Hans van Keeken schreef op maandag, 3 januari 2005, 13:26:


Oei, ooit stond in de krant, jongen 14 aangeschoten (dat was mijn neefje) aangeschoten was ie, maar niet door de drank. Die had de hagel in zijn gezicht zitten. Ik heb ook de hagel ooit eens om mijn oren gehad, en het paard op zijn kont. Was niet echt een fijne ervaring.
Hier in het natuurgebied wordt ook gejaagd, paar honden groeppie jagers, en dan met zijn allen achter fazant ofzo aan. Als ze hem raken is het beest niet eens meer te vreten, zo vol met lood zit ie dan. Er wordt hier ook wel verantwoord gejaagd, laatst nog, kwam er een jager informeren of we een gewonde ree hadden gezien, daar waren meldingen van gemaakt. Wij hadden hem niet gezien, maar als een dier uit lijden verlost moet vind ik het alleen maar eerlijk. Ook stropers heb ik niet zo een moeite mee, die stropen om te bikken. Maar ik heb gewoon moeite met de jacht tot plezier, plezierjachten (niet die waar de brug voor open blijft, alhoewel die ook irritantzijn) dus. Een dier vol met lood gaat zinloos dood. Wordt niet gegeten, gaat niet naar poelier of wat dan ook. Daar heb ik dus wel moeite mee.

Groeten Esther

boers sandra schreef op maandag, 3 januari 2005, 18:44:


Stoere mannen, die jagers; nobele heren....
Naast de wei waarin onze ijslanders lopen is een stroom en in de zomer nestelen daar eenden. Dus in de zomer komt meneer de jager de eendjes voeren. Iedere dag, trouw. In het najaar kwam hij nog steeds, maar toen met een geweer, vijf vrienden met eveneens een geweer en even zoveel honden.
En dat allemaal op de grens met de wei van de paarden. Dat betekent dat schoten dus kunnen vallen op enkele meters afstand van de paarden.
Regelmatig vind ik ook patroonhulsen tussen het gras.

Inderdaad, een voordeel: de paarden zijn wel enigszins schotvast.

Om over mijn avonturen tijdens ritten nog maar te zwijgen....

Moniek

Hans van Keeken schreef op maandag, 3 januari 2005, 13:26:


Mwah....ik ken geen aardige jagers....simpel weg omdat ik bij voorbaat jagers al niet aardig vind....


Ik ken wel jagers die een nare ervaring met mij hebben gehad...mag dat ook?
Die lopen hier ook regelmatig door de weilanden...fazanten jagen en konijntjes..
Toen ben ik het weiland(van de buren) maar eens ingelopen en ben gaan gooien met een hooivork...das net zoiets als speerwerpen....
Op de vraag van hen wat ik aan het doen was gaf ik ze antwoord....mijn hobby....jagers jagen...
Het zal duidelijk zijn dat ze het erf heel snel verlaten hebben....

Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer