InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!
Warboel
Mix van alle berichten uit alle rubrieken (forum oude stijl)
Onderwerp starten18866 onderwerpen
275477 berichten
Pagina 1280½ van 18366
Je leest nu op chronologische volgorde
Volg datum > Datum: vrijdag 17 december 2004, 0:3417-12-04 00:34 Nr:19200
Volg auteur > Van: Marianne Opwaarderen
Volg onderwerp > Onderwerp: Voedingsstoffen Structuur
Marianne
Nederland


1266 berichten
sinds 13-2-2004
En hier dan nog een aanvullend, en leesbaar stukje van Anneke Hallebeek:

Overige voedingsstoffen

Een hele rij overige voedingsstoffen zijn onontbeerlijk en dus essentiëel voor het paard. Deze kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën; mineralen, spoorelementen en vitaminen.

Mineralen: calcium (Ca), fosfor (P), magnesium (Mg), kalium (K), natrium (Na), zwavel (S)

Spoorelementen: ijzer (Fe), mangaan (Mn), koper (Cu), zink (Zn), selenium (Se), jodium (I)

Vitaminen: vitamine A (of caroteen), vitamine D, vitamine E

Paarden kunnen zelf vitamine C aanmaken en ook vitamine K en B-complex zijn niet essentieel voor de voeding van paarden. Indien de blinde- en de dikke darm met voldoende ruwvoer gevuld worden, dan produceren de daar levende bacteriën zowel vitamine K als vitamine B die het paard kan gebruiken. Een voedernorm voor mineralen, spoorelementen en vitaminen wordt voor paarden niet in Nederland, maar wel door verschillende buitenlandse organisaties gepubliceerd. Eén van de bekendste is de Nutrient Requirement of Horses van de National Research Council(NRC) uit de Verenigde Staten. Normen van diverse instanties kunnen een aanzienlijke variatie vertonen, door een verschillende interpretatie van onderzoeksresultaten en het gebruik van andere marges. Een vergelijking tussen deze normen is niet eenvoudig, omdat ze op verschillende manieren worden weergegeven; per kg droge stof voer, per kg lichaamsgewicht of per energie eenheid voer. Het is in ieder geval zo dat de ideale voedernorm voor het paard niet vast ligt. Pas met inzicht van de achterliggende literatuur, kennis van de vertering en stofwisseling van het paard én van voedermiddelen kan hier een eigen interpretatie aan gegeven worden.

Vervolgens

Het paard heeft dagelijks een hele rij voedingsstoffen nodig en een goede verhouding tussen ruwvoer en krachtvoer in het rantsoen. Dit moet allemaal worden aangeleverd in het totale pakket aan voedermiddelen. Om hier achter te komen is voedermiddelenkennis nodig. Niet alle voedingsstoffen zitten in de juiste hoeveelheid in elk voedermiddel. Het voeren van een ruwvoerrijk rantsoen komt het meest overeen met de natuurlijke voeding van het paard. Gemiddeld zal een rantsoen, dat bestaat uit een goede kwaliteit ruwvoer en krachtvoer voldoende voedingsstoffen bevatten. Maar tussen verschillende partijen hooi of graskuil bestaan grote variaties in bijvoorbeeld mineralen en spoorelementen. Rantsoenen met onvoldoende voedingsstoffen zijn geen uitzondering. De tekorten kunnen erg klein zijn en hoeven niet te leiden tot uiterlijke symptomen, maar het is natuurlijk beter voor de gezondheid en de weerstand van het paard om een optimaal samengesteld rantsoen te krijgen.

Kortom, voer een rantsoen met een goede kwaliteit ruwvoer als basis, laat bij twijfel dit analyseren en het totale rantsoen controleren. Een goed uitgebalanceerd rantsoen geeft zekerheid. Daar komt bij dat een goed rantsoen supplementen overbodig maakt, waardoor het rantsoen eenvoudiger en goekoper wordt.

Wat is een behoefte?

Het paard heeft dagelijks een hele reeks voedingsstoffen nodig om het lichaam normaal te laten functioneren en in stand te houden. Naast eiwitten (aminozuren), koolhydraten en vetten is een aantal mineralen, spoorelementen en vitaminen essentieel. Al deze elementen moeten in voldoende mate in het voer voorkomen.

De hoeveelheid die het paard van een bepaalde voedingsstof nodig heeft, wordt bepaald door het dagelijkse verlies aan deze stof. Dit verlies kan worden opgesplitst in twee delen:

- Onvermijdelijke verliezen

Elk paard verliest dagelijks haren, hoefhoorn, huidschilfers, verteringsenzymen, afgestoten darmwandcellen, etc. Deze substanties bevatten elk hun specifieke stoffen die weer aangevuld moeten worden.

- Retentie

Retentie oftewel het vastleggen van voedingsstoffen zodat deze niet meer in aanmerking komen voor (her)gebruik. Zo wordt bijvoorbeeld calcium tijdens de groei vastgelegd in het botweefsel, en in geval van melkproductie met de melk uitgescheiden. Tijdens de dracht worden voedingsstoffen in het veulen vastgelegd en tijdens arbeid wordt natrium met het zweet uitgescheiden. In al deze situaties zal de dagelijkse behoefte meer zijn dan voor een paard in rust.

Het totaal aan onvermijdelijke verliezen en retentie moet dagelijks door het lichaam worden opgenomen. Niet alle voedingstoffen uit het voer komen in het lichaam terecht. Tijdens de vertering in het maagdarmkanaal verdwijnen voedingsstoffen met de mest weer mee naar buiten. De absorbtiecoëfficient per voedingsstof bepaalt hoeveel er in het voer nodig is om voldoende van deze stof in het lichaam te krijgen. Dit is de minimale hoeveelheid, oftewel de minimale norm/behoefte van deze stof. Ter compensatie van complexvorming met andere stoffen of andere verliezen wordt de minimale norm meestal met een bepaalde marge verhoogd. Deze hoeveelheid wordt uiteindelijk de norm of de dagelijkse behoefte genoemd.

Bron: Hoefslag
Je leest nu op chronologische volgorde
Warboel
Mix van alle berichten uit alle rubrieken (forum oude stijl)
Onderwerp starten18866 onderwerpen
275477 berichten
Pagina 1280½ van 18366
 InloggenBookmarks Woordenboek
UitloggenInstellingenForum-hulp!

Deelnemers online: 0 verborgen deelnemers.
contact