Piet schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 12:04:


Ook met een motorfiets blijf je zelfs met de sleutel uit het contact ernaast het ding voortduwend bestuurder. Idem paard.

@Christel: ben het PERTINENT met jou oneens. Een paard heeft een volwaardige plek in het drukste verkeer. Als het paard daar niet op is voorbereid, dan heb jíj een opvoedingspunt.

Ik zie nu al gelijk naadloze voorbeelden voorbij komen van paard/ruiter die niet in het verkeer horen wegens resp. onvoldoende voorbereiding en gebrekkige kennis van de spelregels.
Het ligt óók, maar dus bij lánge na niet alleen maar aan 'de ánderen'.

Sabrina Adams schreef op dinsdag 25 oktober 2005, 15:46:


Dus hoort niet alleen niet iedereen op de openbare weg ook niet iedereen kan de verantwoordelijkheid voor een paard aan.


Wat jij je wel/niet kan voorstellen is geen wetmatigheid.

Ík vind dat iemand zonder goede kennis van de regels niet in het verkeer hoort.
Ík vind dat iemand met een niet verkeerszeker paard niet in het verkeer hoort.

Om de regels te leren moet je sturderen, om een paard verkeerszekerl te maken moet je opvoeden en beleren.
Niemand die beweert dat dit makkelijk is, maar het zijn wel voorwaarden.
Zolang je daaraan niet voldoet geeft het geen pas een ander waar dan ook van te beschuldigen.

Wat betreft de vraag wáár dan: wees creatief. Begin met wandelen, dan met een ander, bomzeker, paard. Begin klein. Zoek 'problemen' op onder gecontroleerde omstandigheden. Vraag niet te veel van een jong paard.

Verder vraagt de wet niet om 100%, maar dat je er als bestuurder alles aan doet. Ook mag jij er vanuit gaan dat de óverige verkeersdeelnemers zich aan de regels houden en er alles aan doen om een gevaarlijke situatie te voorkomen. Indien niet, zijn ze daarop aanspreekbaar; dat is verwijtbaar gedrag. Zij, maar ook jij....

Frans Veldman schreef op woensdag 26 oktober 2005, 16:50:


Interessante discussie.
OK, er ís nu een zaadbank en het ís een schadelijke plant in voedsel.
Je wil vanwege dat laatste dit kruid daaruit kwijt. Logisch toch?!

Op het moment is het probleem drieledig
- hoe voorkom je dat het in hooi terecht komt?
- hoe beperk je de verspreiding vanuit natuurgebieden e.d.?
- hoe raak je het uit de wei kwijt?

M.b.t. dit laatste punt denk ík:
- voor het zaadvormen de volwassen plant afmaaien en/of verwijderen
- elk jaar minimaal eggen om zo de zaadbank aan te boren
Op déze manier raak je het écht kwijt en dan nóg zul je altijd incidenteel een paar planten uit een te ver verdwaald zaadje zien opkomen.

M.b.t. het tweede punt denk ik dat het al een stuk helpt als de beheerder de randen van het gebied zodanig beheert (maait) dat de grensoverschreiding minimaal is.

Even een ander punt: wat te doen met alle gemaaide/verwijderde planten? De grotere 'producenten' zoals StaatsBosbeheer en Gemeenelijk diensten kunnen er blokken van persen en die als positief gebaar gratis aan paardenhouders verstrekken voor de openhaard of allesbrander. En dat is maar half een grap.....

jo schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 9:13:

Een ontspannen lip friemelt niet; daarvoor zijn bewegende, dus aangespannen, spieren nodig.
We gaan hier toch niet zo'n zelfde onzinverhaal van maken als dat kwijlen een teken van ontspanning zou zijn??

Als een paard de bóvenlip 'tuit', met een paar rimpels in de lengte, dan is dat vaak juist een mogelijke indicatie van onzekere spanning. Als Capricho dit doet in de buurt van derden dan stuur ik die ráp een meter achteruit; hij is sneller dan zij verschrikt '¡AUW!' kunnen zeggen

Shirley Catsburg schreef op woensdag 19 oktober 2005, 12:53:

33 ééuwen geleden schreef Kikkuli dit al in klei. Hij begon met een evaluatieperiode: na eerst vier dagen van zware fysieke inspanning zette hij de paarden op stal met de ventilatie dicht. Hierdoor haalde hij nagenoeg alle onderliggende ademhalingsproblemen naar boven. Deze paarden verkochten ze als gewoon rijpaard of ging de pot in en de rest ging door voor een intensieve training van 6 maanden.

Charlotte schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 11:31:

Maak ook niet té veel van alles wat je mógelijk ziet. Wij mensen zijn er doorgaans niet zo goed in, dus als je het allemaal niet zo op je netvlies hebt bij het betreffende paard en uiteraard in combinatie met wat je zelf wel/niet doet, is het oh zo makkelijk om iets verkeerd te interpreteren. Wees dus ook altijd een béétje conservatief in je interpretatie en actie/reactie. Soms ook is iets gewoon niets zoals al opgemerkt is en ook oversprong-gedrag kan je volledig op het verkeerde been zetten.

