e m kraak schreef op maandag 24 oktober 2005, 3:08:

Het doel van de studie van Poole & Cairns was niet om een een 'veiligheids zone' te bepalen voor JKK. Er werd slechts gekeken naar de statistische aspecten van de verdeling van zaden over een bepaald traject door windverspreiding. Als zodanig moet deze studie ook geinterpreteerd worden. In dit licht zijn windsnelheden etc. niet relvant. De conclusie blijft overeind staan dat het merendeel van de zaden niet ver terecht komt van de moeder plant. Ook Sheldon & Burrows (1973) komen tot deze conclusie. In hun onderzoek betrokken zij naast JKK ook andere leden van de Composietenfamilie. Op deze manier laten Sheldon & Burrows zien dat JKK op het gebied van verspreidingscapaciteit maar middelmatig scoort in vergelijking tot andere planten met dezelfde soort vruchten (eenzadige vrucht met pappus). Deze studies laten naar mijn mening duidelijk zien dat de stelling dat JKK een extreem goede verspreider is niet juist is. Zeker niet als de plant vergeleken wordt met planten met een vergelijkbare manier van verspreiding.

Piet schreef op maandag 24 oktober 2005, 8:49:

Als er op een dijk eerst maar een paar planten staan en nu ineens heel veel, dan is het naar mijn mening het meest waarschijnlijk dat die nieuwe planten OF uit een zaadbank komen (moet er wel verstoring van de grond opgetreden zijn OF dochter planten van de eerder verschenen planten zijn. Maar natuurlijk is verspreiding door de wind niet uit te sluiten (zie ook mijn eerdere reactie op het commentaar van Egon)