Michiel schreef op maandag, 30 augustus 2004, 17:00:

*************
Verrassend (leuk) onderwerpje.

Ja hoor, ik rij zeker wel, ook als de weersvoorspelling regen is (geen mens te zien dan in het bos). Ik probeer altijd wel om droog weg te gaan, heb wel een hekel aan in de regen moeten opzadelen en opstappen, lijkt me voor m'n paard ook niet zo fijn, om nat opgezadeld te worden, ivm zand en dergelijke, wordt ook zo'n smeerboel. In winterregen zul je me niet snel vinden, dan houd ik het niet warm. Maar ik vind het daarentegen heerlijk om in zomerregen te rijden (van het soort waar je niet koud van wordt) en dan rijd ik meestal gewoon door als een bui me overvalt. Mijn paard vind lichte en "gewone" regen prima, maar harde regen is voor hem niet lekker, dan schuilen we meestal onder een boom tot het ergste geweest is.

Regenkleding, nee dat vind ik vreselijk. Alleen een regenjas doe ik wel es, maar het water loopt dan juist in je zadel, en je zit dan gewoon in het water! Niet fijn, maar met een regenbroek rijden lijkt me helemaaaal niks. Ik heb zelf een plastic weggooi-ponchootje bij me voor als het me onverwachts overvalt, maar heb dat ding nog nooit gebruikt, meestal draaide het er toch gewoon op uit dat ik me nat liet regenen en dat ik of zeiknat of inmiddels weer opgedroogd thuis kwam.

Ik heb gelukkig wel de luxe nu van heel veel paden kunnen kiezen, dus als het erg dreigt of hard regent, kan ik altijd een korte route terug nemen.

Het in de winter warm houden vind ik een groter probleem. Heb ooit weleens met vorst rond -10 gereden, maar kwam echt zo bevroren thuis, dat was voor mij echt te koud. Echt rijden kon dan sowieso niet meer, vanwege de bevroren "schotsen" op de zandpaden, had dat wel gekund dan had ik het misschien warmer gehouden (meer actie). Nu moest het bij stappen en een beetje draven blijven en daar houd ik het echt niet warm bij, ook niet met thermo handschoenen aan. Had echt "vogeltjes" in al m'n vingers en tenen. Wat is dat voor kleding die jij bedoelt?

Twee dingen in 1:

(Cornelie)
Dat zou ik idd ook graag blootvoets willen doen. Maar soms heb je de locomotie keuringen op een grindpaadje en dat gaat voorlopig nog niet. Met schoenen loopt hij verder prima dus ik vind dat zeker een goede oplossing.
*************
Misschien kan ik het wel ergens vinden, maar vind je't vervelend om kort even uit te leggen wat dat inhoudt locomotie keuringen?

(en dan deze van Branki)
************
Bedoelen ze dat dan het gewicht vanuit de beugel naar de voorhand gebracht wordt? Ik kan even niet bedenken wat "WS" zou kunnen zijn, zal toch "voorhand" zijn neem ik aan.

************
Als alles goed gaat met m'n paard en mij, zou ik dat ooit ook graag eens doen, tenminste op laag niveau dan. Vandaar dat ik beide graag wil weten.

Groet Frouk

Michiel schreef op maandag, 30 augustus 2004, 22:18:

****************
Hoe houd jij dan je handen en voeten warm als ik vragen mag? Want het lichaam daar kun je je meestal wel op kleden (bedankt voor de tip), hoofd gaat ook nog wel, maar mijn handen en voeten voelden altijd aan alsof ze elk moment in 1000 scherfjes zouden kunnen springen, van de kou.

Michiel schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:06:


**************
Oeffff, nou, dat werkt bij mij nie hoor , niet bij -10. Leuk dat het voor jou werkt hoor, daarniet van . De een is nu eenmaal meer koukleumerig dan de ander.

Ik had heule dikke thermohandschoenen aan, met daaronder nog dunne wollen handschoentjes , maar bleef toch steen- en steenkoud. De laatste paar kilometer de teugel vastgeknoopt en in stap met handen los gereden in een poging ze gestoken in m'n broek weer een beetje warm te krijgen, maar helaas (kreeg alleen een steenkouwe buik). Nee, hielp niet. Ik zoek dus een andere oplossing.

