Hallo allemaal, ik kreeg vandaag een wanhopig telefoontje van iemand uit Duitsland over haar paard Mona, een Rheinlander (1.62, zwart) van 18 jaar oud. Een zwaar getraumatiseerd paard dat heel veel heeft meegemaakt maar zich in de afgelopen 10 jaren dat ze bij deze vrouw is, in zoverre goed hersteld heeft dat zij er redelijk mee kan werken.Zij rijdt recreatief dresssuur, geen wedstrijden. Deze vrouw is door familieomstandigheden gedwongen haar paard gratis weg te geven en zoekt een goed tehuis voor Mona. Met veel tranen vertelde zij mij aan de telefoon dat ze al maanden op zoek is en niemand haar paard wil hebben. Haar enige optie lijkt het paard te laten inslapen en dat doet haar veel verdriet, temeer daar het paard lichamelijk kerngezond is en graag, dagelijks, voor haar wil werken. Het trauma van het paard zit hem in het feit dat ze zoveel negatieve ervaringen heeft dat ze doodsbang is voor mannen, niet buiten kan rijden zonder te steigeren, bang is voor water omdat ze in het verleden met een hogedrukreiniger is afgespoten, een trailertrauma heeft, en werkelijk heel bang is op onbekend terrein, je schijnt geen wandelingetje met haar te kunnen maken om die reden.
Mona's pluspunten zijn echter : Op bekend terrein is ze superlief met kinderen, (ook met rijden in de bak) een echte knuffel en ze schijnt heel mooi te zijn, verder is ze een heel goede tante voor jonge paarden,(heeft echter nooit een veulen gehad). Gelukkig staat Mona wel dagelijks op de wei en dat schijnt heel goed te gaan.
Dit verhaal gaat mij zo aan het hart dat ik deze vrouw beloofd heb alles in het werk te zullen stellen om haar paard van een wisse dood te redden. Zelf wil en kan ik het paard niet opnemen omdat ik het voorlopig erg druk heb met mijn eigen paarden in mijn bedrijf en ik vind het niet fair ten opzichte van Mona als ik haar niet de juiste aandacht kan geven die zij verdient.
Wie van jullie durft dit aan te gaan ???? Pien Dresens Spirithorses@skynet.be

Hallo Kim, Josien en anderen, er komt binnenkort een nieuw Western-barefootzadel op de markt, lijkt mij een comfortabele mix tussen Western en Barefootzadel. Als overtuigd Westernrijder mag ik dit als eerste gaan uittesten op verschillende paarden en ook met verschillende ruiters. Het grote voordeel lijkt mij het feit dat je het op elk paard kunt leggen en het geeft ruiter en paard veel zit-, en bewegingsvrijheid. Als het goed bevalt wil ik er ook een aanschaffen, voor "erbij". Ik heb de standaard Engelse versie een tijd uitgeprobeerd en heb wel wat kanttekeningen maar over het algemeen beviel het prima ! Over een maand is de Western Barefoot op de markt, als jullie geinteresseerd zijn wil ik je wel op dit forum op de hoogte houden als het zover is. Groetjes , Pien.

Hallo allemaal, ik ben een tijdje weinig op dit forum geweest, en na "bijlezen" viel me weer eens op wat een opvoedende en bewustmakende functie dit forum heeft (en NH in het bijzonder).De discussies van veel aanwezigen hier gingen steeds meer in de richting van onNatuurlijk Horsemanship : ijzers, stangbiten, paarden met speeltjes 23 uur per dag in de stal, geiten, in de krul en zo kan ik nog wel even doorgaan...HELLUP !!!!
Dat was de reden dat ik (bijna) afgehaakt had, want elke keer lezen met kriebels in mijn buik is niet bevordelijk voor mijn eigen natuurlijke manier van "zijn". ! En dat ligt zeker niet aan jullie, Frans en Ilona, want ik weet wat je wilt losmaken bij de mensen met deze discussies over NH. Dus PETJE AF en ga zo door, ik steun jullie en met mij een hele grote groep, dat weet ik zeker. En als het niet zo is : Wij weten toch waar we voor staan. Als ik schreef kwam er vaak geen reaktie, een aantal mensen hier waren zo verstrengeld in hun eigen discussie dat ze niet eens meer open stonden voor anderen.
En dat vind ik zo jammer. Naast bewustworden, communiceren, "kijken naar" hebben we het hier over harmonie tussen mens en paard, in respect en gelijkwaardigheid. Dit uit zich in een natuurlijke manier van omgaan met je paard: huisvesting , hoefverzorging , voeding e.d. zijn daar een belangrijk onderdeel van. Als je dan met een stangbit werkt en ijzers onder de hoeven van je paard slaat heb je het toch nog niet helemaal begrepen, moet je misschien toch nog eens verder lezen. Ik rijd mijn Arabier gerust in het verkeer met alleen een halster +touwtje, dit is een kwestie van opvoeden, aanvoelen en oefenen, vooral veel met je paard bezig zijn en je met hem / haar verbinden, niet door snoepjes te geven maar door te " zijn". En op deze manier zou ik haar zelfs kunnen vragen door een brandende hoepel te springen, helemaal voor MIJ. Maar ik doe het lekker niet want ik vraag geen onnodige overbodige dingen van haar want ze is een PAARD en ze weet dat van mij! En dat is het respect dat wij voor elkaar hebben. En als ze eens wil sloffen door het bos an sloft ze toch, de ik ook wel es. Als ze er moet zijn dan is ze er voor mij. Altijd ! Onvoorwaardelijk ! En ik voor haar. Wat mijn inkomen betreft ben ik geheel afhankelijk van mijn paarden. Zij verdienen de kost voor mij en in ruil daarvoor geef ik ze een paardwaardig bestaan, in veiligheid en gelijkwaardigheid. En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan, ik zit nu toch op de praatstoel. Mensen, denk na, projecteer je eigen ideeen niet op je paard door te denken dat ze niet zonder ijzers kunnen of omdat het te gevaarlijk is in het verkeer zonder bit. Is het jouw gedachte of denk je dat je paard dat wil ? Is het jouw eigen angst ? Op naar een paardwaardiger bestaan ! Pien.

Ha dit is interessant, wij staan op het punt om een Quarter Horse hengstje van dit jaar te gaan kopen om in onze groep (kudde is een te groot woord voor die paar paarden) te laten opgroeien en opvoeden door de merries. Uiteindelijk zal hij dan op een natuurlijke manier gaan dekken en voor nageslacht zorgen. Dat prikmiddel van jou is dus een goed alternatief als je niet ieder jaar een veulentje wilt.
Tegen de tijd dat hij zal arriveren (eind van het jaar / begin volgend jaar, als hij gespeend is) zullen de merries wel reeds drachtig zijn van een andere hengst. Nu weet ik dat dit bij sommige diersoorten wel eens ernstige problemen oplevert wanneer de merries drachtig zijn van een andere hengst, wie heeft hier ervaring mee en kan mij info hierover geven ? Groet, Pien