Moniek schreef op donderdag 31 december 2009, 13:25:



Hé graag!
ik open ff een nieuw topic....
Ik had dus een paardentandarts op bezoek. Mijn paard was gaan klepperen met het hoofd en toen heb ik het bit helemaal weggelaten, die stap was voor mij niet meer zo groot. Het klepperen was over. Ik vroeg me natuurlijk af wat er aan de hand was met die mond, en wilde de tandarts afwachten. Maar die zou voorlopig nog niet komen en verder ging het wel aardig. Op een bepaald moment had paard door dat je op een heel gemakkelijke manier onder de crossrope uit kan, gewoon neus recht vooruit, dan stroopt het ding omhoog en heeft baas niks meer in te brengen als zij sterk wordt. Dus kwam ik uit op de marylot bloem, een erg goed ding. Blijft goed zitten, en als je released is er niks dat blijft steken. Ook buiten was het een goed ding, als het nodig was
Toen kwam de tandarts, daar was het weer tijd voor. Was er nu iets te zien waarom ze het bit ineens niet meer verdraagt? Tandarts kon niets vinden en volgens hem was bit geen probleem, en het exemplaar dat ik al had dat paste ook verder goed.
Deze tandarts is veel bezig met bitten, passende bitten en hij heeft ook een bit-uitleenservice, en dat is eigenlijk wel heel handig, aangezien bijna iedereen twee of meer bitten in de kast heeft hangen die dus niet bevielen. Bij hem kun je uitproberen, werkt het niet, stuur je het weer terug.

Ik vertelde dat ik nu bitloos reed en verder niet zo heel perse met bit wilde rijden, wou alleen weten of haar mond in orde was.
Hij vertelde dat hij directe contacten onderhoudt met de mensen van de vereniging bitloos paardrijden, maar dat hij eigenlijk nog niet gezien heeft dat een bitloos gereden paard echt goed ruggebruik vertoonde, een enkeling daargelaten, maar meestal niet. Dat je dat alleen met bit voor elkaar krijgt, vanwege het contact met het tongbeen, dat weer in verbinding staat met de rug. Hoe het precies zit, zou ik dus wel eens willen weten.

Dat je met bitgebruik meer ruggebruik bereikt, was ik elders ook al tegengekomen, maar roept bij mij dus behoefte aan meer info op...het zou toch erg jammer zijn als je je paard maar tot op zekere hoogte kunt scholen en dat het dan daarbij blijft.
Ik vroeg al eerder aan een andere paardentandarts of een bit zonder extreem misbruik, nu schadelijk kan zijn voor de paardenmond. Volgens de tandarts niet...da's toch iemand die in vele monden kijkt.
Aan de andere kant las ik een artikel over het eerste volk in de oudheid dat paard reed, dat was in Kazachstan. Dat konden de archeologen aan de sporen van het bit zien in de kaken van de schedels....weten de archeologen het dan wel?

De laatste paardentandarts was overigens wél erg eerlijk. Want, hóe komt het dan dat je met bit meer ruggebruik bereikt? Nou gewoon, zei hij, omdat het meer pijn doet....

In ieder geval, mijn persoonlijke conclusie, komt bitloos verantwoord rijden dus nóg meer aan op achterhand training en de finesse van zithouding en ruitergevoel, omdat je je niet meer kunt verschuilen achter die stok achter de deur....

Grappig trouwens dat deze tandarts dezelfde plaatjes van bitmisbruik op zijn site heeft staan, als een aantal pro-bitloos site's...

Overigens reageert mijn merrie nu niet meer op het bit, kennelijk is er iets geweest dat nu weer over is...
Hetgeen voor mij weer geen reden is om weer lekker voltijds met bit te gaan rijden..

groetjes Clarissa

clarissa ruijgrok schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:28:


Ik heb dat "verwijt" ook wel eens gekregen, dat er geen of minder ruggebruik is bij het bitloos rijden. Hoe los je dat op?

Liesje_Olli schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:31:


Volgens mij dus, is bitloos rijden harder werken...! Als je tenminste bezig bent met gymnasticeren. Niet iedereen houd zich daarmee bezig, maar volgens mij heb je die verantwoording als ruiter dus eigenlijk wel..

