Britt Claeys schreef op maandag 7 december 2009, 1:15:


Ik en geen paardencoach en ga dat niet worden ook, mijn kracht ligt op andere vlakken en je moet het maar zeggen als ik het verkeerd zie.
Ik denk dat we nog maar aan het begin van een ontwikkeling staan en dat de inzet van dieren alleen maar zal toenemen in veel meer richtingen.
Denk maar eens aan konijnen en honden in bejaardenhuizen en voor bv demente mensen in verpleeghuizen.
Ook bij autistische kinderen ( nu moet ik heel voorzichtig zijn, want ik weet dat er hier op het forum mensen zijn die daar veel meer verstand van hebben dan ik) Ik ken een verhaal van een jongen die nergens anders belangstelling voor had, geobsedeerd was, dan het werken met legoblokken.
Sinds hij omgaan met paarden ontdekt heeft wordt hij per paard naar school gebracht en is enorm veel toegankelijker en opener voor zijn omgeving geworden en kan hij er toe gebracht worden eens even op iets anders te focussen dan lego.
Als jij als manager zover geindoctrineerd bent dat je jouw manier van communiceren met mensen als zaligmakend ziet, dan zou het kunnen gebeuren dat je door de communicatie met een paard de dingen in een ander perspectief gaat zien en gaat begrijpen waarom je bv altijd tegen bepaalde problemen aanloopt.

Alllemaal mogelijkheden voor mensen die dat willen om die manier van werken aan anderen aan te leren en om daar structuur aan te geven en infrastructuur vooor te scheppen.
Ben je niet goed genoeg dan stopt het vanzelf, maar waarom vooraf afbranden? Juist als trainer vind ik het hoogst interessant