e m kraak schreef op donderdag 16 oktober 2008, 12:36:
> Maar wat ik nu zo vreemd aan het hele verhaal vind... ik ken
> geen enkel paard, zelfs niet uit de litteratuur (ik bezit maar
> 1 verwarrende vermelding van de Shetlandeilanden waar de ponies
> gebruikt werden voor wier-oogst, maar onduidelijk is of dat ook
> aan de ponies zelf gevoerd werd), zelfs niet van
> begrazingslocaties die daar bij uitstek geschikt voor lijken,
> die uit zichzelf besluit maar eens zeewier te gaan grazen.
> Wat bezielt mensen hun paarden zeewier te voeren?
schaarste aan andere voedermiddelen, in eerste instantie gras/kruiden/twijgen
ligt redelijk voor de hand op die windandsalswept eilanden als
de shetlands of ijsland
waarom kregen volgens bronnen arabische volbloeden bij de bedoeïnen
palmtakkten en dadels maar ook gedroogd kamelenvlees ?
> Toch net zoiets als je paarden stokvis voeren, zoals op IJsland
> gebruikelijk was? Dit laatste kan ik nog een stuk natuurlijker
> voedsel vinden omdat paarden wel degelijk (als "herbivoor" dus)
> dierlijk eiwit eten als ze het kunnen krijgen. Maar zeewier is
> me echt nergens van bekend, zelfs niet uit IJsland.
misschien heeft nooit iemand het de moeite gevonden om het
in geschrifte te vermelden,
niet alles wordt genoteerd en bijgehouden
anders waren we nu nòg slimmer (ahum)
en wat nou om die stomme langharige altijd-natte dwergponnies
die daar buiten in de stormwind maar wat lopen te vreten
whatever vreetbaar is
terwijl de venten uit vissen zijn en de wijven de was doen ?
je zal er maar aanspoelen (géén zinnig mens gaat er toch uit zichzelf naar toe)
dan denk je meer aan een borrel
dan aan wierschransende ragebollen....
Warboel