Het is interessant om na te gaan wat mensen onder 'goed ruggebruik' verstaan.

Daarmee bedoelen ze vaak 'wat volgens de huidige dressuurregels (die volgend jaar weer anders kunnen zijn) goed is'.

Diezelfde dressuurregels die Anky van Grunsven jarenlang tot kampioen hebben gekroond.

Het is heel belangrijk om in te zien dat dressuur niet om welzijn van het paard draait, maar uit militaire tradities voorkomt waar een snel wendbaar paard enorm belangrijk was om te overleven op het slagveld.

En om snel te wenden, moet het paard op de achterhand keren. Dat een paard dan zijn gewrichten onnatuurlijk belast, tsja, dan wordt hij misschien 20 in plaats van 30, maar als hij het niet doet komt hij op z'n 12e al om op het slagveld.

Tegenwoordig hoeven we niet meer met onze paarden het slagveld op en het is dus hoog tijd dat we niet meteen in paniek raken als een of andere 'expert' roept dat het ruggebruik van ons paard 'verkeerd' is. Ja, gezien vanuit een middeleeuwse traditie waarin paarden slechts gebruiksvoorwerpen zijn, is het ruggebruik van mijn paarden verkeerd.

Gezien vanuit denkbeelden uit de 21e eeuw, waarin welzijn belangrijker is dan militaire prestaties, liggen de zaken echter heel anders.

Strasser heeft het jaren geleden al uitgelegd in haar boek en ook anderen zijn tot die conclusie gekomen: het hoofd van het paard moet VRIJ zijn. Het werkt namelijk als contragewicht, ook als er geen ruiter op zit. De voorbenen zijn ontworpen om de meeste last te dragen, de achterbenen zijn ontworpen om het geheel vooruit te duwen, niet om te dragen.

Dat heb ik ook vaak tijdens ritten door de duinen gezien. Als je een tegenligger tegenkomt, moet je allebei uit het uitgesleten ruiterpad stappen. Onze paarden stapten zonder moeite omhoog en gebruikten het gewicht van hun hoofd om in evenwicht te blijven tijdens zo'n opstap. Meerdere keren ben ik een paard met een slofteugel tegengekomen die hetzelfde probeerde en loeihard op z'n muil ging omdat z'n contragewicht niet vrij was.

Ook in een documentaire over cowboys in Zuid-Amerika, die de hele dag op hun paard zitten om hun kudde te beheren, zag ik veel 'verkeerd' ruggebruik. Maar deze cowboys hebben hun paard niet om er mooie rondjes op te huppelen, maar om iets te presteren.

Een paard dat de hele dag met zijn rug in een 'goede' houding zou moeten lopen, zou het daar echt niet lang uithouden.

Het is eigenlijk heel arrogant om als mens zomaar even te zeggen: "Ach, wij weten wel beter dan de natuur hoe een paard moet lopen, kom, we trekken dat hoofd in en de achterbenen moeten dragen." Daardoor is de hele manier van hoe paarden van nature moeten lopen verstoord.

In een column over de bitloze dressuurwedstrijd klaagde ook iemand dat de paarden zomaar in de 'natuurlijke houding', zonder ruggebruik liepen. Alsof het iets vies was.

Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk ijzer in de mond niet 'goed' zou kunnen lopen? Dat je een paard voortdurend aanwijzingen in de mond moet geven om hem goed te laten lopen?

Toen ik als brugwup een loodzware tas moest gaan tillen (voor een mens in verhouding vele keren zwaarder als een mens voor een paard) had ik er in het begin wel problemen mee, maar al snel had ik een goede houding gevonden.

Het had mij niet echt geholpen als iemand mijn hoofd in een bepaalde houding had gedwongen met een bit. Ik ben blij dat ik toen zelf een houding heb mogen zoeken.

