Frans Veldman schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 9:09:


Hmm, dat is grappig. ik heb me ook een tijdje verdiept in clickertraining en toen vond ik een yahoo-forum "PNHclickers". De mensen op dit forum combineren dus Parelli met clickertraining. Zoals jij het stelt kan dus dus eigenlijk niet zo goed omdat parelli voornamelijk gericht is op het principe wijken voor druk.

Caroline schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 15:17:

Vooralsnog alleen in het engels, maar volgens mij is een nederlandse versie van het boek wel in de maak.

Nee, het is juist goed dat ze stopt met achteruitlopen. Dit is juist de bedoeling. Het idee is: Je geeft druk, en zodra ze doet wat je vraagt (dit ka zijn een poging tot achterwaarts, maar als ze het principe eenmaal snapt kun je ook 5 stappen of meer gaan vragen) laat je de druk wegvallen en aai je haar. Dit heet rub to a stop (ofwel aaien naar een stop) door de druk weg te halen, beloon je haar met rust en geef je haar zo te kennen dat ze heeft gedaan wat je vroeg. Door meteen te aaien zorg je ervoor dat ze niet jou hand zal gaan ontwijken.

stopt ze doordat ik geen druk meer geef
het aaien dus. Stopt ze niet, gewoon zacht blijven aaien, eventueel ook op de hals, stel haar gerust en als ze eenmaal stilstaat geef je haar een minuutje of langer de tijd om erover na te denken. Ga niet aan het halster zitten om haar tot stilstand te dwingen. laat haar zelf ontdekken dat ze alleen maar de druk hoeft te volgen en stil mag staan als je haar aait.


gewoon hetzelfde doen als eerst. Eventje rust geven zodra ze stilstaat, dan weer opnieuw beginnen. op ten duur zal ze heus wel ontspannen en kun je langzaamaan steeds het stopmoment ietsje rekken.

heb ik het zo heeeeel duidelijk uitgelegd

groetjes!
sandra

Frans Veldman schreef op woensdag, 1 september 2004, 21:37:


Hoi Frans.
Toen mijn pony kreupel was (bleek uiteindelijk zijn rug te zijn, maar goed) werd er ook een buigproef gedaan die hij niet goed doorstond. Vervolgens moest ik van de veearts elke week deze proef zelf doen.
maar ik weet nog steeds niet waar deze proef dan wel voor dient. Kun jij me dat misschien evrtellen.
in elk geval dus niet voor HKO?

Frans Veldman schreef op donderdag, 2 september 2004, 10:50:


uhm, het ministerie is volgens mij momenteel bezig wél een beloning uit te loten voor brave rijders.

Danielle van den Heuvel schreef op Thu, 02 Sep 2004 12:33:39:


hoi danielle.
volgens mij uit jij hier een hele "gevaarlijke" mening hoor.
wat heeft het bonfire dan voor goeds gedaan volgens jou? En waarom neem je aan dat een paard niet zonder ijzers internationale wedstrijden kunnen doen, simpelweg OMDAT je het niemand hebt zien doen?
Onlangs hadden we nog een discussie over springen met of zonder ijzers... daar wist toch iemand te vertellen dat een paard zijn balans even moest hervinden maar dan geen problemen meer had met bochten lopen onder gras. Of ben ik nou in de bomen?

groetjes! sandra

Michiel schreef op vrijdag, 3 september 2004, 9:37:

zoals Mark Rashid zo duidelijk gezien heeft bij zijn

Ondanks dat ik veel Parelli-technieken gebruik bij Galand, heb ik me die vraag ook meerdere keren gesteld. Ergens klinkt wat je zegt wel logisch. Kinderen met "agressieve" ouders, die met straffen smijten zijn over het algemeen ook opstandiger en onrustiger als kinderen met ouders die het kind belonen ipv straffen.
Maar waarom zie ik dit in de praktijk met paarden dan niet? Ik ben nog niet zo ver, maar ik ga regelmatig naar demonstraties van Parelli-instructeurs en zie dan meewerkende vrolijke paarden die niet van hun baas weg te slaan zijn (bij wijze van natuurlijk).
hoe verklaar je dit dan?

Inge Teblick schreef op vrijdag, 3 september 2004, 10:23:

Ik zie brave, gehoorzame paarden, die geen

Ik wil inderdaad graag een braaf en gehoorzaam paard. Maar eentje die best initieven durft te nemen. Ik heb ook niet gemerkt dat door Parelli een paard geen eigen initiatieven meer heeft.
Wat Ilona en Frans ook al vertelden. Inderdaad, heb ook hem bezig gezien met Harisha, ziet er niet uit als een onderdrukt paard, zonder eigen wil. Integendeel, Harisha liep uitdagend rond, durfde prima eens naar de andere paarden te kijken, maar hield daarbij Frans ook in de gaten en reageerde netjes op zijn hulpen. Frans liet harisha ook vrij daarin en gaf haar de tijd om om zich heen te kijken en weer de aandacht op hem te richten.
Ik denk dat het zo ook moet. Parelli leert je technieken om met je paard te communiceren, net zo goed als jij dat doet met clickertraining. En dan is het aan jezelf wat je ermee doet.
Verdiep je je in de theorieen die erachter zitten en pas je alles toe zoals Pat parelli dat heeft bedoeld dan krijg je een paard dat braaf is, je vertrouwd en dat echt nog wel initiatief durft te tonen.
Maar het is dan wel heel belangrijk dat je bijvoorbeeld op tijd druk loslaat en paard veel met rust beloont, etc. Doe je dat niet, tja misschien krijg je dan wel zo'n paard als jij hierboven beschrijft.
Maar ja, is dat niet altijd zo? als je clickertraining niet goed toepast krijg je toch ook een opdringerig paard, zoals Frans zijn "vooroordeel" was?

(sorry ben niet zo goed in alles omschrijven, maar hopelijk is het begrijpelijk)

groeten sandra

Ineke Klootwijk schreef op vrijdag, 3 september 2004, 16:35:


Hoi Ineke.
ik heb toevallig vandaag het boek "het paard als partner" gekocht. Alhoewel ik over de meeste methodes alwel het een en ander weet is dit een erg handig, leerzaam en duidelijk boek waarin 6 methodes waaronder Monty Roberts, Parelli, Hempfling, TTeam, Centered riding, en Emiel Voest (heb ik ze nu allemaal???) worden uitgelegd en waarin je goed de overeenkomsten en de verschillen kunt analyseren.
Misschien ook handig voor jou.

gegroet, sandra