Hopelijk wordt het deze winter niet weer zo koud. Brrrrrr, niks an die kou. Regen leuk, maar kou? Brrrrrr!

Ilona Kooistra schreef op maandag, 30 augustus 2004, 23:22:

***********

Noop. Maar geloof me, ik heb alles zo'n beetje geprobeerd (wilde erg graag rijden met vorst, juist heerlijk dan) maar niets hielp om m'n vingers warm te houden. Heb weinig reden om aan te nemen dat juist vingerloos dan wat uitmaakt. Heb gewoon erg weinig warmte van mezelf. Moet ook als ik b.v. ga hardlopen dikke wanten aan doen dan, is eigenlijk niet normaal maar ja, als anders je jatten er af vriezen ....

Ik denk dat ik volgende keer maar meteen de teugels ergens vastknoop en een hotpack meeneem. Of zo ...

Piet schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 8:01:
*****************
Uit interesse zou ik graag willen weten hoe je dat dan bij het rijden met de clicker doet? Ik vind het zelf juist heel fijn dat als je op je paard zit, dat je paard dan meebeweegt met alle bewegingen die je lichaam maakt, het voelt zo "samen" aan als het lekker gaat en op een gegeven moment reageert je paard al op je gedachte, en lijkt het alsof het helemaal vanzelf gaat. Ik heb zelf hem dat in beginsel heel geleidelijk aan aangeleerd middels "wijken voor druk". Maar even uit interesse voor jouw methode, die blijkbaar anders is. Bedoel jij nou dat jij die bewegingen wel maakt, maar dat je je paard leert met de clicker om die beweging te volgen (zonder druk te verhogen) of bedoel je dat jij b.v. zegt ik wil links (met een willekeurig teken) en je paard leert om dan ook links te gaan? Krijg jij dan uiteindelijk ook dat "glijdende" gevoel van "samen bewegen" of niet? (sorry voor de plastische omschrijving, kan het niet beter uitleggen dan met dat woord).

Overigens is dit nadrukkelijk niet als discussie bedoeld, maar puur als geinteresseerde vraag.

Van discussies heb ik hier echt even mijn buik vol.

cornelie schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 10:18:

************

Hoe is jouw koukleumgehalte? Om te vergelijken mijn eigen koukleumgehalte: als het 1 graad vriest en ik heb notabene van die speciale berg-wandelschoenen aan (die ademen en waarin je dus geen zweetvoeten krijgt, goretex of wat is het ook weer) dan krijg ik nog steenkoude voeten met zo´n "bevroren" gevoel. Die schoenen bevallen trouwens wel het best.

Voor mijn handen heb ik nog geen oplossing gevonden (ja, rijden zonder je handen gebruiken dan misschien) , weet niet in welke categorie ik dan neopreen moet scharen? Dat de wind er niet doorheen kan lijkt me wel een voordeel ja.

Frouk

Esther schreef op dinsdag, 31 augustus 2004, 22:03:
*****************
Die vraag heb ik hier ook weleens gesteld, kreeg toen wel een paar heel goede voorbeelden waar ik wat mee kon maar vind het nog steeds een interessant onderwerp om gedachten over te wisselen.

Dus hoe zie jij het zelf dan in de breedste zin van het woord (dus ook als je met je paard speelt, hem borstelt, gewoon met hem omgaat, maar ook in het weiland?).

e m kraak schreef op woensdag, 1 september 2004, 20:39:

*************
Ik weet niet of ik onder "jullie" val, maar wou hier wel graag even op reageren. Ik hoef toch hopelijk niet te vermelden of ik clicker, Parelli doe, Hempfling of Voest (dacht het toch niet he ), .... laat het voldoende zijn dat ik een manier van paardrijden/communiceren zoek die het prettigst is voor vooral mijn paard, aangezien zijn aanpassingsvermogen beperkter is dan dat van mij ..... en ik op veel meer verschillende manieren plezier kan hebben. Tot nu toe gaat dat heel fijn bij ons, en wat voor methode iedereen gebruikt interesseert me niet, zolang je paard maar oprecht (zo) gelukkig (mogelijk) is.

