Is het niet veel beter om met een afvaardiging van dit platform Ouwehand te ondersteunen?

Ilma Meijer schreef op woensdag 2 september 2009, 23:41:


Dit kan ook. Door de vaseline worden de korstjes weker. Daarna wassen met betadineshampo en laten drogen, om vervolgens de plekken weer soepel te houden met vaseline. Daar zit het hem eigenlijk in. De huid is week en kapot, waardoor er korstjes komen. Door de huid soepel te houden, zodat deze niet telkens open barst, kan de huid genezen.

FaberSmid schreef op donderdag 3 september 2009, 20:34:


Zullen we iedereen die een chemokuur moet ondergaan ook maar gelijk afknallen?

FaberSmid schreef op vrijdag 4 september 2009, 21:29:


Denk jij dat echt? .... niet reageren is een teken van onwetendheid ...
Wat dacht je van: er boven staan!

Britt Claeys schreef op vrijdag 4 september 2009, 23:59:


Ja dit herken ik. Heb ooit 4 maanden op een pensionstal gestaan en daar kreeg ik les van een daartoe bevoegde instructrice. Na afloop van de les liep ik altijd met Jeen aan de hand door de bak te stampen en dan loop ik meestal te kletsen tegen hem en een beetje te kroelen en te frunniken. Meestal liep ik dan alleen, maar één keer was die mevrouw er bij en moest daar wel om lachen op een niet aardige manier. Ik was een beetje verbaasd en vroeg of zij dat nooit deed met haar paarden. Het antwoord: ik "knuffel" nooit met mijn paarden! ... en ze liep pardoes weg, mijn achterlatend met een gezicht van "nou moe!"

Cindy Helms schreef op zaterdag 5 september 2009, 9:11:


Of bokt als hij ergens in zijn lijf pijn heeft en de oefening pijn doet. Bokt hij aan iedere kant of aan één kant?
Hij kan ook bokken uit verveling, dan is het een soort afleidingstactiek van het paard. Ik heb er hier één staan die van afwisselend werk houdt, dan houdt hij zijn koppie er bij. Als het te eentonig wordt, gaat hij zelf dingen invullen en kijkt hij wat het effect van zijn aktie is Lolletje trappen en spelen houdt hem scherp en allert. Super intelligent en meedenkend paard. Dat zou ook kunnen hé?

FaberSmid schreef op zondag 6 september 2009, 19:58:


Heb jij nu echt niets anders te doen? Wat denk je hiermee te bewijzen?
Dan zal deze blerende Anja je eventjes met de feiten om de oren meppen (tja, je bent blerend of je bent het niet hé?):
Is het je misschien opgevallen dat Trudy inmiddels weer vrolijk schrijft? Mensen schrijven soms dingen waar ze hier goddank weer op terug mogen komen. No hard feelings. Hier is geen haat of nijd, soms wel een discussie op het randje, maar altijd met een doel en ja ... dan spelen de emoties soms een beetje hoog op. Eventjes wennen voor jou hé?

Martina schreef op maandag 7 september 2009, 8:50:

Ilona Kooistra schreef op maandag 7 september 2009, 9:58:


Leuk om te lezen. Ik doe dat ook met Nolasco, die nu 3 jaar is en een rotperiode achter de rug heeft. Wij (mijn dochter en ik) hebben besloten Nollie de ruimte te geven. Inderdaad in het weiland mijn ruimte te laten respecteren en veel positieve aandacht te geven (praten, krabbelen). Ook vindt hij het leuk om een spelletje te spelen. Ik zie het aan zijn koppie; gaat hij recht voor je staan, alles op scherp, zo van "toe dan! pak me dan", als ik dan iets gebogen op hem af loop ("ik ga je pakken"-face er bij natuurlijk), dan wordt hij helemaal happy-peppy en gaat dan als een speer er vandoor om weer terug te komen en dan moeten we het natuurlijk weer doen! Geloof me, deze jongen stond toen hij bij ons kwam meer op zijn achterbenen dan op vier benen! Gewoon laten uitdollen en heel veel positieve aandacht en spelen, maar wel uit mijn ruimte blijven en ik ga niet wijken voor je vriend! Prachtig mooi dier, maar mijn dochter mag hem tzt inrijden