ging er los bij en mocht dekken wie hij dekken wou. Werden merrie niet gedekt dan werden ze op ten duur wel onder dwang gedekt (ai!!!)
Maar goed, afgezien van de liefdeloze behandeling en misschien wat veel paarden in wat kleine loopstallen... Echt heel afschuwelijk was het niet. Wat jij omschrijft is 10 keer erger.
Er zijn dus nog van zulke bloedponybedrijven die er iets meer aandacht aan besteden. Maar het blijft een afschuwelijke waarheid dat pony's hun hele leven bloed af moeten geven en dat elk veulen wordt geaborteerd. dat laatste wist ik trouwens niet.

Wow, ik ben er even een weekend niet en wat een berg is er na te lezen zeg! Sorry dat ik zo'n (beruchte) meelezer ben en weinig mee discusseer. Ik leer ontzettend veel van jullie maar heb zelf niet genoeg kennis om mee te doen.

Mag ik weer even jullie hulp vragen?

Ik ben met mn verzorgpaard galand nogal vastgelopen wat "Nh-methodes"betreft. Omdat geen enkele manier hem kon interesseren en hij erg teruggetrokken is heb ik besloten dat allemaal te laten varen en met hem te doen wat hij wél leuk vind. Namelijk buitenritjes maken. Doordat ik zo bezig was met grondwerk en die methodes volgen kwam ik daar nauwelijks aan toe.

Zaterdag dus eindelijk weer eens de hei op met galand. Hij was supervrolijk en over het algemeen prima te rijden met halster. Het enige probleem is dat hij geen graspolletje kan laten staan. Met een gewoon hoofdstel kan ik het wel voorkomen (met een harde ruk in zijn mond, AUW!!! dan doe ik dus NIET!) maar met halster kan dat dus niet. Hij trekt in een klap zijn hoofd naar beneden, begint te eten en ik krijg hem nauwelijks meer weg. Als ik hem aanspoor gaat hij wel lopen maar blijft zijn neus bij de grond en duikelt hij bijna voorover, als ik hem omhoog wil "trekken" moet ik zo'n harde ruk geven dat ik een hekel aan mezelf krijg. Omdat ik er na 10 keer toch behoorlijk gek van werd heb ik een tijdje mn teugels iets korter genomen zodat hij druk tegen kwam als hij zijn hoofd teveel richting de grond bracht (op weg naar een graspol???) en soms moest ik dan nog een extra ruk geven om te voorkomen dat hij er niet dwars doorheen trok. Het rijden wordt hierdoor voor mij een stuk minder leuk. Ik wil het graag voor ons allebei plezierig houden.

Ik heb met hem en mezelf afgesproken dat hij mag eten onderweg (op ritten van 3 uur is dat gewoon voor het paard wel zo fijn), maar alleen als hij dat doet terwijl hij gewoon doorloopt. Maar hoe maak ik hem dat duidelijk zonder hem pijn te moeten doen.

Marianne schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 11:53:

hoi marianne.
bedankt voor je tips in afleveringen, hahaha.
Ik dat wat je zegt over het gebruik van een zweepje dat heb ik idd al eens geprobeerd. Hij is normaal gesproken heel goed aan het been. hij is wat sloompjes in zijn gangen maar hij reageert wel meteen.
Ik ben bekend met wat je zegt van been eraan en bij geen reactie een tikje.
ik gebruik daar dan de parelli-fases voor (actieve zit -> been eraan -> touw tegen mn schouders slaan -> touw op zijn kont.) Maar dan gaat hij dus strompelen met zijn neus over de grond en beland soms op zijn knieen doordat hij niet goed uitkijkt. En dat vind ik dus een beetje eng. We zijn hierdoor afgelopen zaterdag zelfs 2 keer bijna gevallen.

Is dit nou een (berucht) "respect-probleem" denk je? Of gewoon simpelweg dat hij gewend is te eten waar en wanneer hij dat wilt en dat hij nog niet snapt dat hij dat niet mag tijdens een buitenrit.

Idunn schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 18:20:


Tja, ik heb wat moeite met die stelling eigenlijk. Rijden is voor mijn gevoel eigenlijk gelijk aan wandelen. Wat moet het uitmaken of ik erop zit of ernaast loop? In beide gevallen moet hij plezier hebben, maar ook meelopen. Rijden is rijden, gaat bij mij dus niet zo op.