Arno8 schreef op zaterdag 2 januari 2010, 22:30:


> Is het ook niet een beetje gek, dat een paard zonder een stuk

Dat vraag ik mij dus af, hoe dat zit met dat verhaal over het 'tongbeen' en de verbindingen


Knap van je, anderen hebben er wel last van, omdat die kinderen nog in de groei waren. Vergelijkbaar met rijden op een te jong paard.

die tandarts, die bittenman dus, is tegen gebruik van slof-en andere hulpteugels. Dan kun je niet rijden, dat is foutieve teugelvoering. Bovendien heeft een goed ruiter maar weinig gewicht in handen, de rest snapt het dus niet. Maar daar ging het verhaal niet over.
Je hoeft mij verder helemaal niets uit te leggen over balans en lichaamsbewustzijn van het paard en dat opgeknoopte paarden met ijzeren teugelvuisten slechter af zijn

clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 0:55:


Waren die kinderen beter afgeweest als iemand hen had aangestuurd met een bit in de mond?


Toch wel, als je het mij vraagt. Hij vindt de slof een middel dat laat zien dat je niet normaal kunt rijden, ik vind hetzelfde van het bit. Daarbij zie ik weer een terugkerend 'argument' dat bitrijders gebruiken. "Het is wel scherp, maaarrr ik rijd met weinig gewicht in de handen."

Stel nu dat ik met een zaag in de mond van m'n paard ga rijden, dan kan ik hem ook heeeeeeeeel licht sturen. Op de minste aanwijzing zal hij al reageren, maar dat zegt dan niet dat ik een begaafd ruiter ben of dat ik mijn paard heel knap heb afgericht, het zegt alleen dat ik een enorm scherp middel gebruik.


Ik weet niet of ik het goed heb, maar dit stukje komt op mij geagiteerd over. Maar om hier een zinnige discussie over te kunnen voeren: wat versta jiij onder goed ruggebruik?

Arno8 schreef op zondag 3 januari 2010, 1:13:


Hi Clarissa,

Eigenlijk een bijzonder interessante topic!
Ik rijd mijn paarden bitloos met een Cook bridle en dat gaat prima.Tijdens polo natuurlijk niet...spijtig genoeg.
Ik ben enkele maanden geleden begonnen met rechtrichten en werk aan de lange teugel en ik kan je verzekeren dat je totaal andere paarden krijgt die hun rug correct gebruiken.En inderdaad is dit wat het gros van de ruiters niet door hebben hoe de rug correct te laten gebruiken.
dit is niet zo moeilijk als het eruit ziet maar vergt wel wat training en doorzeettingsvermogen maar wat je ervoor in de plaats krijgt is fantastisch.
Kijk even naar Piet Bakker.
Voor mij ging een andere wereld open!
En wat die paardentandarts betreft ben ik niet akkoord dat je alleen met bit de rug kan laten gebruiken.
Dit gaan de onwetenden ook zeggen over hun slofteugel.
Er is nog zoveel meer dat we kunnen leren.
Ik kijk nu totaal anders terug op trainen van paarden dan zeg maar 5 jaar geleden!
Het is trouwens naar mijn mening iets holistisch hoe je paarden benadert zonder te vervallen in alternatief...

Gr.Cedric

Cedric Coucke schreef :


Waarom, als ik vragen mag? Mag het niet of denk jij dat het niet gaat?
Ik heb zelf op bitloos gebarrelraced en polebending gedaan met mijn Arabier. Ik kon even snel wenden en stoppen als mét bit hoor....

Groetjes, Pien

Liesje_Olli schreef op zaterdag 2 januari 2010, 21:31:


hoi ik heb hier een wesite waar heel veel info staat over het gymnasticeren van paarden, want daar draaid het om qua rug gebruikt, is namelijk belangrijker wat je binnenachter been doen dan wat je met het bit doet en het dus ook zonder bit kan doen en zelf vanaf de grond! het voor mij een te lastis en te groot onderwerp om zo 1 2 3 te typen maar ga eens kijken op deze website: www.paardenbegrijpen.nl of http://www.avalonsruiterbegeleiding.nl/

even een kleine uitleg, de ridders (marijke de jong en angela remie) en dit is een title die je krijgt als je een bepaald niveau in de ruiterkunst hebt behaalt en aan bent brenderup hebt laten zien, je krijgt dan de onderscheiding "ridder". deze mensen rijden op een candare en dat is idd een bit, wat je daarvan vindt etc. moet je zelf weten maar deze mensen weten wat ze doen (nu en ik geen fan van marijke en daar heb ik zo mijn redenen voor) en het bit hoort naar angela's inzien alleen in de handen van de meester (en ook dat zegt niet alles want ik ben op heel veel vlakken niet eens met bent en ik denk dat het ook anders kan) maar je zult zien dat bijna alles eerst op de kaptoom wordt gedaan, de candare is voor de erfijning en NIET een pre en zeker ook niet nodig.