In beginsel ben ik het met je eens Egon, dat wat je met bit kunt, je dat ook zonder bit zou kunnen. Verzameling vragen kan ook zonder bit, zijwaarts, meer verheven draven, het kan allemaal zonder ... en dan ben ik echt geen topniveau dressuurruiter.

Maar tis misschien toch weleens goed om te vermelden, omdat je meer leest tegen bitten dan voor bitten op zulke sites (begrijpelijk ook wel), dat er ook paarden zijn die waarachtig geen hekel hebben aan dat stukje ijzer in hun mond. Ik heb zo'n Parelli hoofdstelletje met zo'n "sweet iron" bitje, een vrij scherp bit ook nog (het zat erin toen ik het kocht). Als ik hem het ding voorhoud, .... en dit is iets wat gegroeid is maar wat ik hem niet bewust geleerd heb ... dan begint hij meteen te happeren op zoek naar dat bit. Het wordt helemaal grappig als ik een paar keer in de bak met bit gereden heb, en ik kom dan weer met het gewone (leren) halstertje aan, waar dus geen bit in zit en waarmee ik vooral buiten rijd. Hij zoekt dan duidelijk echt naar dat bit en toont zich zelfs een beetje teleurgesteld als hij het niet vindt, ... en stopt dan maar een van de riempjes in z'n mond op de bitplaats . Ik lig dan in een deuk, want na een tijdje houdt hij er dan een beetje teleurgesteld mee op zo van "nee, dat is het ook niet". Vindt hij het bit, dan neemt hij het op en dan zie je aan z'n hoofd "Yep, dat is het, zo is't goed".

Hij lijkt het lopen aan het bit ook prettig te vinden. Ik merkte dat al de eerste keer dat ik na 3 maanden grondwerk voor 't eerst weer op m'n paard klom (toen nog wel met bit gereden dus). Dat vind ik zelf trouwens ontzettend fijn om te merken want in het begin dat wij met elkaar begonnen was hij moeilijk aan de teugel te krijgen, wilde nooit toegeven op het bit, altijd verzet. En nu kreeg ik een soort van vertrouwelijke overgave, hij vindt blijkbaar het contact met zijn mond ook prettig, ik kan het je echt niet zeggen hoe dat precies zit in dat paardenhoofd, maar ik ken hem goed genoeg om het gedrag te kunnen uitleggen als "ik vind dit prettig". Het lijkt me dat voor dit paard (wellicht niet voor elk paard) iets dressuurmatigs aanleren MET bit ook prettiger zal zijn en veel minder moeite zal kosten dan zonder bit.

Je kunt zeggen het prettig vinden is een kwestie van wennen. Kan best zijn. Maar dan ga je toch niet op eigen initiatief op zoek naar dat bit? Ik tuig hem heel normaal op, heb daar nooit iets bijzonders mee gedaan. Hij steekt z'n snuit b.v. niet uit zichzelf in het halster, dat interesseert hem blijkbaar niet zo, maar hij gaat dus WEL op zoek naar dat bit. Hij begon hiermee, met dit gedrag, ongeveer een half jaar nadat ik hem had. Met dit sweet-iron bit merk ik dat hij dit bit nog aantrekkelijker vindt.

Affijn, wou ik even kwijt. Als een paard het bit echt accepteert, kan hij het blijkbaar zelfs fijn vinden. Ik vind dat positief. En dus ... vind ik een bit soms ook positief. Ik gebruik het lang niet altijd, soms rijd ik ook dressuur zonder bit met alles d'rop en d'r aan. Maar voor ons is het dus wel heel prettig.

Neemt niet weg dat ik best snap dat doorgaans, in de meeste gevallen, je het bit maar beter weg kan laten, omdat er meer aan gehangen dan mee gecommuniceerd wordt. Maar als mijn paard het als een positief iets ziet, ja, .... waarom zou ik het persoonlijk dan eigenlijk afschaffen? Ik zou ook een touwtje door z'n mond kunnen doen, zo rijd ik ook weleens (dat moet je b.v. doen voor level 2 Parelli) en hij accepteert at ook wel, maar vindt het wel een vieze smaak (draait z'n hoofd dan even weg), en het bit vindt hij blijkbaar ook simpelweg lekker (hapt het meteen op).