Peter Donck schreef op donderdag 6 januari 2011, 0:30:


Ongeveer zo had ik het ook in gedacht.
Gras in zaad, lang genoeg en vooral het juiste weer beeld.
Als de vegetatie gevarieert genoeg is, maakt de grond-soort niet uit volgens mij, dan zitten alle mineralen, die het paard nodig heeft, er in de juiste verhouding wel in.

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Rox schreef op donderdag 6 januari 2011, 15:26:


Zeker wel! Daar sluit ik me helemaal bij aan.
Wij maaien pas als de laatste weidevogel uitgevlogen is.

Nils Vellinga schreef op donderdag 6 januari 2011, 18:48:


Nou, ik had hier vandaag iemand van een hele bekende voerfabrikant op bezoek ivm ruwvoeranalyses en tekorten en heb de uitslagen van andere deelnemers van het onderzoek ingezien en zelden waren de verhoudingen ideaal. Nu wist hij niet van welke grondsoort het kwam omdat veel ingekocht hooi en kuil was. Ik ben heel benieuwd wat uit onze analyse van het lab komt aangezien wij nu al jaren enkel stalmest van paard en koe gebruiken, geen drijf of kunstmest, geen gif en netjes bekalkt hebben. Volgens de bodemmonsters waren er geen tekorten en was het bodemleven goed. Alle andere deelnemers zijn maneges, fokkerijen, handelsstallen etc. dus die kopen groot in. Ik ben benieuwd of onze uitslag afwijkt van de andere. Wat ook heel frappant was wat wij ook altijd al vermoeden is dat de 1e snee extreem meer suiker had dan de tweede snee.
Je zag met de maaidatum oplopend het suikergehalte dalen. Wij voeren zelf altijd al 1e snee aan de paarden en 2e snee aan de ponies. Zijn advies ook in ons geval zo laat mogelijk maaien, weinig bemesten en het liefst met bewolkt weer. Vooral afgelopen jaar met de vele droogte met de eerste snee was volgens de cijfers het gras behoorlijk gefrustreerd en dus hoog in fructaan. Als je nu sportpaarden hebt die veel arbeid verrichten wil juist weer graag 1e snee omdat dit een hogere voedingswaarde heeft en je volgens de meeste paardenliefhebbers meer waar voor je geld.

joop schreef op donderdag 6 januari 2011, 12:44:



ik bedoel : maaien, drogen, keren, persen en afvoeren, dan heb je hooi, géén grasafval.
Met dat verarmen valt dat hier erg mee, hangt hard af van de bodem,
hier vette leem-zandleem-kleilagen, gigantisch hoe vruchtbaar dat hier blijft,
waar jij zit is de ondergrond eerder poreuze kalkrots geloof ik, met een dun laagje teelaarde,
daar gaat het verarmen veel sneller, maar toch, je haalt gewoon relatief veel minder biomassa van je ha

Rox schreef op donderdag 6 januari 2011, 15:26:


O jawel, alleen zitten hier door de intensieve landbouw absoluut géén weidevogels meer,
géén kievit, niet eens nog een veldleeuwerik te horen,

schreef ik trouwens niet hooien laat in juni of in juli (niet, dat was ik dat even vergeten)
dan zijn de eerste nesten van mei al de lucht in, zelfde trouwens met veel planten

joop schreef op donderdag 6 januari 2011, 15:52:


daar twijfel ik nu toch aan in jouw regio, die fruit-en notenteelt is sterk aanwezig,
maar toch absoluut niet aaneengesloten zoals de overintensieve groentenbouw hier,
jullie hebben nog massa prachtig schraal en bloemenrijk grasland én bos en meer moois toch !?
Voor gruttos, wulpen en ander langsnavelig gestelt is het alleen niet blijvend vochtig genoeg, het zijn typische verdronkenland-vogels

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:15:


Niks zo variable als de bodem in deze streken. Ik heb aan de ene kant van de weg naar ons huis een schrale wei geschikt voor HB ponies en aan de andere kant van de weg een te vette kleiwei. Mijn grote wei is aan de rijke kant, maar ga ik even ver de andere kant op sta ik op de kale kalkrots. Zuidelijker (rond Sarlat) wordt het wat meer homogeen kalkrots.


Op de arme kalkweitjes hoef je niet te hooien, je maaibalk pakt hoogstens wat knoopkruid en schapezuring. Op de vette klei daarentegen kan je van een paar 100 m2 heel wat botjes persen. Vorig voorjaar perste ik ruim 200 botjes (12-15kg) van een 1/4 hectare.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:28:


Vlak bij was een appelkweker op 20 hct. Toen waren er bijna helemaal geen vogels meer. Appels met subsidie gerooid, en er kwamen weer meer vogels na een jaar of 2. Toch is het hier vogelarm, nog steeds, ik ben echt blij als ik een merel of een lijster zie (of hoor). Wat spreeuwen, putters en kwikstaarten, maar je vogelgids heb je hier niet nodig. Roofvogels en kraaien gedijen ook nog wel. En in de winter bij huis wat roodborstjes en winterkoninkjes. In de stad in NL zie je meer vogels dan hier.


Helaas is de FR boer nu pas aan het overgaan van het systeem "meer spuiten werkt nog beter" naar gecontroleerd niet meer spuiten dan strikt noodzakelijk.


ja, prachtig hier. Gelukkig wonen wij geheel geisoleerd en zien geen ander huis of gecultiveerd land.


daarom kan je makkelijker maaien, maar ik denk dat de veldleeuwerik misschien ook slachtoffer is van hooien.

Peter Donck schreef op vrijdag 7 januari 2011, 8:15:


Die kleilaag is dikker dan je denkt, als je een graafmachine gebruikt kan je hier gemakkelijk een gat graven om een paard te begraven, kost ongeveer evenveel als de vrachtauto laten komen. Kan ik nog melden dat wij wonen op rode zeer poreuze rotsen. Ons huis is ook gemaakt van rode steen en staat op een rots, vandaar de naam: La Roche.