dus kijk daar even door heen en kijk en lees wat ze te vertellen hebben over het gymnastiseren en waarom dat zo belangrijk is en je komt dan al heel gauw tot de conclusie dat een bit niet nodig is voor goed ruggeruik!

ik train unique ook zo aan de hand met een kaptoom, hij heeft een lastige vorm van atactie, maar door hem zo te trainen krijgt hij een betere balans en een betere zelfhouding ik krijg les van angela remie en zij gaat voor 10000% voor het welzijn van het paard en ik vindt haar beter dan marijke of bent, puur omdat zij het nog zachter en nog meer met haar lichaam wil doen en dus steeds fijner gaat werken en hier ook naar streeft!

nja goed ik zou zeggen lees het en je merkt al gauw dat ruggebruik niets met een bit te maken heeft.

suc6 met je zoektocht en blijf altijd kritisch en open voor alles!

Als je een paard zelf laat lopen zal het sterke dier met 4 benen de uitwijk mogelijkheden uiteraard zonder problemen kunnen oplossen.
Zodra wij eraan gaan hangen word het een heel ander verhaal.
Met bit rijden is hetzelfde als zonder bit rijden, alleen kan je een paard die je als dat je streven is verder in de dressuur door wilt rijden beter opsluiten van voren.
Als je dat zonder de aktiviteit van achteren gaat doen, of het willen opsluiten als ze er niet klaar voor zijn kwa souplesse en kracht krijg je een paard die op de voorhand / achter het bit / onregelmatig etc. gaat lopen.
Als het op een opbouwende manier gebeurd, waar een hoop tijd /jaren overheen gaat zal het paard het wel goed oppakken, en heb je nog steeds de verbinding van achter naar voor, dat is een constante lichte verbinding, en is er geen blokkade en zal het paard correct de oefening doorlopen.
Aanwijzingen via een bit geven?, je geeft aanwijzingen met zit en benen, en geeft de paard de tijd om naar de hand toe te lopen. Als het paard uiteindelijk de ontspanning gaat zoeken, en verbinding aanneemt, heb je een aan elkaar gereden paard. Wat je met de teugels doet is tegen de hals of eraf. Of het paard meer opsluiten door de ophouding. Juist is dressuur zo mooi omdat dat nou juist op zo,n mooie subtiele manier stap voor stap kan worden uitgebouwd. Het is te makkelijk om de slechte voorbeelden contineu als voorbeeld te stellen. Slechte omgang kom je helaas overal tegen, het is de eerlijke ruiter/amazone/persoon waar het om gaat, iemand die zich erin verdiept.
Alle personen over 1 kam scheren is wel erg makkelijk om het in een hokje te stoppen en niet rechtvaardig.
Anita

clarissa ruijgrok schreef op zondag 3 januari 2010, 0:55:


Zoek het maar uit maar mij lijkt het ook nonsens.
Hoe dan ook dient "verzameling" of "houding" of "goed ruggebruik" niet vanuit trekken aan een bit te komen.Daarmee lijkt me dit hele verhaal al kort gesloten.

Anita Cats schreef op zondag 3 januari 2010, 11:14:


Verdiep je er dan eens in!
Vrijwel alle voorbeelden die ik vinden kan in tijd (dus historisch) dan wel in ruimte (hier of elders) pakken weinig florissant voor bitgebruik uit. Het besef dat toepassing van bit exclusief in Skinner's p+ kwadrant ligt is zeldzaam. Logische gedachte is dat je voor een bit kan kiezen daar waar je bewust p+ stimulus wilt toepassen (wanneer er een andere optie is ga je dat niet willen vanwege de bijverschijnselen van p+ zoals eveneens door Skinner c.s. ontdekt en beschreven); deze logische gedachten vind ik echter nergens in hippische dressuur terug.
Verdiep je trouwens ook eens in het forum manifest. We hebben dit al lang en breed uitgediept.