Met dank aan allen die schier eindeloos hebben bijgedragen:

1. het is een hardnekkig kruid met vervelende eigenschappen welke nu glashelder zijn door het nuttige, zelfs onmisbare grondige brononderzoek

2. Frans en achterban hebben met een site de boel behoorlijk mede aangeslingerd

3. Esther slaat de onmisbare brug naar de overheid

4. Piet geeft een praktisch bruikbaar recept uit de klassieke medicijndoos

en

5. HC heeft en passant de gratis JKK-open-haard-briketten uitgevonden

Nu iedereen een zelfvulcaniserende plakker op het lekke ego, de wonden gelikt door liefhebbende partner (of als die er niet is of niet wil van mijn part de de hond) en kunnen we dan weer de páárden die ook in de al of niet JKK-vrije weide staan wat forum-aandacht geven?!

Helen Mills schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 12:31:

Sluit het één het ander uit?
De ideale huisvesting is een eindeloze weide. Lekker luchtig, vaak knap winderig maar het 'tocht' er nooit. De crux is dat bij 'tocht' er sprake is van een plaatselijk hogere luchtsnelheid waardoor je daar ineens meer afkoelt. Je moet daarom voorkomen dat de lucht door een venturi, een kleinere opening, geperst wordt.

Onze paardjes gaan alleen bij een combinatie van regen, kou en een hárde wind uit de verkeerde hoek 's nachts naar binnen. Die stallen hebben we rondom onder het dak van altijd open ventilatie voorzien en de halve deuren zijn per definitie altijd half open, want ze zíjn maar half.
Als het waait staat er ook een forse luchtverplaatsing in de stallen maar de deuropening is groter dan de ventilatiegaten aan de tegenoverliggende muur waardoor er geen luchtversnelling is en dus geen tocht. Ook gaat de meeste luchtverplaatsing óver het paard heen.

Als je alles van tevoren weet dan.... zouden we voor veel minder kosten en met veel minder inspanning een halfopen inloopstal neergezet hebben.

Net nog een foto doorgestuurd gekregen:

?ph_23YDBQanykNGn

Ik rij net met alleen de halsring de overkapping onder. Je kan zo de omstandigheden goed zien.

@verzekering: wie heeft er een ruiter'bewijs' of men'brevet'? Zou jij dan de betreffende stichting willen bellen of ze schriftelijk willen bevestigen dat je bitloos rijdend/mennend door de bijbehorende verzekering gedekt bent?
Dát is 'the proof of the pudding'.

Nick Altena schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 16:38:


Of betaalt níet: dáárom. Maarreh, rij jij niet bitloos dan?

belinda defraene schreef op zondag 30 oktober 2005, 18:00:


Doe niet zo gek Belinda!! Die zijn juist híer te kust en te keur voor héél weinig. Zelfs in ons bergdorp liggen er heel sportieve modellen met stalen neus, hoog of laag en ik heb een setje met Goretex, bij twee materialenwinkels. Zo'n beetje elke bouwspullentoko heeft ze en anders weten ze wel waar. 'Panther' is een vrij bekend merk.

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 1:27:



Kijk, dat doe ík, die dus niet het 'going with met open geest' omarm, héél veel. Ik rij nachtritten zonder maan op een halsring door het terrein, dus zonder énig pad.
Ik vertrouw dan letterljk blind op mijn paard en toch ben ik de onbetwiste leider die er onvoorwaardelijk voor haar is. Doordat zij in mij vertrouwt kan ik op haar vertrouwen. Ik geef de navigatie aan en zij voert dat uit; zij weet dat ik een verstandige route aangeef en ik weet dat zij die het beste kan invullen. Dat heet samenwerking.
Blijft dat ik ONVOORWAARDELIJK leider en veilige haven ben. Op die manier ook weet ik zeker dat bij een val mijn paard bij me zal blijven en kan ik ook afstappen en pauzeren zonder het vast te hoeven zetten.
Dit is ook de enige mogelijkheid echt bergklims te maken. Zaterdag op de CONCAB (paardenevenement) in Granada geweest en daar een ervaren spaanse organisator van paardentoerisme gesproken. Die was al 6 keer overrichte zaken teruggekeerd van een poging de Gibalto te beklimmen. Ik ben er de eerste keer gelijk op en over gegaan. De afspraak is dat ik hem ga gidsen.

Voor wie het niet helemaal helder heeft nog: denk aan een soho- of een blindegeleide-hond.

jo schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:39:


Dat is exáct wat ik dus al schreef en ik gaf wel een merk omdat ik op slechts 40 km. van haar woon.....
Hier in het dorp zijn overigens zonder meer sportieve modellen bij. Het is onontkombaar dat de neus grover is omdat daar nu eenmaal een stalen boog in moet, maar voor de rest zijn er juíst in die bouwhoek moderne schoenen te vinden voor normale prijzen.

belinda defraene schreef op zondag 30 oktober 2005, 18:43:


??????? Op Hoefnatuurlijk en per email vroeg je om raad omdat jouw paard mank loopt?!

Monique Meijer schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:39:


Dit is al weer enige jaren oud en een vrij dure 'oplossing' die weinig antwoord biedt. Een voor iedereen makkelijk te bekomen wasplak van de fysiotherapeut doet hetzelfde en kan je gewoon doorsnijden om de dikte of wat ook te verifiëren.
Als pasmal om een zadel uit te zoeken heb je er ook niets aan.
Voor dit laatste is er: http://www.equimeasure.com/html/kit.html