Ik dacht daar zaterdag zo aan. Zal ik hem verbieden dat hoge gras te pakken als we rustig naar huis stappen? Hij was al 4 uur onderweg. Ik liet hem een kwartiertje onderweg grazen (afstappen, singel losser etc), langer kon niet want ik had vakantiegangers bij me die ik begeleidde. Maar ik kan me zo voorstellen dat hij al aardig honger moest hebben. De weide is best wel kaal dus vol eten kan niet. Dan vervolgens 4 uur rijden. Zijn maag zal wel behoorlijk leeg zijn. En vooral bij een paard lijkt me dat geen fijn gevoel omdat deze er immers op gebouwd zijn de hele dag te eten.
Daarnaast vind hij hier en daar een hapje nemen gewoon heel leuk om te doen. En normaal gesproken houdt hij gewoon goed tempo, behalve dus af en toe als het er té groen uit ziet. dan gaat hij ervoor stilstaan.
Maar ja, je moet wel ergens een grens trekken natuurlijk. En dát is zo lastig. Ik wil het leuk houden voor hém, maar ook niet constant moeten opletten of hij niet stil gaat staan. (uiteraard zal ik om het hem af te leren dat misschien wel even moeten doen)

boers sandra schreef op dinsdag, 25 januari 2005, 15:28:


Hoi Sandra.
Een berucht respectprobleem... Hmmm...
Klinkt serieus
Zoals ik in mn eerste mailtje al zei (en jij eigenlijk wel zou moeten weten, of je herkent me nu niet van msn) heb ik al het grondwerk en Nh-methodes al wel met hem gedaan. Maar omdat Galand steeds heel terughoudend was en er heel bar weinig plezier aan had heb ik dus besloten om te kappen met al die oefeningetjes en gewoon te genieten van de tijd die ik met hem kan besteden. Niets geen frustraties omdat hij chagrijnig is, of zo vreselijk sloom is, of omdat constant zijn oren troosteloos opzij hangen. Ik wil plezier met hem maken.
Als ik WIST dat galand baat zou hebben bij grondwerk dan zou ik wellicht ermee doorgaan. maar zoals ik zaterdag merkte hoe vrolijk en opgewekt hij eindelijk sinds maanden was omdat hij naar het bos mocht, denk ik dat ik de oplossing niet bij grondwerk an sich moet zoeken.
Ik heb verder namelijk nergens problemen. Meneer loopt los met me mee, komt altijd naar me toe, dringt zich nooit op, bijt niet, trapt niet, zet geen stap verkeerd. Alleen dat grazen, dat is zo lastig...

Karin schreef op woensdag, 26 januari 2005, 14:55:


Ik wel dus. Tenminste, zo af en toe. Het is nu eenmaal zo dat er klanten zijn die graag buitenritjes maken en dan ga ik als 'begeleiding" mee. Crossen, nee dat niet hoor. Voornamelijk stappen, korte stukjes draven en als mn gezelschap goed kan rijden een galopje (mits het geen dagtocht is)


Galand staat dus wél de hele dag in de wei en krijgt 's nachts op stal onbeperkt hooi. Ik denk dat Galand het als onrechtvaardig beschouwt als ik hem verbied af en toe te eten.
Nu mag hij van mij best eten, daar heb ik geen problemen mee. Ik heb er alleen wel problemen mee als hij stil gaat staan en niet meer vooruit te krijgen is.
Mijn vraag was dus allereerst of ik de oorzaak en daarmee de oplossing moest zoeken bij mn relatie met Galand (respectprobleem dus, even kort door de bocht) of dat hij simpelweg niet begrijpt dat al dat lekkere gras niet voor hem is.

Ik ben blij dat jullie me hebben duidelijk gemaakt dat ik dus concequenter moet zijn in het toelaten en verbieden. dit wel, dat niet...
ik ben alleen benieuwd of ik galand een mooie tussenweg zou kunnen leren dus: wel hier en daar een hapje, maar niet stil gaan staan. Dus dat hij alleen een hapje mag nemen als deze op de route ligt en in de gang waarin we rijden te pakken is.

groetjes sandra

Hoi Trudy.
Wat kun jij je opwinden zeg. naja goed.
Ik vind nog altijd dat ik geen domme vraag heb gesteld (domweg omdat er geen domme vragen bestaan). Dit is geen vraag geweest naar de bekende weg en ook geen vraag die lijnrecht tegenover PN-gedacht staat, dus ik denk niet dat het verkeerd was om het hier te posten.
Voor jou is het misschien zonneklaar hoe je band met je paard is, voor mij (die maximaal 2 keer per week naar galand kan omdat er nou eenmaal 200km tussen onze huisvestingen zit) is dit bij dit paard gewoon niet zo duidelijk. Ik woon nu eenmaal niet bij galand, en ik ken Galand nog niet zo goed. Is dat een probleem? Begint niet iedereen zo?
Sjonge zeg...

Tja, ik kan het allemaal gewoon niet zo "volwassen" verwoorden als sommige anderen hier.
ben ik daarom minder? Moet ik daarom mijn mond maar houden en me alleen nog scharen onder bokt? Mag ik daarom alleen nog maar meelezen? Gewoon omdat ik nog maar 21 ben, mn woorden niet altijd kan vinden en niet vol trots kan roepen dat ik 30 jaar ervaring heb?
Ik probeer hier te leren van alles wat Marianne, Petra, Pien, Egon, jij en al die anderen vertellen en uitleggen. Ik ben misschien in jou ogen dom, nou goed. Zie het dan zo: ik doe mn best om met jouw en andermans kennis slimmer te worden.

In simpele woorden mijn gedachten hierover.

sandra