Anita Cats schreef op zondag 3 januari 2010, 11:14:


Ai, dat klinkt niet prettig. Met of zonder bit lijkt me dat geen goed idee.


Als ik dit soort theorien lees moet ik altijd aan de nieuwe kleren van de keizer denken. Ik vraag me bezorgd af of mijn paarden, aangezien ik niet van deze theorie op de hoogte ben, dan uit elkaar gereden zijn oid.


Aangezien een bit zonder meer pijn kan veroozaken, zelfs komt er verder niemand aan de teugels, is het toch zonder meer onverstandig een bit te gebruiken? Het risico op verwonding dat een bit in de mond van een paard oplevert, bv wanneer de ruiter van zijn paard valt en de teugels vast houdt, betekent toch ook dat je eigenlijk geen bit kunt gebruiken?

e m kraak schreef op zondag 3 januari 2010, 12:58:


Ja, ik weet dat ook, maar mijn vraag is dus eigenlijk....waarom die mensen dat tongbeen-verhaal dan vertellen.
Ik begin dit topic naar aanleiding van de vraag van Anouk_iris. Nr:152937
Aan de andere kant weten we namelijk ook de keerzijde: vele paarden slijten te snel door verkeerde trainingstechniek en bitmis/of gebruik, zonder dat ze dat expres doen overigens. Dus, jaren lang verkeerd gereden, nu is er artrose, en nu moet het paard ineens correct gereden worden...maar door het verhaal van die tandarts dacht ik dus ineens: waar halen die mensen dat dan vandaan..

"Ruggebruik" is een woord dat graag gebruikt wordt, met name door bitrijders en met name door hen wanneer het over bitloos gaat.

Ruggebruik is nièt dat een paard z'n rugspieren gebruikt/aanspant, want dat willen we helemaal niet. We willen juist dat hij z'n rugspieren loslaat en ontspant, en z'n bil- en buikspieren gebruikt. De rugspieren moeten niet verkorten, maar verlengen.

Ruggebruik wordt maar al te vaak verward met 'in de krul'.
Dikwijls zie ik op Bokt foto's van bitloos gereden paarden die heerlijk ontspannen lopen, goed hun bil- en buikspieren gebruiken en goed ondertreden. Maar als zo'n paard dan niet in de krul loopt, wordt er meteen geroepen dat het paard geen ruggebruik heeft. Men kijkt alleen naar de voorkant en nièt naar het zogenaamde 'ruggebruik' (dus of het paard inderdaad goed ondertreedt, z'n bil- en buikspieren goed gebruikt en z'n rug loslaat c.q. 'bolt').

Het bit is in vroegere tijden niet bedacht omdat men erachter kwam dat het paard z'n rug moest 'gebruiken' om ons te kunnen dragen en dat een bit hieraan zou bijdragen ('heee, bit erin en het paard gaat opeens dragen!! wouw wat een uitvinding!').
Het bit is bedacht om controle uit te oefenen, dmv pijn. Niets meer en niets minder.
Dat men het bit tegenwoordig aangrijpt voor 'goed ruggebruik' is een excuus om vooral maar met dat bit te blijven rijden.


Alle tandartsen waar ik contact mee heb gehad, zeggen volmondig dat ze ontzettend veel ellende in de monden tegenkomen. Trauma's op de lagen, op de tong, in de wangslijmvliezen, noem het maar op. Iedere tandarts zegt dat er in feite geen plaats in de mond is voor een bit. En toch is iedere tandarts pro-bit; 'als je er maar vriendelijk mee omgaat is er niks aan de hand'.


Heb je deze pagina gelezen? bitloospaardrijden.info/gebitslijtage.htm" target=_blank>http://www.bitloospaardrijden.info/gebitslijtage.htm


Precies. Maar dat is dan geen 'ruggebruik', maar 'in de krul'.